Ik mag niet met je praten
Dan bloeit het gevoel meteen weer op
Ik heb je met pijn verlaten
Ik krijg je nog steeds niet uit mijn kop
Maar ik weet dat het zo beter is
Ik wil dat je geen hoop meer koestert voor mij
Dat ik je uit mijn gedachten wis
Het is allemaal voorbij
Ik blijf het ontkennen
Dat jij de enigste bent voor wie ik leef
Ik zal er aan moeten wennen
Dat ik niet meer om je geef
Ik probeer je te verbannen uit mijn gedachten
Maar het doet nog steeds pijn
Ik zie nog voor me hoe je naar me lachte
Waarom heeft het zo moeten zijn