Onder de mensen

het kostte mij
wel veel blauwe
plekken meer dan
normaal maar met
bloedverdunners

omdat ik als het ware
naar binnen werd
gedragen in een arena
waar de sfeer met de
tanden bloot was

onbetrouwbare blikken
met een drugsflikkering
echt senang voelde ik
mij zeker niet in publiek
dat niet te temmen was

met een roofdierachtige
berekenbaarheid en een
ongekende aggressie
in hun eigen angsten
en uitspattingen

de meute begon zich
met ruimte te omgeven
breed te ademenen
elleboog en schouders
in de ontvangnorm

als er een struikelt
gaat de rest er stampend
overheen met hun verhitte
gezichten en opgepept ego
en het tikje latente paniek

een vlaag gezang brengt de
menigte iets tot bedaren
de zitplaatsen komen in zicht
het word jij of ik en ik heb even
de dood in de ogen gekeken

geen wedstrijd meer
op het randje balanceren
en hem niet kunnen
smeren dat doe ik
van z'n leven niet meer