Verdriet slijt met de jaren

Verdriet slijt met de jaren
Als ik denk aan al die stroggels die er waren
Zoveel verdriet in mijn hoofd
Door de drank en de drugs was mijn geest en lichaam verdoofd
Zo vaak gevallen zo vaak weer opgestaan
Van verdriet was dat mijn bestaan
Want anders had ik het gewoon niet gedaan