Ik zag je weer

het sprookje
ging haar vooruit
in sluier traan
en satijn
met hun
schitterend
zachte kleuren
de jonge huid
transparant
adorerend

waarbij
raken al
een beleven
was en stilte
juist de monden
voeding gaf
aan de spanning
van haar fraai
gebeeldhouwde
aanwezigheid die

deze momenten
in warme
nieuws- en
muziek vibraties
voel- en
zichtbaar
maakten in
talloze glanzend
blinkende en
verliefde ogen