De apotheose

als we lachen
werken we altijd
een klein geheim
patroon af waarvan
het begin bekend is
zo dat de ander
makkelijk kan invallen

het taaltje
is eigen en voelt
warm aan ookal
is de boodschap
niet prettig de
troostende hand
is altijd dichtbij

niet alleen het
lachen maakt de
spanning tussen ons
heerlijk om aan
te voelen en te weten
dat die uit het niets
zomaar opkomt

dat samen tot beleving
brengen op een
nog nooit gelopen pad
en dan de magische
kracht van het onbekende
in verleidelijkheid ervaren
ondanks het mystiek gevaar

altijd stukje bij beetje
omkijkend met een
een bang gevoel om het
initiatief gedwongen uit
handen te moeten geven..
net nu je samen voelt
dat de apotheose nabij is