De oortjes

ik keek
het rijtje langs
smartphones
in de hand
de oortjes
verbonden
luidkeels
sprekend met
open monden

de hoofden
geknakt in
lange wacht
de bloem
der natie
met alleen
schermogen
schouders al
rond gebogen

de bus heeft
de gnomen
en hun wereld
meegenomen
om ze elders
te droppen als
ledenpoppen
hun monologen
zijn niet te stoppen