Frele schouders

ik zag je
gezicht in tal
van vragen
de antwoorden
wetend wist ik
hoeveel jouw
frêle schouders
moesten dragen

toch liep je
verend met
ingehouden spirit
de borst vooruit
het neusje geheven
jouw verschijning
bruist van leven
en vitaliteit

toch had ook jij
je schaduwkant
waarbij jouw silhouet
in grijs gehuld
de kleurloosheid
van bestaan met
warme tranen
wordt gebruld

voor jouw pijn
en verdriet is er een
gedeelde warme arm
in omhelzing met lieve
woorden samen naar
een nieuw perspectief
want ook wij hebben
elkaar eindeloos lief