In snel overbruggen

het blond
en blauw
ogen vol
verwondering
in een lach
die trouw blijft
aan de
vriendelijkheid
van je gezicht

nog is het
handje zo
gepakt in
het snel over
bruggen
van veel jaren
de echte warme
gaan er niet
zomaar af

we hebben
jouw sporen
door laten
lopen naar
de vloedlijn
en zee met
witte golfjes
je voeten
laten groeten