De brug

de lach
op je gezicht
wist wie er
kraakte op de trap
jij had een uitstekend
gehoor voor alles
dat leven bezat en
ooit beweging was

jouw nonchalante
streling over
de stenen van
de muur vertelde
van vele jaren vol
avontuur door
jeugdigen die zo het
volwassen traceerden

waar jij alles
alleen deelde
kreeg jij op tal
van manieren
stukjes leven terug
het je openstellen
bleek de brug naar
een eindeloos contact