Fluwelen contrasten

je donkerde al
in wegdromende ogen
nog vlaagde realiteit
maar de echte contacten
waren al verbroken

er was geen
fysiek duister
in het donkere
licht dat uit fluwelen
contrasten schemerde

zacht volgde
je hand de vleug
van passerende
gedachten die naadloos
lachten zonder geluid

ze namen je mee
op hun tochten
door de krochten
van het onmetelijk
grote schemerrijk

onvergelijkbaar
waar bezit geen
status heeft en
alleen entiteit
zijn volheid verrijkt

waar samen
delen is en deel zijn
van de grote databank
met pure energie
die liefde heet