Zijn geraamte

ik heb een skelet
aangekleed met wat
ik dacht dat leven heet

zijn geraamte behangen
met maatschappelijke belangen
die hij dringend nodig heeft

toch knookt hij
nog terughoudendheid
zijn zekerheden is hij kwijt

rammelt botten in
aanvaarde eenzaamheid
dood en verwanten ten spijt

ik heb hem niet
kunnen bezielen met
emoties en overlevingsdrang

hij gaat zijn gang zombiet blij
met zijn blauwe schermpje
hoort hij er weer helemaal bij