Roze wolkt je lach

jij hebt
nooit geleerd
over wolken te lopen

ondanks het roze
dat jou intrigeerde
al sinds je kindertijd

in die kleur vond jij
alles van boven bij gebrek
aan vertrouwen in eigenheid

zij bleven onbereikbaar
maar jij verruimde je palet
blauw en groen kwamen aan zet

in lange schemeringen
maakten zij contact zodat in op en
ondergangen geluk zichtbaar was

roze wolkt nu jouw lach
je ogen stralen stukjes hemel
het linnen kaatst vitale kracht