Hun zonnewindenwaai

ik kijk naar je
voel ontoereikendheid
in aards communiceren

zie planeten en
verre melkwegen op
hun zonnewindenwaai

jij in je
laatste zwaai
van vurig licht

tot het zwarte gat
je dicht in
enkel energie

ik kan niet zijn
waar jij nu bent
voor mij ongekend

wentelen kosmisch
uit elkaar ieder
in zijn eigen draai

op zoek naar
het volmaakt geluk
maar of dat ooit nog lukt