Naar groener gras

ik heb je
bij de vleugel gepakt
wilde weg naar groener gras
maar kon niet vliegen

jij bent geen droom
maar vloog voorbij
geruisloos in het kerend tij
landde jij met natte voeten

het was herkenning
in spontaan begroeten
de wereld delen is niet
ongemerkt aan ons voorbijgegaan

vrijheid heb jij
in ervaren moeten leren
opmerkelijk is je laveren
moeiteloos bij tegenwind

in afscheid weer het kind
zag je vleugels groeien
uit sporen in het zand
nog droom ik je warme hand