Schaduw rondde al

nooit wilde ik buigen
maar schaduw rondde al
onder de last mijn schouders

ik die altijd
hoog op tornde
tegen de strakste wind

elementen trotseerde
met fier geheven hoofd
in de trots van mijn jaren

ben verstrikt geraakt
op stikken na sterft de tijd die
mijn bestaan nog mogelijk maakt