Fluweelzachte vergetelheid

het was
ons vlammetje
dat speelde

warmte lekte
en pijn deed die
maar langzaam heelde

onze blikken
liet vonken in
kostbaar samenzijn

liefde kleurde
in uren zonder tijd met
fluweelzachte vergetelheid

een vuur dat
nog altijd brandt
tussen hart en hand