Zij

zij was niet compact
in tijd en ruimte
krioelde haar leven

sprong van hak op
de tak om toch daar
richting aan te geven

comprimeerde gevoel
in lach en ogen
geëngageerd en bewogen

regen zon en wind
gaven haar de ultieme
onschuld van een kind

zij lichtte op in verschijnen
luchtig en vluchtig maar
ieder nam haar als de zijne

allen raakten begeesterd
door haar spirit en kracht
straalden delend haar pracht

ik lach tijdens het schrijven
weet dat ik altijd bij jou
zal blijven want zij dat ben jij