De stilte van het doek

ik zag
je voeten in het gras
handen vol met bloemen

je lichaam raakte
aan de wolken
een hemel in je lach

ik wilde snel beginnen
met dit moment op linnen
schetste vage lijnen

maar jouw ziel
leek weg te kwijnen
in de stilte van het doek

jij reikte mij de hand
zette verf en ezel aan de kant
om de echte lente te genieten