Haar schaduwrijke kus

ik fluisterde
in korte woorden
stukjes leven van me af

zij droomde
warme rust in
haar schaduwrijke kus

ik omarmde
met lichte schroom
de al verweerde bast

voelde hoe
de stromen vloeiden in
haar mij toegenegen lach

nog weet ik dat
de wereld een seconde
heeft stil gestaan

in dat ultiem moment
van delen ben ik
voor even de hemel ingegaan