Een stralende lach

aan jouw voeten
pasten nooit
de schoenen die jij koos

jij wilde best
vriendinnetjes zijn
hun negeren deed je pijn

altijd was er wel
de kring met handen vast
jij stond er nooit tussenin

vaak keek je in de spiegel
naar de dingen om je heen
voelde je moederziel alleen

maar eenmaal buiten
wist jij de natuur met een
stralende lach in je armen te sluiten