De uren van geluk

nog zomer ik
op vergeten rozenblaadjes
tel de wolken als
makke schaapjes aan mijn voet

voel je adem
als een zwoele wind
zie en profile de schaduw
van een zorgeloos kind

speel eindeloos
met vingers in het
ontdekken van je hand
de harde en ook zachte kant

je lach en ogen
hebben mij betoverd
meegenomen in
het oogsten van gevoel

de uren van geluk
kennen dag noch tijd
want onze schat aan liefde
bestaat nu al een eeuwigheid