De afkoelende huid

zuiver als kristal
wilden wij ons
glazen universum blazen

in vuur draaide
waarheid tot transparantie
louterde liefde puur

we konden niet voorkomen
dat er belletjes met dromen
scherfden in brekend licht

kwetsbaar vloeiden we uit
spiegelden elkaars kleuren
op de afkoelende huid

nog spelen schaduwen
op het warme kristal
en danst liefde overal