Jouw lege plek

je bloeide aan de beek
in een flauwe bocht
wat hoger op de kant
tegen het groene mos

zag je altijd spiegelen
in bewegend rood en zwart
nooit was er rust en stilte
op de lange zomerdag

het oogstseizoen
heb jij niet meegemaakt
in zware regen zijn
de oevers los geraakt

zag hoe je wortels
werden ondergraven
terwijl jij trachtte
jouw bloemen nog te dragen

het kolkend water
heeft je meegesleurd
woest vliedend door het bos
jouw lege plek spiegelt nu slechts mos