Aanranding

Nergens heb ik meer zin in 
Nergens kan ik me meer op verheugen 
Het zit er nog zo vast in 
Het staat gegrift in mijn geheugen 
 
Dat kunnen ze allemaal zien 
En nog zo koppig zeggen het komt goed 
Dit is iets wat ik niet verdien 
Ik moet het zelf doen, ik houd moed 
 
Toch kan ik het niet helemaal alleen 
En is fijn als mensen je steunen 
En toch moet ik gauw weer op de been 
Ik kan niet eeuwig op ze leunen 
 
Dit gevoel is niet te beschrijven 
Ik moet er zo gauw mogelijk van af 
Zodat ik het niet meer hoef te verdrijven 
Is dit een soort straf? 
 
Maar aanranding is niet goed te praten 
Als ik hem zie, krijg ik het benauwd 
Laat de mensen allemaal maar praten 
Wat ze zeggen, laat mij koud!