Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Lieve Jilthe
Was je maar niet ziek, IBS vrij
Nooit meer in bed, altijd blij,
Kwamen wensen maar altijd uit,
geen ziekenhuis meer en geen spuit
Lekker uitgaan, weer naar school
Kletsen met vrienden, gewoon weer lol.
Waren dromen maar altijd waar,
waren die echo’s nu maar klaar!
Waarom jij, je bent nog zo klein,
kon je maar gewoon gewoon zijn.
Laat het nu een tijd goed zijn,
Even je rust en even zonder pijn.
Als je het kon vragen aan sinterklaas,
Maar de ziekte blijft altijd over jou de baas.
Maar alsnog lieve, lieve Jilthe.
Al ben je zo groot of nog zo klein.
Voor ons ben je een maneschijn.
Xx Mij
Voor mijn buurman
Voor mijn buurman (40 jaar)
Je bent aan het eind
Het eind van je leven
Je kan niet meer
En dat doet zeer
Je houdt je stoer en groot
Maar eigenlijk ben je bang
Bang voor de dood
En die dood duurt niet meer lang
Tranen in je ogen
Tranen van pijn
Omdat jij niet meer zolang
Hier kunt zijn
Ik kijk naar de lucht
En kan het amper geloven
Want straks ben jij daar
Hoog daar boven
De engelen zullen voor je zingen
Met een stem van goud
En daarboven is er iemand
Die van je houd
De engelen zullen je ontvangen
En je troosten in verdriet
Maar die tijden heb je gehad
Huilen doe je daar niet
Ik zal aan je denken
Ik zal er voor je zijn
En niet laten merken
Dat ik verga van de pijn
Ik heb weer een mooie dochter
Gehuld is hemels goud
Jij hebt haar nog mogen zien
En je vertelde dat je van haar houd
En boven ben je niet alleen
Want ook Racheltje ging van ons heen
Zij is degene die op jou wacht
En jou het mooie hemelse toelacht.
Heel veel sterkte toegewenst!
Dikke knuffel Anne & Jurrian
Rachel (r.i.p)
Soraya
Hoger dan de blauwe luchten
En de sterretjes van goud
Woont de Vader in de hemel
Die ook van jou heel veel houd!
Kusje, Soraya.
Buurman
Voor mijn buurman (40 jaar)
Dan hoor je wat hij zegt
Ik heb kanker! Ik ga dood!
Hij heeft tranen in zijn ogen
Maar houd zich groot
Tranen in zijn ogen
Tranen van angst
Die vreselijke dood
Maakt hem 't bangst
Nog twee tot zes weken
Dan zal hij niet meer leven
Dan is hij bezweken
Heeft hij het opgegeven
Heel veel sterkte!!
Ik denk aan jou en je kinderen en vrouw!
Kusje,
Erge ziekte
ik voel me niet lekker.
ik heb buikpijn.
1 jaar lang loop ik eral mee
en steeds is het opstipatie.
tot 13-3-9 ik viel flauw op school.
het ging niet meer in ziekenhuis gelegen
bleek het die vervelende rot ziekte te zijn
waar iedereen maar aan dood gaat.
geen jaar meer hoogstes 2 maanden
hier mijn gedicht/verhaal :
Waarom krijg ik het?
waneer ga ik dood?
wanneer moet ik julie verlaten?
vragen spoken door me hoofd!
maar geen antwoord zit er in me hoofd
herriner me zoals ik was
zoals het vrolijke meisje
de bitch van de klas.
altijd haar woordje klaar
herriner me zoals ik was
toen ik alles nog kon
die ziekte maakt me leven kapot
nog 2 maanden te gaan
voordat ik hier ver van heen ga
een rustig plekje een eigen huis
waar ik niet hoef te vechten voor me lichaam
mijn dierbare zal op me wachten
mijn mijn dierbare hier zal ik nooit vergeten
alle goeie en slechte dingen wat ik heb gedaan
zullen me altijd bij blijven
ik blijf bij julie dag en nacht ik zal julie nooit vergeten
als julie dat maar weten.
denken julie ook in goede tijden aan me ?
maar ook in slechte tijden !
11-07-94 ben ik geboren
en in juli 09 zal ik mijn rust plek op zoeken
dit is mijn verhaal dat ik kk heb
het is niet goed ofzo iets
maar wil toch even iets op internet zetten
nu het nog kan!
[19-07-2001, Administrator]
Uit respect voor de mogelijk inmiddels overleden schrijfster en haar haar familie is dit gedicht niet aangepast en zal nooit verwijderd worden.
Ga nog niet weg
JIJ, wat moet ik met jou,
denk je dat ik nu nog van je hou?
Je hebt gelijk, ik kan niet zonder,
hou toch op met dat gedonder,
ga nog niet weg,
ik heb al zo'n pech,
Ik zal er altijd voor je zijn,
met of zonder al jouw pijn,
blijf nog even leven,
zonder dat je begint te beven,
neem toch wel gewoon je medicijnen,
dan zul je minder pijn leiden,
je mag nog niet gaan,
dan is het met het leven
van de hele familie gedaan!
Ga nog niet
ga nog niet weg,
doe me geen pijn,
ik heb al zo'n pecht,
het kan niet waar zijn,
vecht voor je leven,
doe mij niet beven,
ik blijf van je houden,
blijf nog even bestaan,
laat jezelf nog niet gaan,
ik wil dat je nog één keer,
aan mij denkt,
nog één gedachte,
aan mij schenkt,
GA NOG NIET,
BLIJF NOG EVEN BIJ MIJ!
Je wil niet verder leven
Ik zie je niet vaak,
toch ben ik bang dat ik je kwijt raak,
ziek dat je bent,
ik denk dat dit nooit went,
ik wil je nog niet kwijt,
ga niet dood, daarvan krijg je spijt,
Jij weet wat je wil,
Jij wil niet meer de ene na de andere pil,
Je wil niet verder leven,
die gedachten doen mij beven,
Je wil stoppen met medicijnen,
je wil liever langzaam weg kwijnen,
Dat kan ik niet aan,
Ik denk dat ik dan het beste met je mee kan gaan,
Maar ook ik weet,
met jouw leven is het bijna over,
Je wordt ook steeds dover,
Ik zeg wie ik ben wie je bent,
je wordt dement,
Je herkent me niet meer,
Dat doet me zeer,
Dit gedicht special voor jou,
is om nog 1 keer te zeggen,
hoeveel ik van je hou!
Ik mis u nu al
Het is geen afscheid voor altijd,
het is alleen, ze zal niet meer bij u wonen, opa.
We hebben het er allemaal moeilijk mee,
niets zal meer zijn zoals vroeger,
we moeten ergens anders heen om oma op te zoeken.
Wat heeft die ziekte haar aangedaan, hoezo, mijn oma =(
Zo wil ik niet oud worden, echt niet.
Niks meer weten, niet meer weten wie je eigen kinderen zijn,
of je kleinkinderen, vreselijk.
Oma, het is geen afscheid voor altijd,
het is dat u naar een ander huis vertrekt.
Ik mis u nu al..
Zieke mensen
Zieke mensen
lopen af en aan
tijd lijkt stil te staan
af en toe
zittend als gezonde
maar word aangekeken
misschien wel
omdat zij anders zijn
of ben ik dat juist
tijd lijkt stil te staan
als ik normaal ben
Mijn wens
Was ik maar niet ziek, kankervrij.
Nooit meer in bed, altijd blij.
Kwamen wensen maar altijd uit,
geen infuus meer en geen spuit.
Lekker spelen, weer naar school.
Kletsen met vrienden, gewoon weer lol.
Waren dromen maar altijd waar,
was die chemo nu maar klaar!
Waarom ik, ik ben nog zo klein,
kon ik maar gewoon gewoon zijn!
Ik kan je nog niet missen
Ze dachten een maagzweer,
en toen noemde ze dat woord weer.
De zoveelste keer in ons leven,
de grond gaat ervan beven.
Meneer, u heeft kanker,
u zult nooit meer beter worden.
Het doet zo ongelofelijk zeer,
je was niet altijd even vriendelijk.
Maar dit heb je niet verdiend!
Nooit niemand verdiend zoiets.
Je gaat dood, en je bent niet de eerste in mijn leven.
Ik kan je nog niet missen.
Je bent mijn opa voor altijd.
Nog geen 61 jaar en nu deze diagnose..
Het is te gek voor woorden!
XXXXX Je oudste kleindochter
Dag lieve tante
Schelden doet me geen pijn
Dus, scheld me maar verrot..
Maar, voor je met een ziekte spot
denk dan eerst aan je eigen lot..
En nog één
Jij, jij wilde door gaan.
En wij, wij laten jou in ons hart
voor altijd voortbestaan.
We zullen je nooit vergeten,
ook al kun je de afstand tussen ons
toch niet meer meten..
Dag lieve tante..
*======================*
Dit gedicht is speciaal voor mijn tante die is overleden aan kanker..
en voor alle andere mensen die ziek zijn, of er aan overleden zijn..
*======================*
Een jongetje van 8
Wie had dit nou gedacht,
dat jij straks misschien wel niet meer lacht.
Jij, als jongetje van 8...
Wie had dit ooit, ooit verwacht.
Dat jij, jij, dat jongetje van 8...
straks geen haar meer heeft,
straks een heel ander leven leeft...
Dit had ik echt nooit verwacht,
dat jij, dat jongetje van 8, kanker heeft.
Dat jij straks niet meer jij bent die je altijd was.
Weer een klap in mijn gezicht..
Weer duisternis in plaats van licht.
Waarom, waarom moet het zo lopen?
Een jongetje van 8...
Wie had dit ooit verwacht…
Zo moeilijk.
Die gedachten,
zo moeilijk.
de uitvoering
de diepe slaap
daarna de pijn
onverdragelijk
mensen die vroegen,
waarom moest je dit doen
je bent nog te jong!
Papa
de pijn die ik voel is met geen woorden te beschrijven
die eeuwige pijn, die zal altijd blijven
al het verdriet, al die pijn
waarom moest het nou zo zijn?
die ziekte in je lichaam
die ziekte, een verschrikkelijke naam
je had kanker.. en hebt het niet gered
die ziekte, bedierf alle pret
we liepen ziekenhuis in, ziekenhuis uit
zo ging het 7 maanden door,
toen maakte je een verschrikkelijk besluit
je wou dit niet, het ging niet meer
je gaf het op, dat deed me zeer
maar ergens kon ik het begrijpen
die pijn die je had, zou nooit meer slijten
ik huilde en huilde, na 3 weken ben je heengegaan
zo verschrikkelijk ver van ons vandaan.
maar papa, een ding moet je weten
ik hou van je en zal je nooit vergeten!
Lief zusje
Ik wil je nog een keer bellen,
je nog zoveel vertellen.
Ik wil je nog een keer zien,
dan gaan we dansen zingen springen gewoon pret hebben voor tien.
Maar waarom is deze ziekte nou jouw lichaam binnengedrongen,
die vreselijk ziekte in jouw longen.
We zaten maandenlang bij jou in het ziekenhuis,
maar jij was veel liever zonder die ziekte bij ons thuis.
Je moest zo hard vechten voor je leven,
dat je het na een half jaar hebt opgegeven.
De tranen liepen over mijn wangen,
toen ik hoorde dat je er niet meer was,
schreeuwde ik zo hard door de ziekenhuisgangen.
Ik kon gewoon niet meer geloven dat jij bent heen gegaan,
zo ontiegelijk ver van mij vandaan.
Maar, lieve zusje, een ding moet je weten,
ik hou van je en ik zal je nooit vergeten!
Everybody misses you
We're so sorry you're not feeling well.
We hope you're better soon.
So we're bringing you some sunshine
By singing you this tune:
Everybody misses you
And though we hate to cause a fuss
We'd like to say, "Get well soon!"
And "Please don't die on us."
Mama..
waarom mag ik nooit gelukkig zijn?
waarom als het goed gaat krijg ik weer pijn?
waarom word ik weer in de steek gelaten?
Zal god me haten?
Waarom word mijn moeder steeds zo ziek!
Waarom?
Waarom telkens weer?
Waarom doet U mij elke keer zo'n zeer?
Dan denk ik bij me zelf is het dan allemaal mijn fout?
Waarom mijn moeder waar ik zoveel van houd!!
Nu ben ik weer helemaal alleen.!
Mesgien heb ik dan wel mensen en vrienden om me heen..
Maar ik ken het niet meer aan..!
WAt heb ik fout gedaan?
Waarom moet het mijn moeder zijn..
Het doet me zo'n ontzettende pijn..
Iedere keer weer zo'n klap op me hart..
Waarom mijn mama zo lief en apart!!
Wat moet ik doen om de terug te krijgen? Ik zal self me sel daarvoor aan een mes rijgen./.
Ik kan het niet meer aan..
Het liefste was ik nu dood gegaan..
Ik heb zo veel meegemaakt..
Dingen die me hart zo raakt..
Mama ik hou van je ik wil je niet kwijt..
Je wil niet weten hoe ik hieronder lijdt.
Het leven is niet eerlijk het is een echte hell..
Ik zit met mezelf behoorlijk in de knel..
Ik weet niet meer wat ik moet doen..
Ben ik dan zo'n oen?
Vaak denk ik..
Vaak denk ik aan vroeger..
Aan de vakantie’s…
Met zijn allen heel gelukkig..
’s Avonds uiteten als een echt gezin..
maar dit jaar wordt het anders…
mijn ouders uit elkaar…
Niet uit haat maar om strijd..
Strijd door een ziekte die niet te winnen valt…
Die ziekte maakt mij bang…
Je ziet je vader als een angst in zo’n bui…
Door een ziekte.. wordt een deel van je leven verwoest…
Je maakt je zorgen, door alles…
Te veel meegemaakt…. Het is zo rot…
Probeert er mee te leven.. zonder haat en strijd…
Moed houden
Als ik 's avonds door het raam zit te staren,
ben ik bang om wat komen zal.
Ik denk dan bij mezelf,
waarom is het leven voor mij zo streng?
Vermoeid en uitgedoofd, denk ik enkel.
Maar heb nog even de moed,
mischien zal ik die kanker overwinnen
die ik draag diep van binnen
en mag ik simpel geluk even ervaren
en het stevig in mijn hart bewaren.