Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De martelaarsdood
schoten
bommen
en scherven
ze verbergen
de mens
steeds meer
tonen in
fel rood de
martelaarsdood
gezichten
verdwenen in
een hoop schroot
we keren
horen bij passeren
allah is groot
De kindsoldaten
Soldaten in de vorm van kinderen;
En zij zijn het niet
die de vrede willen
verhinderen.
Want het schieten dat zij doen
is niet hun eigen keus.
Het schieten dat zij doen
moeten ze van anderen, van volwassenen; Heus!
Wij hebben het hier
over de kindsoldaten.
Zij dragen geweren
en gooien met granaten.
Een kind in de oorlog,
dat is niet fijn.
Een kind in de oorlog;
Ach ze zijn ook nog zo klein.
De oorlog zit er bij een kind eerder in,
dan eruit en dat is zo min.
Een kind hoort zorgeloos te zijn.
Een kind, een kindje,
ach zo teer en ach zo klein.
Wat kunnen wij doen?
Bij onszelf beginnen?
Dat is het minste;
We kunnen onszelf op
innerlijke vrede bezinnen.
We kunnen niet
de hele wereld
naar ons schikken.
Maar we kunnen wel
zo af en toe
onszelf op de vingers tikken.
De grote vrede
begint in ieders hart.
Doet U ook mede?
Want het is voor de kindsoldaten
gewoon te hard.
Ik zou meer voor hun willen betekenen,
maar ben bang dat ze daarop niet kunnen rekenen.
Met oranje tintje
in wederopbouw
zijn zij uit beeld verdwenen
toekomst dooft stukjes verleden
herdenken met oranje tintje
heraldiek en romantiek
de stoere jongens van het pintje
vrijheid is ons
hoogste goed gebleken maar
de zekerheid is wel gesleten
langzaam zijn zij
weer tot leven gekomen
gezichten uit mijn dromen
namen krijgen nu een stem
angst licht op in ogen voor
overheersing zonder mededogen
de dreiging is weer terug
daarmee de strijd om vrij te leven
zonder onverwacht een kogel in de rug
Shots vol ellende
nog staat
een raam te klapperen
waarin gordijnen
scheuren door glas
hoorbaar sijpelt
dood en stilte
uit een wijk die
ooit springlevend was
een beeldverslag
van slachting die
toen gaande bleek
gaat achteloos voorbij
shots vol ellende
zijn er tientallen op rij
met de knop omzetten denken ze
gelukkig zijn wij daar niet bij
Het assyrische rijk
eonenlang hebben zij
de tijd getrotseerd
waar macht en kracht
al lang zijn verweerd
in het assyrische rijk
heeft beschaving geheerst
zijn goden vereerd voor
een plaats in de eeuwigheid
maar sektarisme viert hoogtij
respect en historie zijn vogelvrij
de mens is vervallen tot
moord en vernieling in barbarij
ook kunst kent die ziekte
gelieerd aan de tijd
weet dat het intrinsieke
van schoonheid toch altijd blijft
Hazenslaap met helm op
ben de angst voorbij
schiet ik hem nu
of doodt hij later mij
voor even rust in
de kapot geschoten huizen
waar het sterft van de muizen
eten en drinken zijn
de eerste behoeften in het
sluipend bewegen om te overleven
de idealen zijn vergeten
in het stinkend vuil
waarin wij al weken zweten
afgestompt in primitief
ageren branden wij kaarsen
om de vijand te desoriënteren
in een hazenslaap met helm op
explodeert de oorlog dood en verderf
tot in de diepste dromen van mijn kop
De boventoon
zij zijn weer terug
de stemmen in de
boventoon van het geroezemoes
ze schilderen woorden
in ongehoorde kleuren
raken aan het onderbuiks gemoed
door hun scherpte
vallen schellen van de ogen
worden onzekerheid en angst weer troef
zij jachten en jagen in
spiralen van terreur en geweld
maken van de anoniem een dode held
er is een god die dit
in alle wijsheid verbiedt alleen
het fanatiek geschreeuw verstaat zijn talen niet
Geef nooit op..
zoveel oorlog.
zoveel kinderen op straat,
fraude en bedrog geen liefde maar haat.
angst en pijn geen cent om te leven.
het kon toen niet anders zijn, ze mochten niet opgeven.
maar kon ik de tijd terug draaien.
dan zal ik met handen vol geld beginnen zwaaien.
ik zou hun geven wat ik kon.
huizen bouwen en water voedsel in een kom.
waarom is er oorlog, en zoveel stress.
het leven is al zo kort dus leer even deze les.
met oorlog, ruzie of haat daar bereik je niks mee.
alleen maar armoede en vele harten in twee.
dus denk na voordat je iets doet.
zonder oorlog op deze wereld.
is het leven pas goed!
Met gebalde vuist
weer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo's van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen
stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan
maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn
niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer te leren de dankbare
broeder van je hoeder te zijn
Met woord en handen
ik vraag je wie jij bent
je kijkt me aan
alsof je vuur ziet branden
legt mij uit met woord en handen
dat jij een mens bent net als ik
na een barre tocht door vele landen
dat je hier bent om te leven
zonder honger angst of pijn
hoopt dat er een plaats zal zijn
ogen kijken vol verwachten
een kleine grote vent
wees welkom fijn dat jij er bent
Het laatste beschavingsvernis
het laatste beschavingsvernis
sluit de kist terwijl
nieuwe raketten vertrekken
richting verderf en dood
gedrogeerd en gemanipuleerd
door strategen vechten bendes
en legers hun strijd om de macht
pionnen in het spel van kanonnen
weer raast de waanzin
van oorlog en verwoesting
aan de wereld voorbij en nog even
dan gaat het ook tussen jou en mij
Geweld
weer zoveel doden
door gewelddadigheid
wat een wereld
het zijn net kinderen
die oorlog voeren
zoveel lijden
zoveel agressie
waarom eigenlijk.
kunnen we elkaar
dan helemaal niet
verdragen?
het wordt tijd voor
vrede......
De gevallenen.
zovelen in de oorlog gevallen,
zij vochten voor vrijheid
aan hen hebben we te danken
dat we in een vrij land wonen
zovelen gaven hun leven
en velen werden zwaar gewond
zij waren jong van jaren
en hebben ze wel beseft
waarom ze vochten
ze hadden wel hun idealen
en waren vol levensmoed.
bedankt dat jullie je leven
zomaar wilden weggeven,
voor onze vrijheid!!!
Hun duizend witte kruizen
zag beelden gaan
wapens in de aanslag
blik op god en vaderland
alleen de benen bleven staan
zij vielen niet
in brokstukken uiteen
sokkels tonen slechts wat rest
hun duizend witte kruizen
het veld van eer
gedecimeerd tot
kaarsrechte gazons komt om
in naamloze herinnering
Sterven voor vrijheid
neervallend op de oude binnenplaats.
mijn wonden als een rode roos
waaruit het bloed langzaam druppelt
voel ik me (heel even nog) sterk.
kruipend tussen dode kameraden
krachten die me langzaam in de
steek laten. grijp ik nog naar onze
vlag, in stukken gereten
waarom dit alles? beulen zijn het
ik voel de stof zo zacht tegen mijn hand
- mijn bebloede hand -
wetend dat het moment is gekomen
betaal ik de hoogste prijs.
mijn ogen zoeken de vrijheid
Soldier
I cried
Never gonna hold the hand of another guy
Too young for him they told her
Waitin' for the love of a travelin' soldier
Our love will never end
Waitin' for the soldier to come back again
Never more to be alone
When the letter says, a soldier's coming home
Als de wapens zwijgen
wanneer de wapens eindelijk zwijgen
en mijn land me begroet, zal ik
worden bejubeld als was ik een held.
prachtige medailles op mijn borst
gespeld
dan zal de hele waanzin terug komen
in mijn geest tijdens de donkere nacht
ik zal me elke dode herinneren en mijn
tranen zullen stromen
ik heb geen mooie, dappere verhalen.
ik heb de hel betreden en dat zal ik nooit
vergeten... waarom u er over vertellen?
ik was bang voor de vijand die ik goed
beschouwd niet kende
het is stil, het is oorverdovend, we treffen
voorbereidingen om naar huis te gaan.
verwacht geen held... geen stoere verhalen
ik zal mijn ontslag indienen.
vergeten zal ik deze waanzin echter nooit.
want in welk land ik ook vocht, bloed
is overal rood.
Oorlog
Als ik terug denk
aan de oorlog
waarin ik geboren ben
denk ik aan mijn vader
die daardoor stierf
Hij is mijn grote voorbeeld
ik kan hem niet missen
onvervangbaar!
Oorlogskind
als je niets anders ziet
dan pijn en verdriet
wat je nooit meer vergeet
we moeten iets doen nu
wat kunnen we doen
laat hen voelen dat wij bij hun staan
oorlog
strijd
geweld
haat
vrede
rust
spellen
vrienden
laat ze zien dat het ons kan schelen
laat hen dromen
laat ze kunnen spelen
laat ze voelen dat wij er zijn
De bevrijding
Mei 1945, Nederland bevrijd
Waar 5 jaar op moest worden gewacht
Wat waren de mensen verblijd
Ondanks de ellende die de oorlog bracht.
Vijf lange jaren van onderdrukking
Onbeschrijfelijk leed is er geleden
Dood en verderf waren niet gering
Bombardementen op vele steden.
Jodenvervolging, gewelddaden
Hongerwinter, gebrek aan alle dingen
Vele verzetsstrijders verraden
Soldaten die kwamen en gingen.
Pijn, verdriet en angstige jaren
Het was een hele moeilijke tijd
Miljoenen hebben dit ervaren
Toch verloor Duitsland de strijd.
Nu, 67 jaar vrijheid gedenken
Dat er nooit weer oorlog zal ontstaan
Moge God ons blijvende vrede schenken
Zodat wij veilig verder mogen gaan.
Laten we de bevrijders blijven waarderen
En zij die hun leven lieten in de strijd
Blij dat we nu in vrijheid mogen verkeren
En dankbaar kunnen leven in vrijheid.