Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De remise
als altijd
vingen wij
elkaar op
aan de kleine
kootjes hakend
met licht
verheven stem
gaan praten
en de stappen
te nadrukkelijk
ferm neergezet
aan de gevaarlijke
kant van de weg
jij had de
accenten
van mijn
woorden
net even
anders
gelegd in
herhaling
dan komt er
een kei op de
weg die ons
zeker de kop
gaat kosten
nog vaker
gestopt en
afgekoppeld
vast gezeten
in eigen val gelokt
blokkeren stootblok
en verstrengeling
van sporen
zijn het einde
van dit rangeer-
terrein een grote
beurt in de remise
zou aangenaam zijn
Naamloos
ik heb
mijn handen
uitgestoken
vingers gespreid
in ultieme vraag
om hulp maar
er is niemand
die vertraagt
even op of
terzijde kijkt
hun blikken zijn
naar binnen gekeerd
het opdringend
bedelen is men
al vele jaren
grondig verleerd
in een maatschappij
met een bezetter
honger lijden
en een niet te
stillen dorst
is het recht
waaraan nog even
niet wordt getornd
handen hangen
zijn er niet meer bij
hun greep op leven
gaat nu naamloos
aan hen voorbij tot
de dood hen scheidt
Altruïstisch erfgoed
wij hebben
alles gedeeld ook
uit de beginjaren
van de schepping
de evolutie en het
ontstaan van de mens
het altruïstisch
erfgoed is overgeleverd
op tal van manieren
waarbij de chronologie
van het gebeuren
speelt in de verhaaltrant
zich het eenvoudigst
laat begrijpen en lezen
door de eeuwen heen
jij bent geschiedenis
je ogen blikken verhalen
uit ver vroeger tijden
je lach geeft het warme plezier
jouw lichaamstaal is totale
emotionele expressie
daar waar de mens
in wetenschap vergaren
het mystieke van de ziel raakt
zullen zij god als gelijke
ervaren en in kennis en
universele kunde evenaren
Verterend hellevuur
je vingers
streelden liefdevol
de beduimelde
hoeken van de
veelgelezen
bladzijden recht
in de oudste
editie ging het
vaak over
goed en slecht
er was geen
nieuwlichterij
maar wel historie
die de eeuwen
hadden gegeven
ter nagedachtenis
in merkwaardige
parallellen waren
dezelfde fouten
niet te vermijden
het goede bleek
heimelijk connecties
te hebben met
al wat liefdevol en
heilig was of werd
verklaard het slechte
was de duivelse aard
vol demonisch
hete verbindingen
van verterend hellevuur
nog zijn de
blauwdrukken
van de evolutionaire
genen zichtbaar
waarbij aan een
bepaalde mate van
predestinatie niet
valt te twijfelen door
overijverige geleerden
rechts in de exegese
Terug denken
Ik denk er weer aan eigenlijk de hele tijd.
Ik ga je missen en ik weet dat dat niet wederzijds is.
En dat er geen toekomst voor ons is samen.
Maar ik wou dat ik je nog eens kon knuffelen.
En ik weet dat je mijn sms nooit meer gaat lezen.
Je bent me voorgoed vergeten.
Maar toch had ik ergens diep van binnen gehoopt
dat het anders was gegaan.
Je blijft voor altijd in mijn hart.
Maatschappelijk schuim
nog zijn we druk
om het puin en
maatschappelijk schuim
van maanden weken
en dagen te ruimen
uit het afgelopen jaar
waar chaos voor
niet aflatend nieuws
heeft gezorgd holde
de menselijke meute
kritiekloos agressief vol
adrenaline achter hen aan
door een snelle en
gruwelijke manier van
verslaggeven wist men
zich verzekerd van
vele miljoenen volgers
op een sensatiebelust net
de sociale implicaties
van het gebeuren vielen
buiten de restanten van
normen en waarden over
medeleven en treuren die
men ooit had meegekregen
een categorie heeft
er wel bij gevaren bij
ontsteltenis en schrik
zij stonden in de rij
haalden alles graaiend
binnen in hun egotripperij
Toen
Toen je naar me keek, voelde ik me blij.
Ik dacht dat ik iets voor je betekende.
Maar nu twijfel ik.
Je mag me het niet kwalijk nemen.
Ik ben gewend dat elke persoon (bijna) me in de steek laat.
Dus vergeef me alsjeblieft dat ik aan je twijfel.
Het gesprek
Ik weet dat ik je geen persoonlijke vragen mag stellen, want dan klap je dicht.
Het is niet mijn bedoeling om je met deze vragen te kwetsen.
Ik wil alleen een serieus gesprek, omdat ik wil weten wat je echt voelt.
Is dit een spel of beteken ik toch iets meer voor je dan ik voel?
Geen lucht
adem
kwam binnen
maar gaf mij
geen lucht
ik paniekte
in nog dieper
en sneller zuchten
zonder soelaas
alleen in
ontspanning
bleef ik mijn
angsten de baas
voelde
mijn hart
als een bonk
zonder kracht
wist van
lekkages
dotteren stands
en defibrilleren
ook dat als dit
voorbij zou gaan
ik het leven opnieuw
mocht proberen
Kleinschalige geborgenheid
ik heb me teruggetrokken
de brokken leven zijn
even veel te groot voor mij
zij spatten in duizend
stukken uiteen
gevoelloos als steen
ze gaan mij voorbij
het bestaan komt in
vergeten niet meer langszij
ik heb de troost van
herinnering van hoe
het vroeger allemaal ging
nog is er het ambivalente
van kleinschalige geborgenheid
maar de empathie zijn we kwijt
toch laait het vuur nog af en toe
als de wind met liefde waait
natuur lente uit de kluiten haalt
dan is het indolente van
traagheid even verdwenen
schijnt zon weer zijn warm verleden
Ken je dat ...
Ken je dat ...
Dat gevoel ...
Een sfeer die er hangt ...
Of je wellicht zelf creëert ...
Een gevoel van een ander ...
Waarin je jezelf in mee sleurt ...
Dat is een gevoel ...
Een gevoel wat een gevoelsmens herkent ...
Word je er zelf blij van ...
Nee, maar dit betekent wel
dat je je goed in een ander kan verdiepen ...
Net wanneer je zelf ook niet jezelf bent ...
Je krijgt een naar gevoel ...
Het zweet breekt je uit ...
Je hart klopt door heel je lichaam ...
Maar je kan niks doen ...
Dat gevoel ...
Dat gevoel, kan je niet uitleggen ...
Je wilt zoveel maar doet niks ...
Je wilt zoveel ...
Maar durft niks ...
Dat gevoel ...
Dat je je gewoon even helemaal naar voelt om een ander...
En dat zonder te weten wat er is ...
Op kruistocht
ik ben op
kruistocht geweest
maar heb me gebrand
met de koran in de hand aan
uiterst merkwaardige zaken
in archaïsche verhalen
speelt een andere realiteit
de haat en nijd in het leven
is jammer genoeg in de
praktijk hetzelfde gebleven
maar vreemden zijn
de kuddes gaan leiden
hebben de ogen geblinddoekt
en hun vrijheid verkleind
huizen en steden zijn ondermijnd
straffen en dwang
maken mensen bang
zij kunnen niet lezen
worden onderwezen door
herders voor eigen gewin
het is een eerste begin
naar de wereldheerschappij
die in massaliteit al is voltooid
alleen de herders wachten nog
wie nu de hoogste ogen gooit
Veel onzekerheid
veel onzekerheid
voel ik in mijn hart
en hoop toch dat ik
meer zelfvertrouwen
zal krijgen
ook er vertrouwen in
krijg er in te
mogen geloven
dat ik ook wat mag
betekenen voor
mijn naasten.
en de onzekerheid
plaats maakt voor
veel vertrouwen
vertrouwen in mijzelf
en te vertrouwen dat
er goede dagen aan
komen.
Ik ben te onzeker
ik ben te onzeker
en dat doet zeer
het komt allemaal
doordat ik te zenuwachtig ben
ik denk dat veel mensen
er aan lijden
het doet wel goed als
je complimentjes krijgt
dat kan heel goed doen.
onzekerheid is geen ziekte
maar wel lastig.
ja, ik moet toch meer van
mezelf houden
vooral omdat ik zoveel
gedichten maak.
daar kan ik trots op zijn.
ja, we moeten proberen
van onszelf te houden.
is moeilijk, maar
het proberen waard.
Ik voel me klein in een grote wereld
De wereld is zo groot,
En ik voel me o zo klein.
Ben ik wel wie ik ben
En kan ik mezelf wel zijn?
Zoveel onzekerheid,
Van binnen in mij.
Kom ik hier ooit van af,
En gaat dit ooit voorbij?
Ik sluit mezelf op,
En bescherm me tegen iedereen.
Ik isoleer mezelf,
Even geen mensen om me heen.
Maar is dit wat ik wil?
Wil ik zo verder blijven gaan?
Of wil ik vechten voor mezelf,
En ga ik er tegen aan?
Overschaduwd
Lieve ik, waar ben je gebleven,
En waarom zie ik je niet?
Ik heb je meer dan ooit nodig,
Want ik doe mezelf alleen maar verdriet.
Ik wil me groot houden,
Laten zien dat het goed met me gaat.
Ik zet alleen maar mijn masker op,
Maar dat kan toch geen kwaad?
Ik wil niet dat mensen zorgen om mij maken,
Hoe lief al die bedoelingen ook zijn.
Ik wil ze echt niet kwetsen,
Maar toch doe ik jullie verdriet en pijn.
Dit is nooit mijn bedoeling geweest,
Ik heb het nooit zo gewild.
Jullie kunnen beter afstand van mij nemen,
Want anders heb je echt al je energie en tijd verspild.
Verspild aan iemand die het niet verdient,
Aan iemand die overal voor weg loopt.
Aan iemand die niks wilt aannemen,
En iemand die nergens meer op hoopt....
Toch is er één ding waar ik wel op hoop,
En dat is er niet meer zijn.
Gewoon weg van deze wereld,
En weg van al het verdriet en pijn.
Maar toch wil ik ook beter worden,
En weer kunnen genieten van het leven.
Ik hoop dat jullie me hierbij willen helpen,
En mij willen vergeven.
Dan kan ik het stemmetje in mijn hoofd loslaten,
En mijn eetstoornis laten gaan.
Ik hoop dat ik over een tijdje kan zeggen,
Ik kan het leven weer aan.
Tweestrijd met mijn eetstoornis
Je zit zo diep van binnen,
En doet me heel veel pijn.
Waarom ga je niet gewoon weg
En moet je altijd bij me zijn?
Ik wil niet met je leven,
Maar zonder kan ik niet.
Ik heb je nodig om te overleven,
Maar je doet me veel verdriet.
Ik wil je laten gaan,
Maar ik ben niet sterk genoeg.
Niet sterk genoeg om te leven,
Ik kan het gewoon niet aan.
Bij jou ben ik veilig,
Bij jou voel ik me vertrouwd.
Omdat jij me in bescherming neemt,
Heb ik een muur om me heen gebouwd.
Hoe ver we ook zijn gekomen,
Het word toch wel eens tijd.
Tijd om te laten zien,
Dat jij dit verliest in deze strijd.
Er komt een dag dat ik je moet loslaten,
Hoe moeilijk dit ook is.
Ik weet niet of ik hier ooit klaar voor kan zijn,
Maar ik wil weg uit deze gevangenis.
Katmensen
kan ik hopen dat je nooit meer toe zult slaan
dat je ogen niet weerspiegeld worden in een dolk
mag ik dromen dat je zacht en warm bent
of moet ik één oog openhouden als ik slaap?
Ik voel onzekerheid in me
ja, ik voel me heel erg onzeker
heel leeg en god is zo ver weg
ik hoop niet mijn geloof te verliezen
en toch blijf geloven in hem
ik weet dat hij al mijn
onzekerheid kan weghalen
hij is de machtigste
en kan mijn hersens weer
heel maken.
mijn jezus, er is niemand
zoals u
neemt u mij in uw armen
en neem me tot u.
ik wil alleen aan u al mijn
liefde geven.
Ik voel onzekerheid in me
ik voel onzekerheid in me
en kan niet van mezelf houden
zoveel spanningen en zenuwen
ik voel me tekort schieten
in liefde voor de mensen
om me heen.
ik hoop spoedig
zelfvertrouwen te ontvangen.
en een nieuw mens
te mogen worden.
met geloof, hoop en liefde.
opdat ik goed voor mijzelf
en mijn medemens ben.