Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het is goed
het is goed
dat we niet meer man en vrouw zijn
het was een goede keus
hoe lief ik je ook heb gehad
maar onze liefde verdween
we hebben het lang geprobeerd
maar we konden het niet langer volhouden
we hadden geen contact meer
we werden allebei ziek
we konden het beiden niet meer aan
we hebben goede jaren gekend
en dat zal ik niet vergeten.
Het leven
dit is nu eenmaal het leven.
ouders die hun liefde voor elkaar opgeven.
de kinderen zitten tussen vuur,
want tussen de meeste ouders is het haat
en het maakt het kind's leven zuur.
bij een begin van een scheiding doet het pijn,
maar achteraf bleek het de beste keuze te zijn.
als kind voelt het verschrikkelijk
om je ouders ruzie te zien maken.
maar weet dat je mama of papa
altijd over je zullen waken.
ook al zijn ze niet meer bijeen,
je bent nooit alleen.
Ik mis je niet
ik mis je niet meer
mijn ex-man,
veel heb ik van je gehouden,
maar je deed me ontzettend
veel verdriet.
daarom mis ik je niet meer.
ik miste in je zekerheid,
de waardering voor een
meerdere,
ik voelde me altijd sterker.
in verstand .
en dat was niet fijn.
ik wilde graag tot je opzien.
maar je was altijd de mindere.
nu kan ik je vergeten,
en dat is maar goed ook!
Echt waar?
Papa en Mama,
Waarom doen jullie ons dit aan?
Waarom gaan jullie niet voor ons klaar staan?
Wij zien dit elke dag aan en daarom laten we ook vaak een traan.
Op het strand,
Toen liepen jullie nog hand in hand
aan de rand bij de zee, toen hadden wij nog zo'n leuk idee.
Wij zagen jullie al staan bij het raam, onder de zon, op het balkon.
En later bij de avondzon gaven jullie elkaar een bonbon.
Nu zien we dat nooit meer.
Door die stomme sfeer.
De juf vraagt ook vaak hoe het gaat,
maar ik zeg altijd het is geen daad.
X jullie dochters..
Genoeg
Iedere keer weer,
doet mijn hart door jullie toedoen zeer.
Ik heb genoeg van jullie verdragen,
want elkaars fouten is alles wat jullie zagen.
Intussen ging ik er onderdoor,
Maar mijn eigen leven gaat op die van jullie voor.
ik kan het zo niet langer meer aan,
Laat me nu gewoon gaan!
Ik weet, ik doe jullie veel verdriet,
maar een andere optie zie ik niet...
1000 vragen
Ik heb 1000 vragen voor jou bedacht.
Maar ik zal er geen antwoord op krijgen.
Want jij blijft er over zwijgen.
Vooral die ene vraag: waarom ging jij bij mama vandaan.
Dan zeg jij altijd: laten wij die vraag maar over slaan.
Maar nu wil ik echt voor de werkelijkheid gaan.
Niks geen vragen overslaan.
Maar er voor gaan.
Waarom vertel je niet de waarheid.
Heb je soms geen moed.
Of doet de waarheid jou niks goed?
De echte waarheid zal ik toch nooit te horen krijgen
Maar een ding is zeker.
Je kunt er niet over blijven zwijgen!
Verkeerde woorden
Je zal van niemand anders meer houden,
van niemand meer dan van mij.
Maar was het wel handig om dat te zeggen?
meende je wel wat je zei?
Waarom moet ik het dan nog steeds?
Nog steeds voor je strijden.
Had je het niet anders kunnen zeggen?
had je die zin niet beter kunnen vermijden?
Het hoorde gewoon zo,
jij en ik liefhebbend en voor altijd bij samen.
Maar wat als ik dat nou niet wil?
moet ik me er dan voor schamen?
Ik had je niet kunnen veranderen,
hoe graag ik het ook had gewild.
Ookal wou je mij nog zo graag,
lieve schat, ik had je honger niet gestild.
Je was te druk bezig met jezelf,
nooit een ander in het licht.
Je ego mocht niet beschadigd worden,
altijd jóuw toekomst in het zicht.
Ik ben er klaar mee,
ookal hou je misschien veel van mij.
Hou toch maar van iemand anders,
want ik geloof er niks van wat je zei.
Zorg goed voor jezelf,
ik hoop je niet meer te zien.
Probeer verder te gaan,
en niet verdrietig te zijn bovendien.
Ik ga je verlaten
Ik moest er even over denken, maar nu is het zover
Ik ga jou verlaten, voor altijd, mijn kleine ster.
Samen zoveel meegemaakt, wat ik nooit zal vergeten.
Jij bent mijn beste vriendje, dat moet je echt weten.
Voor altijd zal je in mijn hartje zijn.
Ik ga je verlaten en dat doet me pijn.
Het kan niet anders, ik zie je in de verte staan.
Voor de laatste keer een aai over je hoofd en dan moet ik echt gaan.
Lieverd, ik zal je nooit vergeten.
Zonder een goeiemorgen
Een welterusten zegt me meer dan een goeiemorgen
Ik doe liever mijn ogen dicht dan te leven met m'n zorgen
Ik wil slapen en nooit meer wakker worden
Nooit meer moeten zien wat er van mijn leven is geworden
Ik wil je niet meer lastig vallen met mijn problemen en m'n zorgen
Dus zeg ik je nog één keer welterusten zonder een goeiemorgen
Gescheiden ouders
Ik fiets daar over straat
het is al veel te laat
tranen rollen over mijn gezicht
de zonneschijn is uit het zicht
Mijn ouders uit elkaar gegaan
voorgoed bij elkaar vandaan
Ik fiets daar over straat
het is al veel te laat
de maan begint te schijnen
maar mijn lach op mijn gezicht is aan het verdwijnen
zal mijn vader ooit nog terug komen
Of bestaat dat alleen in mijn dromen
Ik fiets daar over straat
het is al veel te laat
ik zie hoog aan de hemel de maan
en ook de sterren zie ik staan
de tranen lopen over mijn gezicht
en ik doe even mijn ogen dicht
Ik fiets daar over straat
het is al veel te laat
Alles gaat in een flits voorbij
de liefde tussen mijn vader, mijn moeder en mij
zal dat ooit nog goed komen
of zijn het alleen mijn dromen..
Ik fiets daar over straat
het is al veel te laat
Nu besef ik hoeveel ik van ze hou
Maar ik sta wel alleen in de kou
ze zullen nooit meer samen zijn
maar toch ik hou van ze
en om ze zo verdrietig te zien doet pijn..
Verlaten
Zomaar moest ik je verlaten
Er is een tijd van komen en gaan
Ik kon altijd goed met je praten
Weer valt er een traan
Eindelijk een liefde gevonden
Die m'n hart beroofd
Ik wou dat we verder konden
Maar dat werd ons niet beloofd
We deden leuke dingen samen
Iets wat ik niet had verwacht
Voor jou hoefde ik me niet te schamen
Jij was diegene die m'n pijn verzacht
Elke dag die ik door heb gebracht met jou
Voelde ik me op me gemak
Je moet nooit vergeten hoeveel ik van je hou
Er is niks aan jou wat ontbrak
Maar ik moest toch bij je weg
En ik zal je nooit meer tegenkomen
Alweer een traan van pech
Lieve... ik blijf over je dromen
Dat rotbord.
Mijn ouders uit elkaar.
Er staat nu een rotbord in de tuin.
Op dat bord staan letters gedrukt met ‘te koop’
Verschrikkelijk dat rotbord!
Ik wil hier niet weg.
Hier zijn al mijn vrienden.
Hier voel ik me thuis.
En dan zou ik zeker tussen al die k*tbuitenlanders terecht komen.
Ja helemaal nooit niet!
Verhuizen dat is niet wat ik wil!
Het is zo raar, als al die vreemde mensen in je huis komen kijken.
Het liefst stuur je ze dan weg… oprotten jullie….
Mijn moeder doet der uiterste best om hier te blijven wonen.
Niet alleen voor der eigen maar ook voor ons!!
We hebben het bijna voor elkaar.
Dan kunnen we hier blijven moeken en dan hoeven we niet weg!
Dan kan eindelijk dat rotbord uit de tuin!
Want zal het leven dan een stuk fijner zijn!
Was het nog maar..
Vaak denk ik....
Was alles maar weer normaal...
Mijn ouders weer bij elkaar….
In ons huis blijven…
Niet weg te hoeven…
Maar hier te blijven moeken….
Vaak hoop ik…
Dat al die spanningen nou es weg zijn..
Weg uit mijn lijf….
Weg met al mijn verdriet…..
Weg met al mijn zorgen….
En blijven hopen..
Dat ik weer gelukkig kan worden…
Als afscheid.
als afscheid...
ik hield van jou
omdat je was wat je bent
en blees wat je was.
ik hield van je lach.
van je manier van praten
je leuke invallen.
je plezierige aanwezigheid
je misstappen en grote blunders
je bent heel anders
en toch vonden we in elkaar wat we zochten:
vertrouwen,bescherming,
moeilijkheden begrijpen, medelijden
we ondekten samen wat vriendschap was
en beleefden onvergetelijke uren
maar nu gaan we elk onze eigen weg
als was al het voorbije van zo'n korte duur
ik zal er altijd met een lach en een traan aan terug denken...
Scheiden.
achtentwintig jaar bij elkaar
een foutje...
en alles is over
het leek zo mooi
twee dochters
die nu moeten
kiezen
kiezen tussen
die twee
waar ze
verder mee
moet leven
ze hebben ons
alles gegeven
liefde steun en
hun eigen leven
en wat hebben
we hun gegeven?
twee dochters waarvoor zij
voor leven.
Verplicht afscheid
Verplicht AFSCHEID nemen, dat doet pijn .
Het idee alleen al, dat ik nooit bij je kan zijn.
Nooit je horen, nooit je voelen, samen geen eerste keer?
We hadden zulke mooie plannen, DAMN, wat doet dit zeer!
Jij maakte iets in me los, wat ik niet eens van mezelf kon.
Ik leek soms wel een beest, wist echt niet waar ik aan begon.
Ik wil je niet vergeten, ik wil je niet los moeten laten,
maar ik weet, het zal wel moeten...
We gingen veel te ver, daar zullen we nu voor moeten boeten.
Jij bent zo lief voor me geweest, ik heb zo van je genoten, Superman.
Jij staat bij mij op nummer 1 en bent de beste die ik ken!