Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Meer van boven
ik voelde
je hand vol
zachte dromen
ze volgde de
rand tussen
haar en huid
ze sprak met
alle haren
over het
gezamenlijk
ervaren van de
nieuwe coupe
je vertelde
dat ik lachte
op de schattige
manier van
rust en totale
ontspanning
ogen gesloten
handjes half
open in de
verwachting
van nog meer
van boven
Zijn chambrette
vaag zit nog
de magie van het
rijke roomse leven
in mijn dagen
verweven op een
soms bizarre manier
ik was de oppas thuis
en het werd snel
donker en later in huis
om mijn wanhoop
nog de baas te blijven
ben ik alle heilige
beelden gaan bekijken
heb hun harde en
zachte lijnen bekeken
hun ogen wilden
mij spreken omdat ik
de stemmen ben vergeten
de man aan het kruis
vond ik niet pluis
hij had al teveel
geleden om mij nog
in het heden te helpen
in de rij miste ik de
franciscaan met de pij
waar je verloren zaken
met gebed kon terugvragen
voor twee rozenhoedjes
zorgde antonius dat mijn
ouders na hun gezellig
dagje uit weer veilig en
wel zouden thuiskomen
hoe laat kon hij niet
zeggen omdat ook hij
op tijd in zijn bedje
hoorde te leggen
De adelaarsrol
ik heb ze gezien
de neusjes van de zalm
nog niet volgroeid
maar kids zo uit de
talenten toptien
weet hoe kouwen
hun grijze musjes
de adelaarsrol bieden
omdat zij zoveel
van hen houden
de rollen zijn verdeeld
zij doet de empathie
strijkt vaak door zijn lokken
hij stimuleert het groot
genie door samen te blokken
voor zelfstandig vliegen
is er geen tijd te maken
want alleen de beste
roofvogels zullen ooit de
prooien uit de ratrace smaken
De kleine dondersteen
hij lacht
naar de wereld
trekt zijn eigen plan
het jeugdig
onbevangen is niet lang
aan hem blijven hangen
hij kent blikken
gebaren en gezichten
als een open boek
gevatheid en sturen
zijn voor hem een
voortborduren op zijn idee
iedereen gaat
gemakkelijk en in
vol vertrouwen mee
toch komt de
dubbele bodem
steeds meer in zicht
voelen ze dat zij
in gemakzucht voor
manipulaties zijn gezwicht
onschuldig lijkt
zijn lach maar de kleine
dondersteen is amper acht
Weerspiegeling
tussen naamloze gedaanten in een winkelstraat
loopt onverwacht mijn moeder naar mij toe
licht gebogen in haar grijze regenjas
tot zij vlak voor mij staat
ik had gedroomd dat zij er niet meer was
ik glimlach en ze glimlacht terug
ik strek mijn armen naar haar uit
maar stoot me aan een spiegelruit
Allerzielen
het blazen van de wind door de schoorsteen
het tikken van de klok boven de gashaard
het spinnen van de poes op schoot
het omslaan van de bladen van het boek
kleine plukjes uit de watten stilte
die de kamer capitonneert
ik drink de warme chocolademelk
die vroeger door mijn moeder werd gezet
dan wordt de ruit geranseld door de hagel
Ons leven
ons leven ons gegeven
door onze vader en moeder
is een wonder
elke dag dat we leven,
ontvangen we veel zegeningen
van onze ouders en allen
die ons omringen
dan is het leven prachtig
hoe mooi is het
om liefde te ontvangen
ja, mijn ouders
waren geweldige mensen
nu zijn ze er niet meer
maar ik was gelukkig bij ze
en ik mis ze elke dag.
maar ik weet dat ik
ze eens zal terugzien
dat weet ik zeker.
dag lieve vader en moeder.
Timothy
Timothy, onze jongste zoon
wat houden we van hem.
hij is rustig,
zegt met weinig woorden
wat hij op zijn hart heeft.
hij is lief, zorgzaam,
een kind naar ons hart.
wij houden zoveel van hem.
hij heeft zich ontwikkeld
tot een heel lief kind
dat ons zomaar geschonken is.
het is een kind uit duizenden
zijn sluike blonde haar
heeft hij van zijn vader
en zijn mooie bruine ogen ook.
hij is een plaatje,
zomaar uit een prentenboek gestapt.
In nostalgie te overleven
de mussen zijn verdwenen
er zijn tal van bonte rovers verschenen
die het knusse hebben uitgemoord
alleen nog op het platteland
waar rust en stilte hangt zijn zij
gebleven om in nostalgie te overleven
ook mensen volgen deze lijn
wensen dat hun eigen musjes
hoogvliegers als adelaar of condor zijn
verder kunnen zweven dan de rest
die vegeterend op hun nest
de minachting genieten van de maatschappij
maar zij zijn vergeten dat
mussen gelukkiger en langer leven
dan de koningsvogels die stressvol alles geven
Zijn stem sprak aan
het was geen houterig bewegen
zijn stem sprak aan
soms liet hij de lijntjes gaan
jij hebt in je leven
nooit de ruimte gekregen
die jij zo nodig had
touwtjes werden kort gehouden
in het ontbreken van vertrouwen
kon jij de grenzen niet bereiken
om jezelf te verrijken
in ontwikkeling en groei
de snoei voorkwam jouw latere bloei
weer hoor je de stem
de draden zijn al lang verbroken
maar in het lopen blijf jij zijn marionet
Papa, waar ben je?
Papa, waar ben je?
Waarom heb je me verlaten toen ik nog zo jong was?
Ik wou zo graag met je bouwen, knutselen,
op je schouder huilen als ik het moeilijk had.
Ik hou van je ookal heb ik je nooit gekend.
Mama?
Waarom heb je me 10 jaar laten denken dat iemand anders mijn papa was :/
Het moment dat ik het hoorde van iemand anders deed nog meer pijn.
Ik voelde me zo verraden.
Pap, ik hoop dat je het nog goed hebt daar boven,
ooit bezoek ik je en gaan we er het beste van maken <3
Groetjes, je poppetje :'(
Zo hoort het niet te gaan..
Ik wou een probleem oplossen,
maar jij wilde niet communiceren.
Het gaat hier om de gezondheid van jouw zoon,
maar ik zie in dat jij zelf nog veel moet leren.
Ik moet me er niet mee bemoeien zeg jij,
want ik ben z'n moeder niet.
Maar ik kan er niet tegen,
we zien beiden in z'n ogen veel verdriet.
Hij kwam naar mij toe in vertrouwen.
Zie alsjeblieft in dat er nu iets gedaan moet worden,
anders valt dit probleem niet meer tegen te houden
Jij bent z'n vader,
maar gaat dingen uit de weg.
Jij wilt niet luisteren als ik iets tegen je zeg.
Hij komt naar mij met de vraag,
waarom besta ik, al is hij 11 jaar.
Hij heeft z'n ouders nodig,
zit met veel vragen en heeft het zwaar.
Ik weet dat dit jou kwetst en je raakt.
Ik gun hem het beste,
want hij is het zeker waard.
Ik weet beter
Ik weet dat er verdriet in je schuilt
je drie kinderen moet je missen
je ontkent het keer op keer
maar ik weet beter ...
Je weet dat ik gelijk heb
maar jij doet het af als 'gezever'
ik ben van jou ook niet anders gewoon
maar ik weet beter ...
Ik zie het in je ogen
ik voel het aan je
gekozen voor je vriendin
in plaats van voor je kinderen
door hen bedrogen
Zij nemen het je kwalijk
en je bent hen kwijtgespeeld
verdriet is in je ogen te lezen
en ik weet beter ... alweer ...
Ik blijf voor altijd je poppedijntje..
Al ben je niet mijn biologische moeder, ik hou zo veel van jou.
Ik kijk tegen je op, ik vind je een super sterke en fantastische vrouw.
Je zit nu in een moeilijke, pijnlijke en lastige situatie
en bent aan het knokken voor je leven.
Al mijn kracht die ik in mij heb, wil ik jou geven.
Ik wil er niet bij stil staan, dat jij het leven straks verlaat.
Of hoe het met iedereen zal gaan, als jij straks naar de hemel gaat.
Ik ben je zo dankbaar, dat je mij in huis nam als je eigen kind.
Ik weet dat ik geen makkelijke was, ging vaak door het lint.
Ik heb zoveel van jou geleerd, gekregen en door jou gaan inzien.
Ondanks alles wat er is gebeurd en is gezegd,
je bent en blijft mijn moeder en krijgt voor alles een 10!
Papa en Mama.
Papa en mama gaan er voor zorgen
dat ik gezond op sta, elke morgen
Ze houden van mij, ik ben hun schat
Ik heb met hun geluk gehad
Ze zullen mij helpen, mijn hele leven
om daar richting aan te geven
Ze zijn mijn alles, ze zijn mij heilig
want bij hen, voel ik me veilig.
Pap en mam
ik heb jullie veel pijn gedaan.
maar jullie hebben mij daar nooit buiten in de kou laten staan.
maar ik dacht dat ik alles verkeerd deed in jullie ogen.
ja, ik heb slechte dingen gedaan, gestolen en gelogen.
maar ik blijf altijd van jullie houden.
en ik hoop dat we elkaar ooit weer gaan vertrouwen.
Mijn ouders
Mijn ouders
Ben ik dankbaar
Wat ze voor mij hebben gedaan
Ze hebben mij als persoon
geaccepteerd en gerespecteerd
Mijn Ouders
Ik heb veel van hun geleerd
Ze accepteerden en respecteerden mij
hoe ik ben en hoe ik was
Mijn ouders
Ben ik dankbaar voor altijd
Mijn ouders wil ik nooit kwijt
De Familie hoog onze eer
Ben jij nou die vrouw
Hou op me te bezeren
Je doet me zo vreselijk zeer
Ik kan me niet langer verweren
Ik kan niet meer!
Ben jij nu de vrouw
Die mij leerde lopen?
Ben jij de vrouw
Die mij leerde hopen?
Nu breek je mijn geluk
En kijkend naar de scherven op de grond
Ga ik van binnen stuk
En draait de ruimte om me heen in 't rond
Stop je met je keiharde woorden
De dingen die je over mijn liefde zegt
Die zullen mij vermoorden
Waarom maak je hem zo slecht?
Laat me gewoon met rust
Ik ben volwassen, ik ben groot
Laat me toch mijn leven leven!
Anders wordt het mijn dood
Tranen in mijn ziel
Die bezeren mij in de nacht
En dan is er alleen nog
De duisternis die op me wacht
Ik geef me over
Moe van het strijden
Ik wil dit niet meer
Ik wil niet meer lijden!!
Ben jij nou mijn moeder
Ben jij degene die zei
Als jij gelukkig bent
Dan ben ik blij
Daar is niks meer van te merken
Je maakt me kapot
Ik kan dit niet meer
HOU OP!!
Mama Sorry
Chillen in de kroeg tot aan 's morgen vroeg,
wat je ook voor me doet, ik vind het nooit genoeg.
Maar stiekem heb ik er wel waardering voor,
alleen je hebt het nog niet door.
Het spijt me voor alles wat ik heb gedaan,
maar ja, deze boy blijft gewoon lekker uitgaan.
Lach
Vroeg sta ik op,
Ik begin mijn dag,
Met pijn overal,
En een brede lach,
Moe doe ik alles,
Wat men van mij verwacht,
Maar ik stort bijna in,
Te weinig slaap in de nacht,
Vrolijk ga ik weg,
Zo vroeg als ik mag,
Naar vrienden toe,
Met nog steeds die lach,
Laat kom ik terug,
Moe van de dag,
Met veel pijn en verdriet,
Maar wel met die lach,
Dan ga ik naar bed,
Lig nog te lang wakker,
En met de dag,
Voel ik me zwakker,
Zo min mogelijk thuis zijn,
Dat is mijn streven,
Bij de mensen weg,
Die niets om mij geven,
Nog twee jaar zo leven,
Dat is hopelijk te doen,
Dan kan ik uit huis,
Me van mijn ouders ontdoen,
Tot die tijd sta ik op,
Steeds weer, elke dag,
Binnenin verdriet,
Van buiten die lach...