Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Voorbij..
Ik vraag me af hoe het zo heeft kunnen gaan.
Het doet me pijn dat ik de enige ben met een traan.
Ik gaf om je, je was alles voor mij.
Je gaf me leven kleur en maakte me blij.
Maar nu is voorbij.
Het is nu een ik en jij.
Jij was altijd de eerste die ik alles vertelde.
Jij was degene die mijn pijn herstelde.
Maar nu zijn er weer opnieuw de scheuren in mijn hart.
Nu is alles wat ik zie weer in wit en zwart.
Alweer lig ik hier te huilen in mijn bed.
De tijd lijkt weer eens stopgezet.
Ik weet niet meer wat ik nog moet doen.
Om alles te krijgen zoals toen.
Ik wil opgeven, maar kan het niet.
Ik doe mijn moeder en vader verdriet.
Ik vraag me af, zou je dan ook geen traan laten?
Zou het je boeien als ik alles zou achterlaten.
Je hebt me erg in de war gemaakt.
Maar je vindt mij de gene die dit veroorzaakt.
Vergeet nooit dat ik van je hou.
en jij de gene was, en bent, bent die ik vertrouw.
Ook al is het nu waarschijnlijk voorbij.
In mijn hart staat jouw naam,
want je betekent wel iets voor mij.
Is dit echt ons einde?
Ik wilde je nog bellen,
maar het is beter van niet,
want als ik jouw stem weer hoor
doet dat mij zo'n verdriet
Is dit echt ons einde,
zoals jij het ziet
Hoe vaak heb jij gezegd dat je van me houdt,
dat ik de ware ben en dat je mij vertrouwt,
maar dat alles lijkt voor goed voorbij
Ik wil je zien, ik wil het lezen in je ogen
vertel me de waarheid,
heb je alles dan gelogen
Ga dan
Als je denkt dat je beter kunt krijgen,
als je hier niet langer wilt blijven
dan laat ik je los
Maar bedenk dan,
dat je nooit meer terug kan komen,
dat dit het eind is van onze dromen
Pas als dat echt in zicht is,
dan laat ik je gaan
M'n hart zegt tegen m'n hoofd,
dat het beter is,
dat het leven met jou echt geen leven is,
maar dat je weg zou gaan had ik nooit verwacht
Ik wil je zien,
ik wil het uit jouw mond ook horen
vertel me de waarheid,
heb ik deze strijd verloren
Is dit echt ons einde?
[…JIJ…]
Jij,
Met je mooie woorden
Jij,
Met je lieve lach
Jij,
Waar ik bij wil horen
Jij,
“waar het niet aan lag”
Jij,
Met al je twijfels
Jij,
Wil niet weten wat ik dacht
Jij,
Zou moeten weten wat je teweeg hebt gebracht…
[… Dwaas …]
Vandaag vloeien mijn laatste tranen
Laatste tranen van verdriet
Ik huil niet meer om die erotomanen…
Kerel, wij staan nog lang niet quitte!
Ik zal je laten voelen,
wat je mij hebt aangedaan.
Ik druk je neus op elke fout
die je bij mij bent begaan!
Straks heb je weer spijt;
“Lieve schat, ik wil je terug!”
“Maar nu is het te laat voor jou!”
Is wat ik je zeg met rechte rug
Meerdere malen ben ik erin getrapt
Verliefd geloofde ik in je mooie leugentaal
Nu heb ik je uit m'n hart geschrapt
Ik stap uit de negatieve spiraal.
Dit is wat ik mezelf vertel
Dit is wat ik wil geloven
Dapper zeg ik je vaarwel
Maar mijn vuur voor jou zal nooit doven…
Hopeloos word ik van de gedachte
Dat het nooit wat worden zal
Al die maanden die ik op je wachtte,
het smachten naar jouw bijzijn
Iets wat ik nu vergal..
Kon ik maar bij je zijn
Ik kom online,
en meteen voel ik weer die pijn,
bestormd met berichten,
bij de meesten zou dat een doek doen oplichten,
bij mij doet het pijn,
KON ik maar bij je zijn!
elk bericht gaat over hetzelfde onderwerp,
want ik wordt in de gaten gehouden, scherp,
elk bericht weer,
en elke dag meer,
"Ben je verliefd? Heb je verkering?"
Ik krijg steeds opnieuw weer een rilling,
ik lees het niet,
ga gauw weer offline,
het doet me verdriet,
het voelt niet fijn,
we zijn gewoon vrienden,
en is dit wat we verdienden?
We lopen langs, iedereen fluit,
en wij weten wat dat beduidt,
we lopen maar door,
maar ze zijn ons steeds een stapje voor,
we durfen niet toe te geven,
misschien dat het ons daardoor doet beven
Verder dromen
Ik ken je nu bijna drie jaar,
Iedereen vindt het raar,
Ik en jij,
het zou niet kunnen,
van dit soort dingen wordt niemand blij,
Ik vind je leuk,
En je weet het,
jij vindt me leuk,
en ik weet het,
We durfen niet met elkaar te praten,
Hebben we toch een gesprek, vallen er gaten,
We durfen niet voor ons zelf uit te komen,
Dus ik zal voorlopig verder dromen,
Gewoon blijven lachen :(
Ik ging om je geven,
ik wou je hart komen stelen.
Maar jij was het zat,
we gingen allebei ons eigen pad.
Moest het nou echt zo gaan,
zag je me echt niet meer staan?
Het doet me echt pijn,
om niet meer bij je te kunnen zijn.
Gewoon blijven lachen, dan is niemand die het ziet.
Niemand die ziet hoeveel pijn en verdriet..
Gefaald
Ik denk dat ik de gene was die steeds maar weer bleef hopen.
Had ik dat maar niet gedaan, dan was het nooit zo gelopen.
Was het dan nu anders en waren we dan nog vrienden?
Waren we dan nu nog samen? Of waren we dan geliefden?
Zoveel vragen in m'n hoofd waarop ik geen antwoord krijg..
Ik kan het niet meer aan, je blijft rondspoken door m'n hoofd.
Moet ik het achter me laten en moet ik verder?
Of komt het allemaal goed en maakt het ons alleen maar sterker?
Moest het nou zo gaan zoals het liep en kon het nu niet anders zijn?
Mischien lag het wel aan mij..
Sorry, lieve schat, ik heb gefaald,
mischien is het wel beter zo en hoorde het wel zo te gaan..
Een bloedbaan..
Wat deed ik verkeerd
dat je hem met een ander was gesmeerd?
Wat ging er niet goed
dat je me deze pijn aandoet?
Hield jij wel van mij
na die mooie woorden die je tegen me zei?
Moest dit echt gebeuren?
Moest het echt zo gaan?
Een bloedbaan..
Dat is wat je me hebt aangedaan.
Achteraf denk ik;
ik had het allemaal kunnen weten.
Het voelt voor mij alsof het je niets kan schelen
En mij gewoon domweg bent vergeten
Blijf in mijn leven
Blijf in mijn leven
want schatje
ik kan jou niet vergeten,
de tranen vallen op mijn kussen
kan je me vergeven.
Wij tweeën hebben elkaar nodig
om te overleven.
Opnieuw
ik was je vergeten
ik was eindelijk van al het gezeik af
toen kwam ik te weten
dat jij nog steeds om me gaf
ik wilde het niet weten
toch zei je het keer op keer
ik wilde weer vergeten
maar mijn gevoel werd meer
ik wilde niet meer vechten
maar mijn hart gaf niet toe
mijn gedachten wilden niet meer denken
ik werd langzaam moe
ik dacht niet meer
ik liet het weer gebeuren
toch deed je me weer zeer
en ik kon weer gaan treuren
Gedachten bij jou
Nu we niet meer bij elkaar zijn
doet me dat heel veel pijn.
Elke dag heb ik verdriet.
Maar er is niemand die het ziet.
Ik mis je steeds meer, iedere dag.
Ik herinner nog elke dag je lieve lach.
Elke dag zit ik met mijn gedachten bij jou.
Omdat ik je mis en heel veel van je hou.
Je moet weten dat ik van je hou.
En dat ik je nooit vergeten zou.
Ik haat het
Ik haat de manier hoe je naar me kijkt
Ik haat de manier hoe je naar me lacht
Ik haat de manier hoe je me aanraakt
ik haat de manier hoe je tegen me zegt dat het goed komt
Ik haat de manier hoe je tegen me zegt dat ik je blij maak
Ik haat de manier waarop je zegt dat ik beter verdien
Ik haat de manier waarop je me iedere keer weer kwetst
ik haat de manier waarop je zegt het ligt aan mij
Ik haat de manier hoe ik je niet kan loslaten
Ik haat de manier hoe je altijd door mijn hoofd gaat
Ik haat de manier hoeveel verdriet ik heb
Ik haat de manier hoe je mijn hart iedere keer kapot maakt
IK HAAT DE MANIER HOEVEEL IK VAN JE HOU
Op slot
we hebbben nooit iets gehad,
maar je zei ik hou van jou,
ik ben het nu helemaal zat
maar weet dat ik stiekem van je hou,
nu wil ik vergeten,
maar m'n hartje doet zo'n pijn,
ik wil niks meer van je weten,
ik wil nooit meer bij je zijn.
sluit m'n ogen,
en bid nog met God,
ik voel me bedrogen,
dit is het einde
mijn hart gaat op slot.
Wachtend
Ze hangt uit het raam,
wachtend op die ene persoon,
wachtend voor eeuwig,
uit dat open raam.
Wachtend op iets dat nooit terug zal komen,
wachtend op iemand van wie ze ooit hield,
wachtend voor eeuwig,
uit dat open raam.
Ik kan niet zonder je
het was me overkomen,
en ik liep over van geluk,
kon alleen maar van hem dromen,
waarom gaat het nu allemaal stuk..
ik wil gewoon even bij je zijn,
even in je armen, en je vertellen dat ik van je hou,
bij jou voel ik me zo klein,
omdat ik je simpelweg vertrouw..
Zeg die woorden niet,
slik ze alsjeblieft weer in en neem ze mee dan,
ik hoop dat je ziet,
dat ik niet zonder je kan..
Mijn hartje klopte alleen voor jou,
hard en wild ging het tekeer,
je moest eens weten hoeveel ik van je hou,
alleen doet het nu zoveel zeer..
leef in onzekerheid,
met jou aan mij zij,
hoop dat je mij verblijdt,
blijf alsjeblieft bij mij..
Voor jezelf kiezen
voor jezelf kiezen
wat heb ik te verliezen
geen zin om te praten
ik wil het zo laten
heb het een plekje gegeven
en wil verder met mijn leven
ook al doet het zeer
contact wil ik niet meer
heb afstand genomen
en wil ruzie voorkomen
haatdragend ben ik niet
ook al doet het best verdriet
jammer dat het zo is gegaan
maar ik kan er niet bij stil blijven staan
soms moet je keuzes maken
ook als dat betekent af te haken
mijn gevoel zegt zo is het goed
misschien dat een ander het anders doet
voor mij is het geen vergissing
maar helemaal mijn eigen beslissing
het heeft me erg bezeerd
dus ga ik nu voor mezelf kiezen
dat heb ik geleerd
het kan me eigenlijk niks schelen
hoe een ander hier over denkt
want ik ben door wat er gebeurt is
heel erg gekrenkt
ze hebben mij er mee geraakt
daarom heb ik deze keuze gemaakt
Het einde
Dat was het dan.
Het einde.
Je moet nu gaan.
Op naar het volgende meisje.
Ik hoop dat ze je net zo gelukkig maakt als ik probeerde.
Blijkbaar was het niet genoeg..
Want je gaat.
Zonder mij..
Zoveel dingen die we fantaseerden.
Waar nu niets van komt.
Zoveel mooie momenten.
Die nooit meer terug komen.
Je hebt me namelijk niet meer nodig
voor nog meer mooie momenten.
Die beleef je wel met iemand anders.
Weer zonder mij.
Ik kan me geen leven zonder jou voorstellen..
dus alsjeblieft nog één ding..
Vertel me hoe ik dan moet leven?
Het is allemaal zo kil..
Ik voel me klein.
Samen waren we sterk en konden we de wereld aan.
Onze liefde samen..
Al zou de wereld vergaan.
Wij hielden ons hoofd boven...
Vol met liefde voor elkaar.
Jammer dat het nu over is..
Dat je nu gaat.
Ik wil met je mee..
maar ik ben te laat..
Ik gun je het beste,
wil dat je een gelukkig leven leidt.
Met een brok in mijn keel zeg ik:
Ookal is het zonder mij.
Zal je nooit vergeten
de dag dat ik jouw ontmoette
lag heel de wereld aan mijn voeten.
was stapelgek op jouw ,
je was voor mij de enige .
Telkens verdronk ik
in je mooie ogen en lieve lach.
dacht echt " dit blijft duren"
maar onze liefde begon te verzuren.
geen lieve woordjes meer,
enkel pijn en ruzie, keer op keer.
verloren elkaar en er was niks meer over
van een gelukkig en liefdevol paar.
Heb je toen moeten laten gaan,
maar op een ding kun je van op aan,
wat er ook is gebeurd,
hoeveel mijn hartje ook heeft getreurd..
ik ben altijd van je blijven houden.
wil een ding laten weten,
zal je nooit vergeten.
Blijf toch
Zwijg!
En deel met mij de stilte van de nacht.
Ieder woord dat we nog zeggen is de kracht, om ons te verzoenen.
Hou me nog een keer vast, raak me nog een keer aan!
Laat me de pijn van het afscheid voelen, voordat je weg zult gaan.
Huil, en deel met mij de tranen van verdriet.
Ookal lukt het zelfs de zoutste tranen niet om jou hier te houden!
Hou me nog een keer vast, raak me nog een keer aan!
Laat me de pijn van het afscheid voelen, voordat je weg zult gaan!
Blijf tot het licht en laat jouw gezicht, in mijn herinnering onuitwisbaar zijn.
Blijf toch, je naam voorgoed hier in mijn hart!
Hou me nog een keer vast!
Raak me nog een keer aan!
Laat me de pijn van het afscheid voelen, voordat je weg zult gaan.
Hou me nog een keer vast! :(