Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Wie ben ik?
De grootste vraag van mijn leven is …
Wie ben ik?
Ik wist het niet, weet het nog steeds niet
Van dag tot dag besef ik dat alles wat ik doe
Die vraag kleiner en kleiner maakt
Maar opgelost…
…dat zal het nooit geraken
Dansende vlammen.
Dansende vlammen
Vlammen van licht,
Vlammen van warmte.
Ze dansen om elkaar heen,
Proberen om de top te bereiken.
Het hout wordt verwarmd,
Eindigt zwart als as.
De dansende vlammen,
Ik staar naar het optreden.
Ik kom niet dichter bij,
Bang voor de warmte.
Het licht,
Het verlicht mijn ziel van geluk.
De warmte,
Het verwarmt mijn lichaam.
Het licht vonkelt in mijn ogen als lichtjes,
De warmte maakt mijn glimlach iets groter.
Dansende vlammen,
Een deel van geluk!
Het is nog niet verloren.
Het einde is nabij
Niet verder zij aan zij
Geen echte liefde meer voor elkaar
Weg die gevoelige snaar
We kunnen het weer proberen
Maar het tij zal toch niet keren
Onze liefde op het spel gezet
Die kleine onnodig mee besmet
Het was wel een leuke tijd
Vooral met die kleine meid
Haar zal ik nooit vergeten
Hoe die ander ook zal mogen heten
Maar kop op en borst naar voren
Onze toekomst is nog niet verloren
Waar een wil is is er een weg
Voor ons was het alleen meer dan pech!!!
Wat een leven
Wat een leven.
Ik heb geen zin meer
om nog wat van mezelf te geven.
Wat heeft het nu nog voor nut?
Ik zak steeds dieper in die put!
Al dat verdriet, al die pijn...
Dit leven moet snel afgelopen zijn
Zonder woorden.
Zonder woorden
Jouw ogen zo stil
Zo dromend
Zo rustig
Zo gesloten
Jouw lippen zo zacht
Zo mooi
Zo rood
Zo gesloten
Jouw woorden zo voorzichtig
Zo zachtjes
Zo verlegen
Zo gesloten
Open je ogen
En zie de wereld
Zie de mensen
Zie mij
Zoals ik jou zie
Zo… zonder woorden
Kwaad en houden van.
Kwaad en houden van!
Wat is er toch met ons
Ik hou van je en jij van mij
Waarom zijn we dan iedere keer zo kwaad?
Ik heb verdriet
Jij dan helemaal niet??
Ik wil het leuk hebben met jou
Jij ook met mij? je zegt van wel..
Maar het kan niet van 1 kant komen
Vooral niet nu we samenwonen
Overal hebben 2 schuld, niet alleen ik
Ik wil alles wel voor ons doen
Kan het weer net zo worden als die maanden geleden van toen?
Vergeven
Voor de bloemetjes die leven
zouden wij de wereld in zweven.
Dan zit je daar toch hoog in de lucht.
Je kijkt naar beneden en zucht
Je moet vergeven
en doorgaan met je leven.
Ons laten worden!
Iets heeft ons laten worden
Iets heeft ons laten zijn
Iets heeft ons laten voelen
De fijne dingen en de pijn
Maar veel vragen zijn meegekomen
Wie was er het eerst; een kip of ei?
Hoe is de 1e mens geboren?
Waarom leven wij?
Er zijn maar drie dingen
zeker in het leven
Je wordt geboren,leeft en sterft
Antwoorden blijven om naar te streven...
Je laatste beetje.
Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe een beetje.
En alle beetjes die je stierf,
T,iS vreemd maar die vergeet je.
Het is je dikwijls zelf ontgaan,
je zegt ik ben wat moe.
Maar op een keer dan ben je,
aan je laatste beetje toe.
Leven en dood.
leven en dood
Het leven is rusteloos
En de dood bewusteloos
In het leven loop je op een lijn
En doet dood daarom veel pijn??
Ik begrijp nie waarom
En iedereen zegt "daarom"
In het leven af een toe een lach
Wat bij de dood niet pas
En alles moet
Iedereen heeft dan pas medelijden
Terwijl ze daarvoor had te lijden
Wij als nabestaande moeten verder leven
Misschien nog maar even
Toch duurt dat te lang
Wij zijn niet meer bang
Nog even wij zijn zo weer bij haar
Over een aantal jaar
Nog een dag
Met weer een lach
luf yha oma zal jij nooit vergeten
Uitgeput
waarom kan ik niet tevreden zijn met wat ik heb
waarom wil ik altijd meer?
waarom heb ik nooit wat geleerd?
waarom zeg ik nooit wat?
waarom heb ik nooit wat te vertellen?
waarom als ik wel wat zeg, kwets ik iemand?
waarom kan ik niet van mensen houden?
waarom kan ik me niet voor ze interesseren?
waarom moet ik dit allemaal meemaken?
waarom heeft God dit zo uitgedacht?
Waarom moet juist ik al die dingen verdragen?
waarom moet ik steeds maar weer zien te overleven?
waarom moet ik mijn lichaam het zien opgeven?
langzaam zie ik mijn lichaam afbreken
ik kan het gewoon niet meer...
ik ben op, uitgeput, ik wil niet meer..
ik wil niet meer proberen, ik ben ben op.
De mensheid zelf!
*** De mensheid zelf ***
Lastig om te weten wat andere denken, voelen of horen
lastig om te vragen aan een vreemde om wat hulp
het zou niet hoeven maar de mens heid is bang
bang voor elkaar, bang voor zichzelf
zodra je het vertrouwen in de mens verliest
verlies je het vertrouwen in je zelf
Vogels
Ze ontnemen hun vrijheid,
hun vrijheid om te vliegen waar ze willen,
om naar hun gespartel te kijken...
Vogels, de V van vrijheid en van Vogel...
Zijn ze vrij?
Nee, dat zijn ze niet.
Want mensen die alleen aan hun eigen genoegen denken
nemen hun vrijheid af.
Maar toch zou ik een vogel willen zijn.
Dan zou er nog een kans bestaan
om weg te vliegen, voor even of voor altijd...
Naar de zon, naar de dood.
Zij hebben nog de kans...
Zo zal het heel het leven gaan.
Een lach en een traan, zo zal het heel het leven gaan. Het leven is niet altijd eerlijk, al lijkt het nog zo begeerlijk.
Een traan bij al het verdriet, want dat verdien je eigenlijk niet. Een lach bij al het mooie, als cupido met pijltjes is aan t gooie.
Het leven kan zo mooi zijn, maar soms doet het ook pijn. Als mensen elkaar bedriegen, en voor t minste elkaar beliegen.
Maar als men van elkaar houdt, en elkaar ook echt vertrouwd. Dan schijnt er een stralende zon, ik wou dat ik het u geven kon.
Op een dag
Op een dag zul je me vragen van ik hou ..
van jou of mijn leven ..
ik zeg dan mijn leven ..
huilend loop je weg ..
zonder te weten dat jij mijn leven bent...
Ik
"ik"
"ik" keek in de spiegel
"ik" dagt ben "ik" dat
dat ben "ik" niet
"ik" schaamde me kapot
dat was "ik" niet dat was
mijn spiegelbeeld
Waar moet ik zoeken
**Wereld vol verdriet**
Waar moet ik zoeken in dit ellendig leven
om het me enigzins vreugde te geven
mijn dromen zijn maar dromen
ik vraag me af of ze ooit nog uit kunnen komen
In deze tijd van haat en nijd
van materialisme
van ieder voor zich
een harder wordende maatschappij
nee, deze wereld maakt me helemaal niet blij
Ik ben zo teleurgesteld en zo verdrietig
Ik ben zo klein, ik ben zo nietig
Ik ben zo kwetsbaar
het is ook voor anderen voelbaar
ze pakken me
en vertrappen me
slaan wonden op mijn ziel
mijn kans van leven is nehil
Waar moet het heen met deze wereld
vol van ellende verdriet en pijn
een wereld vol talloze zorgen
waarin je niet eens jezelf kunt zijn ?
Je zoekt soms..
je zoekt in het leven een beetje geluk,
want soms ben je dat even kwijt
verdwaal je in dromen, je wilt het weer terug
je leeft in die onzekerheid
en dan praat je maar wat tot de sterren
vraagt ze of er een engel bestaat
die je helpt het geluk te vinden
zodat jij het verdriet achterlaat
Ogen.
Ogen
Ogen zijn bronnen van licht en van vreugd,
Ogen zijn bundels van macht en deugd,
Ogen die glanzen en glimmen van macht,
Ogen die draaien en tollen van smacht,
Jouw ogen zijn de poorten van jouw verlicht hart.
Het leven.
Wat zou het leven zijn,
als ik jou niet mocht verwarmen.
Wat zou het leven zijn,
als ik je niet mocht kussen.
Wat zou het leven zijn,
als ik jou warme lichaam niet tegen de mijne kon voelen.
Wat zou het leven zijn,
als ik je niet mocht strelen.
Wat zou het leven zijn,
als ik JOU niet had!!!!!