Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het spijt me
waar zijn ze
gebleven de
bloemetjes
van het spijt me
de betraande
ogen en het
oprechte berouw
vaak na
lange twisten
en onheuse
behandelingen
die pijn deden
in het negeren
van diepe emoties
de uitgestoken
hand die niet
werd gezien
en later nog het
verwijt van het
scherpe mes
in de rug
het moet afgelopen
zijn met deze
problemen in onze
samenleving die
mensen bindt in
plaats van elkaar
niet willen vertrouwen
we gaan vandaag
elkaar niet meer
voorbij zonder groeten
en later komt het
ontdooien de lach
vol vriendelijkheid in
warme menselijkheid
voor ieder
een gezegend 2025
Gluiperds met egards
ik heb het
terug gaan in
de tijd met pijn
en moeite geleerd
het heden zit als
een harnas rond
het lijf en hier en
daar nog ingegroeid
om daarvan los
te komen moest
ik gaan dromen
en het corrigeren
alles weer opnieuw
proberen maar nu
zonder stress
en bijwerkingen
het aardse heeft
veel levensbindingen
van mindere kwaliteit
die een makkelijke
entree voor een paar
centen hebben zoals
loslippigheid kan zo op de
geldmaat gemeten worden
zo sluit de
maatschappij
de zuivere ziel buiten
en verwelkomt
de gluiperds met egards
omdat met hen nog
goede zaken zijn te doen
naar beide kanten
van binnen
normenrot
en waarden kapot
genivelleerd zo kan
een mensenkind nooit
de echte empatische
medemenselijkheid
geleerd en beleefd worden
Je stralende lach
ik had je bijna al
twee jaar niet gezien
en je kwam je met
een nog soepele pas
onverwacht binnen
er viel een korte
stilte in herkenning
voor plaatsing
in de databank
die feilloos de
aanwas van spier
registreerden en het
parmantig staartje hipte
op en neer in het terug ritme
van niet weggeweest
de aanpassing
verliep naadloos
en het stukje meer
charmante warmte was
opvallend na de kou
op deze winterdagen
dus een volgende keer
niet meer zo lang gewacht
want met je stralende lach
ben jij onze arbeidsvitamine
Bestendiging
ik telde de
kilometers
proefde de sfeer
van de vele
gepasseerde
landschappen
wist me steeds
dichter bij jou
ook in het
delen van
ervaringen
zoals een koor
dat repeteerde in
een verlaten kerk
het spelend orgel
zonder organist
we daalden
en stegen op
onbekende wegen
in een zacht heuvelland
die zich rond een kerk
groepeerden geholpen
door krachtlijnen
uit gods hand
we reden op het
subtiele kompas
van onze liefde
vulden samen foto's
van leven doel
en bestemming wat
nog ontbrak was de
bestendiging helaas
In een nireuw begin
zo af en toe
zet ik de
wereld totaal
op zijn kop
wil ik iets
anders of
iets nieuws
het een ziel
geven zo
dat het ook
echt kan
leven in een
dimensie
van hiernaast
waarvan de
deuren op
twee kamers
uitkomen met
een andere
sfeer inhoud
en levensvisie
en dan zou ik
meteen ook
jou willen zien
en ontmoeten
om dingen die
fout of minder
goed zijn gegaan
samen en
in overleg
tot hun ware
proporties terug
te brengen
en de wonden
te laten helen
om zo een
nieuwe start te
kunnen maken
zonder de ballast
uit omgeving
en opvoeding in
een nieuw begin
De echte vooruitgang
de seconden
gaan weer tikken
rondom spijtige en
blijde blikken
introversie vlaagt
en klaagt in prikkels
over het afgelopen jaar
toch glanzen er
ook ogen die het
afgelopen jaar goed
hebben gewogen in
belangrijke beslissingen
en daar nu de rijpe
vruchten van plukken
nog zijn de mouwen
opgestroopt is de
wilskracht niet geknapt
door tegenvallers want
het nieuwe genereert
vooruitgang op nog
onbekend terrein
waar werken nog met
hoofdletters geschreven
wordt en afwezig zijn
voelt als pijn juist die wil
om de schouders eronder
te zetten zal hopelijk de
echte vooruitgang zijn
Oudjaar kroniek
ik schrijf met het laatste
licht van de winterzon
de wende komt snel
weerom voor langere
dagen die om meer
woorden vragen voor
het verhaal van de dag
nog heb ik niet alles
afgesloten de korte
dagen hebben niet
lang gesproken
in het herfstige papier
kleurde chaos en afval
hun resultanten
de ongeordendheid in
de geest van mensen
was van erg naar extreem
zonder rust voor herstel
we weten niet meer waar
en hoe dat moet de natuur
heeft ooit paden gelegd
goed en slecht in een
babylonische spraak is het
laatste woord nooit gezegd
er viel wat sneeuw op de
allerlaatste pagina's toch kwam
winter nog even langs om de
scheve schaats te beleven
Eerste licht
het eerste licht
verpest door
illegaal vuurwerk
het zicht op een
pril en stil begin
van het nieuwe jaar
die rust was
even veelbelovend
daarna schudde aarde
als vanouds zijn
grondvesten van beton
en aangevreten hout
beloften in de
randstad zijn het topje
van een ijsberg vol sterke
verhalen waarbij ieder
uit die deal vooral zijn
eigen voordeel wil halen
nog zijn de dagen
op een hand te tellen
maar wij zullen herstellen
leven met wat het virus ons
heeft aangedaan om daar
later beter mee om te gaan
weer zijn wij de
drempel overgegaan
wel wat schoorvoetend
want corona zit ons
besmettend achterna
op kousenvoeten
Nieuwe dromen
zij draalt
op de hoek
van de straat
voordat zij
rechtsaf
en voorlopig
uit zicht gaat
een zwaaiende
arm en een
wuivende hand
de haren een
chaos nog net
voor de spiegel
tot orde gekamd
een afscheid
zoals van het
oude jaar
haar terugkomst
vol blijdschap
in een weer
stralend nieuwjaar
haar bagage
is niet vergeten
het was te zwaar
en te veel om
alles nog te weten
uit de pakjes
dozen en tasjes
maar ook na
het verhuizen
zullen zij
blijven komen
als hun realiteit
is vergaan tot
nieuwe dromen
Pirouettes
je deed
kleine pasjes
lachte halve rondjes
tot pirouettes in
een overwinningsdans
want de angst was
ineens totaal verdwenen
in samen kijken
naar de opgaande zon
waar de dagen in
het stilaan langer
worden als lentedag
gingen zomeren
naar klein geluk
dat lange tijd
afwezig was geweest
omdat voor bestaan
alle energie moest
worden aangewend
in het overleven van
het pandemisch moment
Witgewassen
het knetterde
vonkte siste
en sliste
verschoot
door spanning
ontbloot
er lichtte
magie rond je
donkere handen
in dit samenspel
van warme lijnen
kruisten krachten
waar jij met
voeten aardde
vergruisden machten
de resterende
energie van
het oude jaar
in de spektakel
overgang door
vuur knal en vlam
wordt magie
blank geboren
uit restanten zwart
voor een
mooie witgewassen
start van het jaar
De rode zee
traag rookt
het vreugdevuur
zijn grijze chaos
in de rode zee
van de chinese rol
het dauwt en
waar je stapt plakt
het restant van
kleuren en illusie
aan je schoenen vast
de honden trekken
in hun angst om weg te
komen van deze voor
mensen toch wat bizarre
restanten uit hun dromen
donker heeft
oudjaar een barmhartig
ogend gezicht gegeven
het was gedaan in vuur ging
het laatste uur naar de maan
vele handen zijn geschud
in wankel evenwicht
op het nieuwe jaar is
alweer stevig ingezet
drankvoornemens onverlet
Beloftes
zie niet om
als morgen straten
weer rood kleuren
van uiteen gespatte beloftes
waar een laatste
vlammetje het vuur
nog smeulend houdt
stikkend in eigen rook
van de laatste wens
nadat de mens het
gebeuren langs zich heen
laat gaan de troep blijft staan
ja toen het knalde en
de drank echt warmde
het vuur laaide en loeide
van wellust en begeerte
ja toen was jij de man
maar nu het donker wordt
en ieder huiswaarts keert
word jij echt bang
voor deuren die weer
in zwijgen open gaan ondanks
dat ieder voor het nieuwe
jaar zijn beloftes heeft gedaan
Een wereld vol dwazen
ik heb de
chaos geordend
door chronos vastgezet
maar emoties hebben
de vruchtbare aarde niet
altijd vakkundig opengelegd
in zaaien en oogsten
leek de planning verkeerd
gods elementen wilden
niet luisteren en drogende
winden fluisterden geen regen
als de natuur er om sprong
willekeur dateert
evenementen door
onontkoombaarheid
echte hypes en trends
lijden gelukkig niet
onder dat futiele onderscheid
in de wildgroei
dit jaar spant economische
commercie veruit de kroon
mammons met coaches
hielpen met bitcoins veel
mensen aan en uit hun droom
er was spanning genoeg
in een wereld vol dwazen
die het menselijke lieten
vervreemden zonder zich te
verbazen over de duistere
paden van leven en dood
Een nieuwe kans
ik zag het
fonkelen dieper
worden in kristal
schaduw donkerde
tijd vertraagde
stilte voelbaar overal
licht weerkaatste
in ogen die ingetogen
het jaar lieten passeren
het halve woord
of een gebaar in
herkenning was het daar
hemel hel en weten
het was er snel maar
ook weer in abrupt vergeten
in ons zoeken
naar balans gloort
weer een nieuwe kans
Weer een nieuw jaar
het nieuwe jaar is weer begonnen
ik had zo gehoopt dat u
in 2015 zou terug komen, jezus.
waarom duurt het zo lang.
ik kan het maar niet begrijpen
elke dag verlang ik weer dat u komt
maar u blijft maar weg
toch blijf ik geloven dat u komt
ik kan niet anders.
mijn hele zijn verlangt naar u
ik heb u ook zo lief, here jezus
en weet dat u me vanmiddag
weer zult steunen.
ik vertrouw op u, jezus.
Uit hectische uren
langzaam ebde
herrie weg
uit hectische uren
lichtte zee op
onder een halve maan
lieten golven agressie gaan
alleen op het strand
het nieuwe jaar nog
koesterend in mijn hand
pas toen
schelpen knersten
bij de kadewand
ik stilte vond
zittend op zand
ontsloot ik de tijd
zag je stralende lach
de twinkeling in ogen
wist dat jij aan mij dacht
Een aangereikte hand
een jaar
vol transparantie
maar de laatste
scherven glas
braken zonder kleur
de ooit geroemde
schoonheid af
wij zijn gewond
kelen gesneden
uit naam van
religieuze beden
barbarisme vierde
hoogtij en terreur
kwam plotseling nabij
maar open ogen
vragen mededogen
een plaats om weer
te leven zonder angst
jezelf met hart en
ziel te kunnen geven
in een aangereikte hand
Je stralende gezicht
er is geen balans op te maken
niets houdt elkaar in evenwicht
de enige activa die ik bezit
ben jij met je stralende gezicht
uit de prilheid van lente groende
jij zomer en bloeide beeldschoon
kleurrijk oogde herfst in rijpende oogst
voor koude dagen die om feesten vragen
ik heb ooit je hand gepakt
toen ik onomkeerbare liefde zag
het laatste voornemen dat ik toen nog had
was je liefhebben met heel mijn kleine hart
dat is gebleven als doel om voor te leven
ook in onthutsende momenten waarin
geven voor even op proef werd gesteld
gezondheid en geluk is het enige dat nu nog telt
Oudjaar
ja, dit jaar is weer zowat voorbij
nog een paar dagen
en dan wordt het jaar afgesloten
en dan denken we hoe dit jaar was
met veel geluk, pijn en moeite,
er is veel gebeurd in de wereld dit jaar.
veel rampen, veel vluchtelingen
ja, vaak was het niet zo gemakkelijk
en wat zal het nieuwe jaar weer brengen
ik hoop dat wij een wereld krijgen
met geen verdriet,
gen pijn meer maar enkel geluk.
dat is mijn grootste wens!