Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een groot hart
zij was thuis
bij de gewone
mens geen
hofdames
en lakeien
ook luxe
ontbrak wat
er wel was
had warmte en
een groot hart
samen bouwen
aan gezelligheid
wie het moeilijk
had kon zijn
problemen kwijt
warme handen
waren heel dichtbij
juist jouw open
blik zag ongemerkt
heel veel averij
jouw creatief
vermogen was
uitgerust met
gouden handen
in jouw team was
werken vol met
wolkjes en plezier
een muziekje en
het koor waren
iedere dag al hier
in ieder aandacht
geven was jij vaak
jezelf vergeten maar
in deze drukke tijd
had jij daarvan nooit spijt
Het wit is weg
stil legde zij
zich neer
ze krulde
niet meer
na een golvend
leven van
geven en nemen
nog schuimde
zij de oogst
van alle
bezigheden
maar dat is
verleden tijd
het wit is weg
nu spiegelt
ze zon in
rimpelloos
weerkaatsen
pas als er kinderen
komen zullen zij
weer golfjes maken
Magisch blij
haar ronde
met muziek
was voor het
ziekenhuis publiek
dat mee ging
in haar magisch
blij ontmoeten
met charmante
blik uit een
innemend gezicht
handen warmte
uitstralend en
oorzaak van falen
achterhalend in
samen diagnosticerend
voorzichtig het pad
van heling proberend
haar sfeer was meer
dan handoplegging
ooit zou kunnen zijn
energieën
stromen en in zachte
dromen verdwijnen
langzaam de nooit
aflatende pijnen
zij is weer langs
geweest en laat
op alle kamers de
herkenbare geuren
van haar bloemenfeest
Buiige wolken
waar groen
het blauw
bewegend
bedekt
groeit de
natuur onder
het gemêleerd
wit van
buiige wolken
nog laagden
de laatste
zomerbloemen
de vlakten met
hun specifiek
volle rijp kleuren
die oplichten
onder een nog
warme zomerzon
Kleur bekennend
ik zag je
met gedachten
spelen waarvan
de kleuren als
ballonnen werden
voort geblazen
door de lucht
niet lukraak
want ook de
wind had smaak
pushte de
zachte velletjes
die veel intiemer
met elkaar
omgingen dan de
snelle stuiters
die opvallend hard
hun laatste adem
kleur bekennend
uit bliezen
onder struiken
in de meest
luwe hoekjes
vonden anderen
langzaam hun
gerimpelde rust
stil verkleurend
waren zij milieu
bewust voor
eeuwig uitgeblust
De schepping
de vingers
van je hand
speelden
gedachteloos
met het
warme zand
terwijl je
dromerig in
de verte keek
je blik niets
opnam van alles
wat je zag
en jij alleen
maar intens
van het strand
gebeuren genoot
nooit zo bloot en
los van aarde was
en toch een
met de plaats
waar jij dromen
weeft de tijd
neemt om je
luchtkastelen
in het zand te
bekijken die op
de schepping lijken
Liefde alsgift
ik had je
getekend met
potlood kleur
en papier maar
in de schetsen
verdwaalde jij
ik voelde jou
niet hier
later accenten
gehaald van
het kleurenpalet
je kwam inderdaad
toen veel beter
tot jouw recht
maar je ziel heb ik
niet kunnen raken
ben toen
gaan lopen zag
hoe zon bloemen
met licht en
warmte doopte
zo dat zij hart en
ziel kregen met
liefde als gift
Spigelend
ik heb
je gezien
waar mist
en nevel
elkaar flitsend
beglinsteren
met licht
uit jouw ogen
waarbij
wenkbrauwen
dropen met
stukjes die jij
opende in
warme beelden
uit een helder
spiegelend innerlijk
De hybride ruimte
nat bewogen
de luxe
transparante
gordijnen in
de hybride
ruimte tussen
nevel en mist
waar stilte
gekist lijkt
te zijn omdat
er druppels
memoriam met
afwaterende
geluiden
stromend
afscheid namen
zoals ook het
grijs van het
moeizaam tot
ontplooiing
komend
ochtendlicht dat
al door zon vaal
werd uitgelicht
Het nieuwe buiten
ik hoorde je al
in het klepperen
van de deur
zag je in het
tochten van
de gordijnen
merkte de
smaakmakende
geur op van het
nieuwe buiten
die ook langs
de hond gleed
hem deed
ontwaken en
alert maken uit
zijn coma na
het slapen
helaas bracht
de regen een
licht vertragen
we moesten
jassen dragen
die onze vrijheid
in het gaan en
staan beperkten
toch waaide jij
al voor ons uit
in het dollen
tussen aard
en wolken
wij hebben
alles achter
ons gelaten
ook de vragen
konden ons niet
meer bereiken
in het rondje
aarde dat
de wind en ik
nu gingen bekijken
Nieuwe vertes
wij dachten het
maar waren
niet gelijk
juist het
onderscheid
in alle subtiliteit
bleek de kern
van de strijd door
zijn geslotenheid
waar enige
opmerkzaamheid
juist ruimte geeft
in het ontdekken
van nieuwe vertes
is het ook een
gevoelige
manier de ander
licht te grieven
door middel
van elkaar niet
zo goed te
verstaan en zo
het eigene te
koesteren zoals
achter deuren die
wel bestaan maar
nooit opengaan
Zij bezat de lach
ik hoorde in
het geroezemoes
de testosteronen
omhoog komen
wist aan de tonen
wie er binnen was
zag de ogen
blinken en in
het rood van
de gezichten las
je al het broedsel
van nieuwe gedichten
ze animeerde
het positieve
op ieder gebied had
altijd vertrouwen
in cultuur en
avant-garde muziek
zij bezat de lach
die beweging bracht
in wat door stilstand
verwaterd was
omdat zuurstof spirit
en kracht ontbrak
Gezegende stilte
zacht zong
jouw warme
adem de rust
van slaap in
gezegende stilte
tot de haren
van een blonde
lok jouw neus
kriebelde en
jij bewoog naar
meer comfort en
minder irritatie
op het speciale
moment van
wakker worden
lachte je toch
nog op de rand
van ontwaken
ging verder
slapen onder
onverstaanbaar
gemompel ik wist
werd even niet blij
samen was al voorbij
Die versnellend krulden
langzaam
liet ik de
emoties los
die versnellend
krulden naar het
einde van het
leren stuk
van de zweep
zij knalde
gaten in de lucht
door een vlucht
die te snel was
voor het blote oog
het foeteren
veranderde
in snelle drift
met de vloek
als lokaal
taalgebruik
waarbij het tempo
van de slagen stevig
werd opgevoerd
in een exercitie
op conditie
na de ontlading
voelde dit proces
goed te hanteren
waarbij opwinding
onder controle bleef
in een mooi staaltje
van kennis kunde
en techniekbeheersing
Op te hoog vuur
haar blik
straalde
lichte schrik
in ogen die in
herkenning
de opschik van
fantasie als basis
weerkaatste
die ik beschreef
met de eerste
woorden waarbij
openbaarheid het
gegeven van ons
samen leven in
bestaan tussen
twee werelden
een onmogelijke
opgave is zonder
echt schizoïde
te zijn of dat
dreigen te
worden onder
een voortdurende
stresshemel
waar schrik
zijn blauwdruk
in de hersenen
projecteert is het
met zwart-wit
gedaan dan roert
chaos het aanbranden
op te hoog vuur
De lage lust
zij wisten
van de goot
maar waren ook
diep devoot in het
beleven van emoties
waar de essenties
liggen in het nog
dieper voelen dan
mogelijk in eerst
nog even de hel
dan het opgieten
van pure liefde
na het eerste sissen
van de lage lust
voor het extraheren
om iets van
het goddelijk
zichtbaar te maken
uit het intens
hemelse beleven
Hypnotiseerend
ik wist ze had
geen gezicht
en toch was
ik gek op
op haar ogen
met de in donker
blauw oplichtend
witte cirkels
die mij altijd
hypnotiserend
fixeerden
weg van haar
scherp profiel
met de toch zo
curieuze rondingen
bij neus
lippen en kin
verliefd op de
klassieke hoogte
van voorhoofd
en de markante
jukbeenderen
toch spande
haar lach
de kroon met
een mond
zacht als
fluweel
een ondeugend
en schalks
geheel in een
schitterend
kroonjuweel
Een nieuwe kijk
ik heb jou
talenten zien
ontdekken in
mensen die daar
zelf geen weet
van hadden
waarbij jij
in ontmoeten
voor het eerst
samen op pad
voorzichtig de
lichten aandeed
in een nieuwe
kijk op handen
materiaal vorm
en kleur die
gestuurd werd
door alles te delen
en de omgeving
natuur en mensen
te omarmen als
eigen en elkaars
empathie voelbaar
te mogen ervaren
groeien naar nieuw
resultaat zal de
grootste stimulans
zijn om op de
experimentele
toer verder te gaan
Het avonturenp pad
ik zag jouw
ogen dicht
maar in het
klein bewegen
volgde jij
toch het licht
waarmee
de dromen
opengingen
jij schaduwde
tot de cirkel
was gelopen en
je herinnering
en fantasie
terugdraaiend
naar een
volgende
scene gingen
in de mimiek
van je gelaat
kon je de
emoties zien
waarmee
alles gepaard
ging in spannen
en loslaten op
het avonturen pad
ook de grote
motoriek bleef
zichtbaar tot je
wakker werd weer
bij de tijd wilde zijn
om te weten waar
heen en waardoor
je zo ontzettend
kon verdwalen
Woordloos samenzijn
ik keek
je aan
jij lachte
ons geheim
signaal in
een groet met
doelgerichte
pas ging
ieder zo zijn
eigen pad
langs kleine
ongekende
sluipwegen
die naamloos het
landschap plooiden
naar onze plek
de stek die wij
al een levenslang
in ongestoorde
vriendschap delen
in hier woordloos
samenzijn doet
het leven soms
minder pijn in de
warmte van weten
zonder uitleg en
verantwoording alles
even vergeten alleen
het nu dat telt oordelen
worden niet geveld