Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Enclaves van rust
ik zag
je leven
in enclaves
van rust
die in noodzaak
geboren waren
uit een snelle
noodzakelijke
bevalling
wereld had
een hogere
gebeurtenis-
frequentie ingezet
en de vereiste
meegaandheid
kostte energie
zo achterblijven
kon helemaal niet
gelukkig
ontbrak het
jou niet aan
overzicht en
op de lange
termijn bleek jij
met vooruitziende
blik een geboren
genie te zijn
geen paniekerig
ad hoc maar wel
resoluut de
wegen uitstippelen
die jij in de
planning al
op de voorhand
en met succes
had gelopen
Even de hemel raken
ik wist dat
als ik jou
wakker zou
maken ik voor
even de hemel
zou raken jij
die de slaap der
onschuldigen sliep
en ik die geniet
van hoe jouw
rust met een
lach dromen vertelt
onderschreven met
lief klein bewegen
waarin jij heerlijk
uitdrukking kunt
geven aan het
intens plezier
dat jij in dromen
kunt beleven
tot ik bewoog en
jouw kleine schrik
zag in een al geopend
oog en dan de snelle
herkenning van
de plaats van bestemming
waar we samen rusten
elkaar vertellen
van de wereld die
met ons was ontwaakt
zichzelf had
weggemaakt en ons
emoties heeft gelaten
om in onze wereld een
heerlijk uitgeslapen
entree te maken
Steeds gevaarlijker
zacht maar
indringend
duwde vlaagjes
wind tegen
haar rug met een
niet aflatende druk
kleine uitschieters
gaven een alertheid
die zij niet kenden
omdat er geen
massa zichtbaar was
om kracht te traceren
uit bomen struiken
en omgeving kwamen
alternatieve reacties
die samen voor
ongekend spannende
momenten zorgden
zijn power leek
wat aan te wakkeren
in dat geluid zorgde
een veelheid aan
hoge tonen voor
angstwekkend pressie
van overal kwamen
steeds meer dingen
op ons af die door
toenemende snelheid
steeds gevaarlijker
voor ons werden
we zochten schuilplaatsen
begonnen hard te lopen
er vielen mensen die
bedolven werden
zij waren de eersten
van talloze hordes
Intonatie
ik heb je
lange vingers
vaak met letters
zien spelen in
passen en meten
om de inhoud
de juiste vorm
te geven
je peinsde met
de blik in de verte
of daar misschien
de oplossing stond
geschreven en
na enig gefronst
viel heel voorzichtig
een ei uit het dons
jij ging voor
schoonheid en
intonatie waarbij
linguïstische
verstrengeling en
cohesie een aangenaam
beeld gaf aan de
gepresenteerde tekst
Kunst intrigerend
je eerste
penseelstreken
waren voorzichtige
vegen met
lichte kleuren in
een verkenning
van nog onzichtbare
wegen op het doek
je kwam alles
tegen en toch ging
jouw affiniteit naar
stillevens in
schoonheid uit
die jij in de natuur
ontdekte en met
liefde observeerde
je koos feilloos
die composities
waarin jij jouw idee
optimaal gestalte
kon geven met het
magisch touche dat
kunst intrigerend
opviel en kijkers bond
Streamde zacht
haar horizon
rondde de aard
in een verre blik
lange benen
stapten met
een ferme tik
een atletisch
armzwaaien
balanceerde
evenwicht
maakte circulatie
verfrissend licht
jouw duurloop
was een voorbeeld
van harmonie
zelfs de koptelefoon
streamde zacht
jouw favoriet
Een soort fantoom
het lijkt vaag
op iets dat
verdwenen is
maar mogelijk
ook nooit heeft
bestaan een soort
fantoom waarin
wij hebben
geloofd en zijn
meegegaan
met iets dat zich
vaak kneusde
aan de realiteit
zonder sporen
na te laten
behalve een
niet te harden
diepe pijn van
littekens die nooit
zichtbaar waren
er zat leven in
geweven zonder
direct om elkaar
te geven samen
in het lot geschikt
zonder precies
te weten waar
het allemaal wrikte
liefde zonder naam of
beiden niet goed snik
Een terugtredende tijd
caleidoscopisch
kwamen de verhalen
en herinneringen
namen elkaar mee als
golven in de branding
van de zee
krulden emoties
sloegen wit om
in het schuim van
succes wij waren
meteen weer
helemaal bij de les
in het doorleven
wisten wij elkaar
alle ruimte en
support te geven
voor de inkleuring van
stemming en moment
wat resulteerde in
een datering die dichtbij
de nog zo levendige
waarheid van ogen en
stem kwam uit de
toenmalige archivering
in een terugtredende
tijd heeft de werkelijkheid
de blauwdrukken van
toen open en beleef baar
gemaakt met magie
en mystiek in essenties
Het goud
het waren
witte wolken
die jij het
goud aan de
randen schuurde
in jouw poging
lente vroegtijdig
te laten beginnen
eenvoud was
het mozaïek
waarmee de
plantsoenen
werden opgesierd
en dan nog in een
veelvoud van
herhaling
in kleurpaletten
bleef ook variatie
het ondergeschoven
kind in blauw
groen en geel
in hun strijd
wie er het eerst
bij de hemel was
Golvend samengaan
neem me mee
naar de ruimte
van de zee en
hun zilte luchten
waarin wind en
water in golvend
samengaan hun
bestaan uitrollen
jouw helder
verenwit
geeft een
schitterend
tegenlicht als
jij scheert over
opspattend schuim
en ik verborgen zit
wij raken aan
water en duinenrand
waar stukjes strand
met riet en groene
helm zijn beplant
in een helaas niet
natuurlijk rechttoe
rechtaan verband
de echte vrijheid
proeven wij samen
als wij al buitelend
in het oranje rood
teruggaan naar de
nacht en wachten tot het
krieken van het eerste
licht de zon verwacht
In vreemde ogen
ik ben
verdwaald
in vreemde ogen
ze kijken me aan
met sprekende
blik alsof ik jou
iets hebt gedaan
vergat
weg te kijken
en verder te
gaan waarmee
ik bezig was maar
deze kijkers dwingen
eisend contact
dat niemand nog
ooit heeft gehad
ik kan dat niet
heb dat nooit
geleerd met
iemand praten
zij heeft mij nodig
eindelijk is mijn
wereld opengegaan
weet ik van het
menselijk bestaan
leer communiceren
gaat het fout dan
opnieuw proberen
Een beladen hemel
er zaten gaten
in de lucht die
in vrolijke vlucht
lente vierden
met een eindelijk
ontklede zon die
in de lichtste tinten
begon aan het
mooiste seizoen
waarin de nieuwe
kleuren zich nog
moeten meten
met het laatste
hagelwit en sneeuw
waar het prille
groen als ondertapijt
prijkt voor de vroege
voorjaarsbloem
ik heb jouw signalen
ontvangen uit een
heerlijk gesprek dat
gesoigneerd werd
door vroege zon
en zomerwarmte
met lieve vogelgeluiden
vol scheppingsdrift
uit een beladen hemel
Fatalisme
zacht speelde
lucht met
de laatste vlucht
witte wolken
raasde schaduw
in contrast met
grote snelheid
langs de aarde
zonder te
vertragen
alleen door
donker te dragen
mensen waren niet
bang hadden door
fatalisme al een
hang naar destructie
er was al teveel
gebeurd dat
onverklaarbaar
was gebleken
nog nooit hadden
zij zo betrokken
naar hun eigen
ondergang gekeken
Gouden morgenstond
zacht is
je ontwaken
vingers zijn al
bezig stukjes
van de dag
te maken
nog heeft tijd
niet dringend
op de deur
geklopt want
alle duister is
nog niet verstopt
waar licht al
jouw contouren
schuint vallen
kleuren op hun
plaats en praat de
klok wat luider
je kunt niet
meer verdwijnen
weg van de realiteit
die uit je handen komt
in deze schitterend
gouden morgenstond
Getint profiel
streelzacht
waaide de
lentebries
zijn kleuren
langs je al
getint profiel
je lach oogde
lichter rood
dan je had
gewild op
het buitenpalet
dat met de frisse
voorjaarskeus
paars geel
en pril groen
rijkelijk gevuld was
en ons omringde
zover het oog reikte
zelfs de
onverwachte
warmte van de zon
liet ons buiten
het boekje van
de opvoeding gaan
het voor het eerst
van de zon genieten
dit jaar lieten wij
ons niet ontnemen
met onze witte
armen en benen
Een lach die de hemel zag
zij wist niet
van die andere
ogen hun kijken
en haar mogen
de acceptatie en
het tikje jaloezie
zij zo lang
licht en blond
een echte griet
zij dacht niet
op te vallen
tussen duizenden
maar ieder met
gevoel voor warmte
herkende haar
zij twinkelde
meteen blik vol
lieve sympathie
haar lach heeft
allen voor haar
ingenomen met
het erbij horen
deel uitmaken
van de groep die
niemand ooit heeft
buitengesloten in een
lach die de hemel zag
Geringd
wij wilden
elkaar maar
de wereld was
vol regels wat
allemaal wel
en niet mocht
of soms kon
beloofd moest
worden en vooral
goed nagekomen
zelfs in de meest
eigen dromen
tot in lengte van
dagen of langer
geringd door
normen en waarden
van de maatschappij
voelde het niet vrij
in verplichtingen
met verantwoorde-
lijkheden nu en later
velen namen
voor de kinderen
een huisdier om
mee te spelen
zij hun eigen kater
als alles behoorlijk
begon te vervelen
Intrinsieke schoonheid
je keek
me aan en
ik stond perplex
naar jou te
staren proberen
te begrijpen
hoe regelmaat
zoiets beeldschoons
zo fraai kan belijnen
op de
achtergrond
speelde magie
met licht en donker
tekende mystiek
de stippellijnen
tussen waan en
werkelijkheid van
ziel en realiteit
haar vluchtige
lichtvoetigheid was
een verademing
om te zien tussen
de structureel zware
gang van passanten die
ruimte maakten omdat
zij eerbied hadden voor
intrinsieke schoonheid
ook door kleurige
gelaagdheden die
hun emoties in
contrasten versterkten
naar een uitgebalanceerde
manier van verfijnd
bewegen zonder
de exact afgemeten
tred van dressuur
Drukke praters
zij is een
natuurlijke
geefster
als zij
binnenkomt
is daar
de lach
in de blik
van die ogen
wordt alle
aandacht
naar haar
gezogen
in een
volmaakt
liefdevol
natuurlijk
proces
langzaam
bouwen
spanning en
enthousiasme
een sfeer van
feest en plezier
want zij is
gekomen voor
de mensen hier
zij praten vaker
lachen luider
zijn zelfs aan
het flirten met
een klein lief
woordje meer
de knipoog
vertelt dat later
zij zijn niet van
die drukke praters
Dierbaar dichtbij
in het vaag
gele licht
van een
streepje maan
zag ik jouw
gezicht hoorde
ik jou ademhalen
was jij zo
dierbaar dichtbij
er was geen
stilte in het
vele leven bij rust
en om jou heen
in de kleine
bewegingen
naar willekeur
ik zag je dromen in
nachtelijke expressie
de stereotypes
van angst en
bang zijn ook
plezier en druk
met gebaren
onuitgesproken
kreten van spoken
die jij nog nooit zult
hebben genoten