Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het spijt me (ik mis je)
het spijt me zeer
dat ik heel dom was
dat ik niet in je geloofde
als ik de tijd kan terug draaien
zal ik het doen
ik mis jou
ik zou heel graag jou
in mijn leven hebben
het spijt me nogmaals
Je bent alles
De hemel is mooi om naar te kijken,
het heelal doet me verwonderen.
Het zonlicht is hoopgevend,
je bent alles samen.
Je glow, je schoonheid, is met niets te vergelijken,
er zijn geen woorden om jou te beschrijven.
Ik ben dol op jou,
en hou heel veel van jou!
Leven zonder jou
Ik dacht eerst dat ik het kon,
maar nu besef ik dat ik niets kan doen zonder jou.
Je bent het! Mijn energie, denkvermogen, glimlach.
Schat, je maakt me volledig, compleet en zo blij.
Please don't leave me.
Volmaakt geluk
jij hebt vandaag
de bloemen zien bloeien
die je ooit hebt gezaaid
jij wist hun leven
met zorg en steun te omgeven
in een moeilijk bestaan
vanuit je hart
kwam die roeping
jij hebt het gedaan
dit waren de momenten
van lieve kleine gebaren
die volmaakt geluk evenaarden
Beste vriending.
De beste vriendin die ooit heeft bestaan.
De beste vriendin, ik laat je nooit gaan.
De mooiste ter wereld, geloof mij maar.
Want, mijn liefje, ik sta voor je klaar.
Mijn liefde voor jou brandt echt vol vuur.
Mijn liefde voor jou, ja, elk uur.
Mijn dromen bestaan tot het einde van tijd.
Dromen
Dromen bestaan, kijk in het leven.
De droom die ik heb is om jou te geven.
Die droom die is waar zo prachtig, echt waar.
Kijk in je hart, want ik ben ook daar.
Elk uur denk ik aan jou.
Want jij bent de liefste en later m'n vrouw.
Houden van is een groot woord maar jij bent het waard.
Want wacht op ons huwelijk en jouw witte paard.
Ik zeg geen leugens, mijn liefde is waar.
Want diep in mijn hart, ja echt, jij woont daar.
Het schuifelt voort
waar is de moed gebleven
om je als mens
onder de mensen te begeven
het schuifelt voort
zonder op of om te kijken
loerend naar het schermpje gelijken
zelden vang ik nog een blik
van kijk mij eens aan
ik zie jou en hier ben ik
samen zon en warmte delen
in lichaamstaal de tekens spreken
van blij zijn met elkaar
in raken herinneringen maken
die de dag van dagen scheidt
door het ontmoeten van uniciteit
De misstap
ik heb me altijd
op het hellend vlak begeven
waar het niet kon
liet ik mijn dromen leven
de wegen waren
duidelijk en recht
in een maatschappelijk
gaan van weinig woorden
omdat het zo hoorde
sloeg bij mij niet aan
leven kent geen stilstand in
het bereiken van de overkant
naar boven of beneden
ik moest bewegen
het liefst de ladder op
de misstap was mijn strop
Ons laatste avondmaal
ik breng geen groet
aan duizenden
in een stampvol stadion
met geestdrift en applaus
leid de kudde niet
die zonder herder
voedsel zoekt en
enkel slaapt en poept
mijn woorden heb ik
aan de lucht gehangen
om in weer en wind
ieders aandacht te vangen
duurzaamheid is
de nieuwe kwaliteit
geen snel consumptiegoed
maar liefde en medemenselijkheid
de zorg voor nu
en later staat centraal
als we niet veranderen eten wij
binnenkort ons laatste avondmaal
Jij bent het enige in mijn leven
ik wil even zeggen dat het me spijt.
ik was je bijna kwijt
misschien is het nu niet van belang
maar soms ben ik ook echt bang
jou kwijt te geraken
dat zou ik echt nooit willen meemaken
maar ik weet dat je me graag ziet
en ik weet zo'n gemakkelijke ben ik ook weer niet
ik hou van jou
dus blijf ik jou altijd trouw
jij bent de ware voor mij
want alleen jij maakt me blij
het deed me pijn
om te weten dat je door mij moest huilen
maar die keren dat er een glimlach verschijnt
die momenten zou ik niet willen ruilen
1 december 2013
hebben we elkaar voor het eerst gezien
vanaf die paar uren
wist ik dat het lang zou duren
als we bij elkaar zijn
dan voelt dat zo fijn
jij bent mijn engel voor altijd
Gebroken schaduw
mag ik
voor even
naar binnen gaan
dank u
en de deur
laat ik wel aan
rust om
in de spiegel te kijken
voor een dagelijks vergelijken
de lach om
het goede naast
twijfel over kwaad
plots knapt het glas
in gebroken schaduw
verschijnt de ster die ik was
Sterveling
wie weet
was ik niet meer
dan een druppel
van de regenbui
en al wat ik denk te zijn
slechts gedroomd
een letter in een tekst
een zoen in de lucht
van weinig waarde
was ik dat mooie kind?
zo onschuldig
op weg naar volwassenheid
naar weten...
elk jaar iets wijzer?
maar twijfel vergezelt me
naarmate ik ouder werd
wilde ik meer zijn dan een
sterveling
wachtend op de dood.
Vergetelheid van geest
ik zag de eindeloze rij
zwaaiende handen
in snelle vaart wilde ik voorbij
maar moest ze
in de ogen kijken om
ook hun afscheid te begrijpen
voelde nog de warmte
van samen ook al
kende ik niet alle namen
stukjes leven kwamen
in herinnering die
oplichtten in hun blikken
weer doofden
in vergetelheid van geest
het was mooi geweest
handen die ooit mijn leven
omspanden zwaaien mij nu uit
nog even en ik ben weer thuis
Jij
jij, jij was alles voor mij
jij moest mij niet meer
jij liet mij alleen staan
jij hield niet meer van mij
jij liet mij achter met tranen over mijn wangen
jij, jij was alles voor mij
Een vleugje thermiek
ik heb je vleugels gezien
in een hemels blauwe vlucht
tegen de wit koude lucht
met randjes rood
gaf jij je bloot
na het moeizame ontwaken
waarin jij eerst
het gewiekte stel warm
en luchtwaardig moest maken
een eerste stijgen
om in de opkomende zon
al een vleugje thermiek te krijgen
ik zag je gaan
de ultieme vrijheid tegemoet
blij dwarrelend in de ochtendgloed
Temperamentvol gesticuleren
ik heb altijd
de warmte gezocht
van jouw handen
ook al waren
je vingers onrustig druk
in temperamentvol gesticuleren
samen zochten we
consensus en rust
sloten zacht in begrijpen
na jaren ervaren
was een blik vaak genoeg
voor dezelfde toon
we wisselden gewoon
energie en omarmden
elkaar in close harmony
De schaduw van je rug
lang is leven
in lieflijke zachtheid
bij me gebleven
maar soms ontbreken
er momenten in fragmenten
die ik niet volgen kan
je zwaaide en draaide
in de schaduw van je rug
kwamen mijn tranen
het was geen afscheid
slechts een groet dat gebaar
maakte mij intens bedroefd
als ik de stralende intensiteit
van kind en jeugd ontmoet
is ingetogenheid mijn groet
maar mijn toegenegen aai
zit vol onzekerheid en angst
over de morgen van dit land
ik wil rust om dit alles
in een herbeleven nog
mijn stukje warmte mee te geven
Mis je, papa
Een dode vader
ik zal jou zo gaan missen.
niet omdat je een vriend was
maar mijn lieve vader.
ik heb geen hart van goud
niet van zilver of smaragd
mooie dingen zullen verdwijnen
seizoenen komen en gaan
maar mijn ware liefde, blijft voor jou bestaan...
geen hart van goud,
geen hart van zilver.
maar wel een hartje dat,
heel veel van je houdt
Samen plezier, samen op reis
Samen een eenheid, samen eigenwijs
Samen kwaad en samen goed
Samen verdriet en samen weer moed
Nu verder zonder jou, dat doet pijn
Te weten nooit meer samen te zijn...
Dit gedichtje was voor jou
Omdat ik zielsveel van je hield en hou.
Knap oud
zij jaagt
op wrakhout en
ik ben de klos
knoestig
en knap oud
verweerde kop
de sleet zit
stevig in botten
en gewrichten
zij jut
en struint al
van huis uit
ik spoelde aan
op onbekende kust
ben nu haar buit
Die warme honing geurt
ik heb ze verzameld
de schatten die het leven
ons zomaar heeft gegeven
zij staan in mijn hart gegrift
om ze ooit met jou te delen
als het cupido ook schikt
de bloemen in je ogen
waarvan de liefde kleurt in
een blik die warme honing geurt
je stralende gezicht
het korte haar waarin
de zomergloed kastanjes baart
je lacht ondeugend om mijn hart
met schatten die we samen delen
ook cupido zal zich nooit meer vervelen