Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Alleen
Wat is het moeilijk om alleen te zijn
Als je denkt dat niemand om je geeft
Geen mens die echt met je meeleeft
Dat veroorzaakt veel verdriet en pijn.
Niet even een praatje kunnen maken
Je voelt je dan zo eenzaam en alleen
Stil verdriet, met niemand om je heen
Soms kun je helemaal van streek raken.
Fijn is het dan te weten dat God je kent
En dat Hij ontzettend veel van je houdt
Hij wil er zijn voor iedereen, jong en oud
Niet alleen vandaag , maar elk moment.
God kent jouw verdriet en eenzaamheid
Als een vader wil Hij voor jou zorgen
Bij Hem ben je veilig en geborgen
En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.
Naakt te stranden
ik ben altijd
de treden op gegaan
vaak pas later
mezelf weer ingehaald
om in verbazing
te kijken waar ik bleef
altijd verwonderd
wat mij steeds dreef
om erbij te zijn in het
raken aan liefde en pijn
door het ontdekken van
ieders gevoelige plekken
hen te behoeden voor
de neerwaartse spiraal
door het reiken van handen
de zuiging breekt banden
dwingt los te laten
wat ons zo dierbaar is
om dan naakt te stranden
eenzaam in totale duisternis
Ragfijne regen
laat me schemeren
in je heldere ogen
die liefde stralen
uit een warme blik
nadat ragfijne regen
van nooit geziene tranen
langzaam is gaan klaren
in een eerste lach
waar je stem
nog zacht en timide
met emoties spreekt breekt
de zon zijn duizend stralen
zij verhalen van
passie en begrip
waarmee jij uit eigen hart
de zorgen van anderen verlicht
Tijd
mensen, waar zijn ze mee bezig?
ze doen maar wat, lijkt het ...
oudere vrouw kijkt bedenkelijk
man: gemoedelijk,
ach, laat ze toch genieten
zorgen, ze komen vast en zeker
met de tijd
wat is tijd? - wat is tijd?
een moment
een uur
een eeuw
duizend jaar gepropt in een dag
slechts een ademtocht
geef me wat aandacht, vraagt hij zijn lief
iets meer van je tijd
want in mijn armen ben je het kwijt
al dat besef van tijd
laten we ons er liever in verliezen
Liefde zonder pijn
weer doop ik
mijn kroontjespen
in de magische inkt
hoop dat mijn
geschreven woorden ooit
wolken aan de hemel kleuren
met een schoonheid
die zijn equivalenten kent in
het mysterie van de eeuwigheid
de wind in zoete vlagen
mijn zinnen verder zullen dragen
dan de horizonnen van voorbije dagen
dat dit gedicht misschien
het toekomstige gezicht zal zijn van
gouden eeuwen in liefde zonder pijn
Nachtmerrie
Mijn nachtmerrie is uitgekomen!
Je bent er niet meer,
je hebt er zelf voor gekozen
om je van het leven te beroven.
Waarom moest je nou gaan?
We waren beste Whatsapp vrienden..
Maar nu...
Nu kan ik je wel een berichtje sturen,
maar lezen zal je hem toch niet.
Waarom heb je er nou voor gekozen?
Ik zal je nooit vergeten!
Rust zacht!!
Jouw lach
vertel mij van
het licht dat
warm uit je ogen straalt
in een gezicht
dat innemend
om een antwoord vraagt
jouw lach
die zon laat schijnen
in het pareren van de mijne
zonder woorden
het gevoel beschrijft als
jouw hand door mijn haren strijkt
nog is er niets gezegd
maar het elkaar verstaan
is de basis van ons samengaan
Een klein boeket
ik heb de bloemen geraapt
die jij verloor
op het pad naar geluk
er een klein
boeket van gemaakt
vormen in ieder formaat
talenten die
nog niet wilden bloeien
oordelen die maar bleven groeien
verpakt in
doorzichtig papier
linten erbij voor de sier
jij hebt het genomen
verrast en verbaasd
dit geschenk uit vroegere dromen
Luisteren
mag ik je aandacht even,
geef je aandacht even aan mij.
want ik moet je iets zeggen,
iets zeggen tegen jou.
eigenlijk wil ik wat vragen,
iets vragen aan jou.
zou je willen luisteren,
luisteren naar dit gedicht.
De glazen buren
jij groeit
in glas met
transparante vleugels
licht draagt
jouw pracht in
brekende kleuren
jij fladdert
speels naar
hemelse geuren
in doorzichtige
sculpturen wonen
de glazen buren
tot het glas barst
wordt gebroken omdat
het seizoen is afgelopen
Wat moet ik nou
Wat moet ik nou,
Zonder jou
Zonder jou ben ik er niet
Ik moet huilen van verdriet
Jij wilde dood
Je stapte door de goot
Ik hield je tegen
Maar je liep verder door de stegen
Ik hou van jou
ik kan niet zonder je
Hou jij van mij
Kan jij zonder me
Weet je het zeker
Ga je er vandoor
Je kan maar één keuze maken
Iedereen is anders
Elk kind is anders,
Elk kind is speciaal
De kunst en Onze opdracht
is om met elk kind te doen wat nodig is.
Geef hem kennis mee,
Maar daar naast ook liefde.
Leer hem leven in vrede.
Leer hem omgaan met verdriet.
Leer hem spelen met anderen.
En leer hem nemen en geven
Leer hem wat jezelf had willen leren.
En leer het kind dit door jezelf te geven.
Je eigen liefde, je eigen kennis.
Leer het kind dit door kwetsbaar te zijn.
Maar soms ook streng.
Wees rechtvaardig, wees oprecht.
Maar wees vooral de leerkracht die jezelf,
Altijd wilde hebben
Alsof de hel zich uitte
de wind kon ons niet deren
wat zij ook probeerde
wij liepen fier rechtop
zagen het water komen
bedreigender dan ooit
in onze stoutste dromen
een opeenvolgende rij
van lange golven
die fel beukten op de dijk
het overslaande breken
de zuigende geluiden
het was alsof de hel zich uitte
wij baden toch een kort moment
voor hen in de gevarenzone
geen namen maar zij waren hem bekend
Soms
soms droom je,
je droomt dat alles goed is,
je droomt dat je ergens bent
waar iedereen van je houdt,
soms dagdroom je,
je dagdroomt dat degene waarnaar je kijkt,
dat degene waarnaar je kijkt van je houdt,
net als vroeger,
soms is het de waarheid,
soms heb je een paar momenten,
een paar momenten waar je echt gelukkig bent,
waar je denkt, laat dit moment nooit overgaan,
wees positief,
wees blij met wat je hebt,
hou van diegene die je blijven steunen,
als je de afgrond in valt.
De wereld der schepping
ik weet waar je bent
gaat en verblijft
nog is er altijd die strijd
het warme verlangen
om bij je te zijn
je hand en ogen te vangen
het is als ontsnappen
naar een andere dimensie
stappen in elkaar beter verstaan
ongestoord en privé
in de wereld der schepping
verblijven op hemels terrein
om later de liefde
met anderen te delen in
een weer stralend samenzijn
Als wonder van boven
ik heb ertsen gesmolten
stenen gekloofd
geloofd in hogere machten
paranormale krachten ervaren
om jouw aura van ziel
en magie te mogen bewaren
kathedralen en torens gebouwd
om de hemel te raken
iets van jouw mysterie te smaken
vreemde culturen bezocht
in verre landen mijn licht opgestoken
je bleef mij steeds maar ontlopen
toch heb je zacht jouw hand
in de mijne gelegd als wonder van boven
waar ik na alles niet meer op durfde hopen
Zonder schone schijn
ik heb het
allemaal vaarwel gezegd
luxe oorden en het uitgaansleven
mijd paleizen en arena's
stop met alle media en
de sensatiebeluste hyena's
het is een zegen om
eindelijk onszelf te kunnen zijn
in een omgeving zonder schone schijn
ik pak je hand en zie
het paradijs al in je ogen
als we in je lach naar buiten gaan
je kijkt me aan
ik ken de appel en de boom
maar jij bent helemaal mijn droom
Er is geen graf
je valt als herfstblad
de mooiste kleuren dwarrelen
langzaam in het natte gras
er is geen wind of storm
die jouw rust op komt jagen
om jezelf behoedzaam los te maken
de vruchten zijn geoogst
voordat jij de nazomer genoot
in een eindeloos afscheid nemen
en weet er is geen graf
wel hoop om in het composteren
weer naar het lenteleven terug te keren
De schepping nabij
ik strooi ze maar uit
mijn gedachten omdat
niemand er op zit te wachten
geen stof en as
maar de schepping nabij
recht uit het hart
natuurlijk
een tikje apart
want ze zijn niet te koop
in een wereld waar
ieders denken en leven in het
maatschappelijke harnas worden gehesen
prijskaartjes alles bepalen
omdat status en macht
alleen maar met geld zijn te betalen
Een proeve naar meer
ik proef de tijd
die langzaam verglijdt
tot de smaak van vandaag
wanneer ik bijt
knarsen seconden
heel even als eten
een klein moment
dat het nu
tot verleden bestemt
soms in gedachten
blijft hangen met
de nasmaak van verlangen
een proeve
naar meer met
een terugblik in sfeer