Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Mijn lieveling
mijn lieveling
ik heb je lief
weet dat wel
je bent een geschenk
ik bewonder je
en geef je al mijn liefde
ga nooit uit mijn leven
sta me bij
in deze tijd
dat ik je moet missen.
op een dag zal je komen
wat zal dat mooi zijn.
nooit meer alleen.
nooit meer onbegrepen.
nooit meer verdriet.
ik hou van je, allerliefste
laat het nu de tijd zijn
dat je komt.
lieveling!
Ze zijn om ons heen
de engelen
zijn om ons heen
we zien ze niet
maar ze geven ons moed
ze dalen uit de hemel
in ons
en zeggen welke weg
we moeten gaan
het zijn vredeboden
en onze liefste vrienden
ik hoop ze in mijn dromen
te mogen ontmoeten.
ik heb ze lief
het zijn geschenken van god
en spreken woorden van onze heer
ze hebben mij eens verteld
dat de uitkomst
voor mij heerlijk zal zijn.
daar houd ik me maar aan vast.
heerlijk zal mijn leven zijn.
het zijn goede mooie woorden.
engelen ik bemin jullie!
Hoe innig heb ik je lief
hoe innig heb ik je lief
hele lieverd
je bent mijn hele leven
laat het niet bij woorden blijven
maar kom persoonlijk bij me
ik weet dat het zal gebeuren
jou te ontvangen
is het grootste geluk
bij jou is geen duisternis
maar enkel licht
de zon is in je ogen
is zo lieflijk
ik verlang hevig naar je
zo warm bij je
ik hou zoveel van je
vervul mijn diepste wens
ik hoop op een snelle
vereniging van ons beiden
lieveling
ik hoop dat je dit leest
ik kan echt niet buiten je...
Schemert onbevangenheid
ik raakte
even je hand
lang en charmant
maar jij wilt
hem niet geven
uit pure angst
omdat ik dan
de geheimen van
je leven kan lezen
ik kijk je aan
in je ogen schemert
onbevangenheid
je hart wil graag
problemen kwijt
maar je geest vraagt tijd
ik heb je hand gekregen
niet om te lezen maar in vol
vertrouwen van je te houden
Met weemoed
ik heb kastelen en paleizen gezien
rechtstreeks uit een sprookjesland
films met luister en festijnen
de koninklijke ring aan smalle hand
ooit heeft de romantiek gebloeid
waren mensen door muziek geboeid
dansten volgens protocol en brachten
toch elkaar subtiel het hoofd op hol
hoe kil en stil is nu de transparantie
in een maatschappij met zakelijk contact
geen franjes meer en tierelantijnen
emoties zijn aan het verdwijnen
met weemoed kijk ik terug
naar gala's en de officiële danspartijen
vergeten is het hoofse omgaan en de humor
in het galante voorspel tot ondeugend vrijen
Altijd bent u in mijn gedachten.
altijd bent u in mijn gedachten
u bent de wonderbaarlijke god
die ons troost en ons helpt
en uw genade schijnt over ons
u geeft ons vrede
ook als wij het niet meer zien zitten
heel vaak denk ik aan u
u bent mijn allerliefste
bij u is mijn leven veilig
ik hou van u
nooit zal ik u vergeten
u hebt alles gemaakt
en geschapen
wat kunnen we veel van u leren
vooral om geestelijke mensen te zijn
en u alleen eren.
de god van abraham, izaak en jacob.
Mijn angsten
mijn angsten zijn groot,
om nog meer van deze
slechte dagen te krijgen.
mijn geest is moe
ik voel me leeg
maar probeer toch
gedichten te maken.
ik word ouder
maar hoop toch
op een goede oude dag
waarin mijn gedachten
weer stralend zijn.
wie weet gebeurt het wel...
als voorheen.
Ik loof uw grote naam
ik loof uw grote naam
o grote god
ik loof en prijs u
u geeft ons moed
en beproeft ons
u bent alles voor mij
ik hef mijn handen
tot u op
en weet dat ik bij u
geborgen ben
onder uw vleugels
is het goed te schuilen.
u helpt ons iedere dag weer
laat uw mooie rijk spoedig daar zijn
wat zal ik gelukkig zijn!
Blij zijn we
blij zijn we
dat u gauw komt
here jezus
uw komst is zeer nabij
je ziet het aan de tekenen
der tijden
de demonen staan
op hun achterste poten
en zullen spoedig gebonden worden
wat een feestelijke dag zal het zijn
als u komt
onze hoop is op u gericht
kom spoedig here
al onze pijn en moeite
zullen voorbij zijn
we zullen heel blij worden.
Een wegwuivende lach
weer lopen vingers
over levenslijnen
zoekend naar begin en einde
ogen vragen om
bevestiging met een diepe zucht
wel heen maar nog niet terug
het pad van rozen
was voor jou nooit weggelegd
jij hebt er mij niets van gezegd
dan viel er stilte
overgaand naar orde van de dag
ontwijking door een wegwuivende lach
lijnen breken waar zij zijn verhard
herinneringen spreken eindelijk
over hoe zwaar jij het vroeger had
Met blote voeten
ik wilde je
groter en meer
duizenden rozen
konden jou
niet doen blozen
heb je portretten
de kleur van liefde
en leven gegeven
ieder pigment
droeg jouw geur
maar toen
de hemel kierde
zag ik voor
het eerst wie jij
werkelijk was
je danste met
blote voeten
in het hoge gras
straalde een intens
warme madeliefjeslach
Deel je pijn en verdriet
deel je pijn en verdriet
juist datgene wat een ander niet ziet
zodat diegene weet wat je bedoelt
aandacht en liefde zorgen ervoor
dat je jezelf weer wat beter voelt
positieve gedachten voor jou zullen veelvuldig stromen
om alle kracht voor genezing tot jou te laten komen
voel de liefde van de mensen om je heen
zij geven jou kracht en helpen je er doorheen.
Mijn vader
ik behoor u toe
nooit gaat u uit mijn hart
u bent het mooiste
in mijn leven
ik voel uw armen om me heen
u geeft me kracht en liefde
bij u is de zuiverheid
hier op aarde is het nog moeilijk
maar met u zullen we overwinnen
hier is het nog veel ziekte en pijn
veel verdriet en leegte
moge u ons veel vreugde
en liefde geven
here god ik voel me zwak
maar met u beklim ik
de hoogste berg!
De hemel kierde
jij wist
als ik je koesterde
jouw bladeren
heel kunstig te vouwen
in warmte en vertrouwen
je steelde hoog
zonder afstand te nemen
met lichte trots
droeg jij je knop
net even anders getopt
bloeien was een dialoog
waarvoor jij even boog
om in het openen
de kleuren te bekennen
van jouw oogstrelend rood
de hemel kierde
in de schoonheid
van het ogenblik
jouw bloem schitterde
in het eeuwig goddelijk ik
De wereld van glas
er dwaalt geen schaduw
door de wereld van glas
waarin privacy niet past
en licht vrij speelt
in drie dimensies
tot het breekt
alle kleuren geeft
waaruit het wit
ooit is geweven
na tempering volgt
demping van geluid
uit is het moment van stilte
waarna zwoele tonen
intimiteiten zingen die hen
door het licht zijn ontnomen
in ontwaken is
de transparantie zo compleet
dat men zijn nachtschaduw vergeet
Spelenderwijs
ze kent
het verschil tussen
donker en licht
maar wat
zij echt wil
staat in de schaduw
heeft met lichtende
vingers getracht dat
leven zacht te bewegen
maar het zwart
bleef ijs en gaf geen
enkele emotie prijs
waar actie faalde
konden zonnestralen hun
warmte en koestering kwijt
spelenderwijs dansen
nu schaduw en licht als
eenheid uit het smeltende ijs
De tijd mist troostigheid
er groeit
geen stilte om me heen
in de neerslag van geluiden
verdrink ik moederziel alleen
waar schaduw
dagen met donker kort
schort het aan licht
voor nog enig perspectief
de tijd mist
troostigheid als zij
met lange slagen
de uren gaat vertragen
chaos tocht
in gure vlagen
gaat zwart land het
witte doek nog dragen
ik heb ineens
de knoppen omgezet
alle voorjaarsbloemen
uitdagend voor het raam gezet
Met pijn omwonden
het was een vreemde
die mijn adem nam
woorden sprak waarin
mijn hart zich niet kon vinden
waar handen altijd
raakten in ontspannen zijn
irriteerde nu de huid
sloeg in weerzin lichtjes uit
ogen wilden naar je kijken
maar ik kon je niet bereiken
zag een onbekend gezicht
waarin jouw trekken zijn gewist
ik ben gegaan maar
mijn ziel heb ik verlaten
hoorde vaag nog iemand praten
dat het zo niet langer ging
pas veel later heb ik stukjes
van mezelf gevonden
zij spiegelden met pijn omwonden
de man die ik ooit wilde zijn
Parelde haar tonen
ik hoorde
ongeslepen diamanten
in het gemengde koor
de sopraan
parelde haar tonen
reeg het snoer tot melodie
esoterische intensiteit
verwijlde in de ijlte
kwam vol terug in het refrein
waar samenzang
de edelsteen ontving
als kroon op hun muziek
die door een ovationeel applaus
de hoogste lof kreeg
van een laaiend enthousiast publiek
De vrolijkste kermis
ik hoef geen zaadjes
te planten die bloemen
laten bloeien voor jou
met onze handen
vouwen we licht
uit warme zonnestralen
vragen wind
en wat regen om ze
kleurrijk te bewegen
ze vervliegen weer snel
tussen sluiers van druppels
in de vrolijkste kermis van de hel