Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een dwarse streek
nog staan de instrumenten
wat donker afgesteld
want somberheid was troef
maar uit de bak
trekken toch al snel
hoge tonen aan een speelse bel
een dwarse streek
over slaperige snaren brengt
het pril geluid niet tot bedaren
zij lijken nog ontstemd
maar als de zon gaat schijnen
zullen dissonanten zo verdwijnen
dan gaat het lentelied echt bruisen
laten violen koude beekjes warm ruisen
schalt een trompet de restjes winter weg
Shots vol ellende
nog staat
een raam te klapperen
waarin gordijnen
scheuren door glas
hoorbaar sijpelt
dood en stilte
uit een wijk die
ooit springlevend was
een beeldverslag
van slachting die
toen gaande bleek
gaat achteloos voorbij
shots vol ellende
zijn er tientallen op rij
met de knop omzetten denken ze
gelukkig zijn wij daar niet bij
Benjamin
benjamin werd geboren
in een wereld vol geweld
en liefdeloosheid
wat ben je toch mooi
je roze huidje is zo lief
je bent het vredige
in deze wereld
moge jouw leven bijdragen
dat de wereld beter wordt
kleur jij de wereld mooier
jouw komst is prachtig.
velen zijn blij met je komst.
lieve benjamin!!!
Mijn engel
mijn engel was de hele dag bij mij
hij sleept me door het leven heen
hij laat me nooit alleen
en geeft me mooie momenten
in al mijn kleinheid weet ik dat hij er is
ik ben je er dankbaar voor lieve engel
je omarmt me en ik voel je machtige vleugels
je brengt me liefde en troost.
bedankt lieve engel!
In onthechten
ooit waren
mens en maatschappij
vervlochten met elkaar
maar in onthechten
komt het echte
op de eerste plaats
van het ware is helaas
door het ontvlechten
alleen het ego nog paraat
zodat ieder als
verdwaalde door alle
lagen van het leven gaat
de kuddes zijn compleet
herders doen hun kunstjes
omdat iedereen hetzelfde vreet
Wat rafelige trouw
ik zag
je vlucht omhoog
maar kon jou niet bereiken
zwaaide schreeuwde
voelde mij verlaten
zonder vriend en troost
jij doorleefde
mijn bestaan liet mij gaan
als ik dat nodig vond
sprong in de bres
als ik mijn slechte keuzes
weer met ruzie had beslecht
maar samen knopten wij
bloeiden volop lente
ook in de bitterste kou
jij wist mijn
onvoorwaardelijke liefde
en soms wat rafelige trouw
ik houd van jou
in ons bestaan was jij
meer dan mijn eigen naam
Zijn verrijzenis
de vrouwen zijn ontzet
zij zien de lege plek
waar hij in linnen heeft gelegen
nog draagt het wit
in rood de schaduwen
van marteling en dood
zij keren in gebed
herinneren de woorden die hij
over zijn opstanding heeft gezegd
gesterkt met nieuwe kracht
verkondigen zij de boodschap
die er is in het feest van zijn verrijzenis
Toekomstmuziek
Best Universum;
Ik wil u bedanken
voor uw mooie toekomstmuziek-klanken.
Een affirmatie is zo bedacht,
maar niemand slaat op
de bijpassende muziek acht.
Best Universum: Best Heelal:
Bedankt voor de klanken:
U bedacht ze al!
Affirmeren
Het universum werkt als volgt:
Zij werkt met toverspreuken.
Mensen verzinnen soms.
Hele leuke!
Toverspreuken zeggen
is hetzelfde als affirmeren:
En dat valt iedereen te leren!
Toverspreuk
Het leven is soms hard;
En maakt je daardoor af en toe verward.
Maar affirmeer enkel:
“Ik ben gelukkig en tevreden”.
Het universum kaatst dat terug
Als een toverspreuk
Deel ik je mede.
Jaloezie.
Jaloezie kan je snijden als mes.
Als men zich er negatief door laat lijden: Yes!
Verspil geen energie door ook maar alleen aan die jaloersen te denken;
Denk aan je positieve contacten
En dingen die je positieve energie schenken!
Confused in dreams
Hoe hou ik mijn gevoelens
uit elkaar?
30 lentes tel ik
Nooit had ik een vriend
Nu heb ik in éne iemand
om tegen te praten
mee te lachen, mee te huilen;
Ik ben confused in dreams.
Mijn lichtpuntje
De dagen gaan traag
en toch vliegensvlug
voorbij.
Vaak denk ik:
"God, is er nog een
toekomst voor mij?"
Niets heb ik meer te vertellen
Pijn beheerst mijn leven
- zowel geestelijk
- als lichamelijk.
Alsof de hel me is
komen bezoeken
op deze aarde.
En dan opeens...
zie ik jou
- mijn hondje Joepie -
voor mij van
onschatbare waarde.
Zie zonnestraalde
ik heb je
ooit ontmoet
na een stille groet
een lach
die zonnestraalde
door het bos
verlichtte toen
jouw plekje
op het mos
we luisterden
naar het ruisen
van de wind
tot mijn hand
de eerste liefde
in de jouwe vond
wij dwaalden af
naar hogere sferen
zonder horizon
in het wederkeren
beseften wij terdege
dat dit het echte leven was
In licht en wind
ik droom
je gedachten
en lieve lach
zij wiegen
speels als een kind
in licht en wind
als een handvol
ballonnen kleuren
zij liefde en passie
zonder
opgelaten te zijn
vieren zij vrijheid
nemen de ruimte
die wij hen geven
in samen leven
ik volg hun vlucht
zucht verliefd als ik
zie dat jij naast mij rust
Avondmaaltijd in gethsemane
palmen ruisen zacht
een vriend wordt ingehaald
al eeuwenlang verwacht
de avondmaaltijd in gethsemane
het ritueel met zijn getrouwen
maar op een kon hij niet bouwen
door het romeinse recht veroordeeld
met twee moordenaars te hangen
wordt de kruisweg aangevangen
in het donkeren van het derde uur
geeft hij de geest weer terug aan vader
zijn dood bevestigd door de speerpuntsteek
vrouwen zorgen voor zijn graf
wachten bang en eenzaam op de dag
maar de steen is weggerold zoals voorzegd
in zijn verrijzenis zal hij aan hen verschijnen
angst en pijnen zullen door wonderen verdwijnen
hij is opgestaan zijn liefde gaat de hele wereld aan
Reptielde sissend macht
waarheid glansde
in de hoogste boom
onbereikbaar net als
appel en de troon
toch gistte hoogmoed
in het donkere loof
reptielde sissend macht
naar het verhitte hoofd
een wankel ogenblik
brak de morele toren
zo werd de eerste leugen
in het paradijs geboren
ons erfgoed is verrijkt
door een niet aflatende strijd
om de ander te evenaren
met paren als de eerste prijs
Tot leven alles weet
ik zag je lach
had nooit
gedacht dat ik
jou levenslang
zou volgen
nog tracht ik
het raadsel
op te lossen
van je ogen
in de blik
die ik ving
bij het ontmoeten
de hand en kus
stukjes hemel
vol verliefde rust
toch is de idylle
niet compleet
want huis en haard
zijn nog verscholen
tot leven alles weet
Edelstenen
je speelt
met edelstenen
waarvan de
vonken uit
je ogen schieten
jouw huid
de passie kleurt
waarmee het
licht van buiten
wordt gebroken
je ziel
de kristallen
koestert die
in schoonheid uit
de hemel zijn gevallen
De bol van toen
de regen spat
wind jaagt
zand en aarde
op het blad
dat verzuipt
in modderbad
kou vriest
bruine randen
aan pril groen
dat terug wil
kruipen in de
bol van toen
maar altijd
trekt het licht
koestert zon
de kleine knop
die opent als
de winter stopt