Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
In voelbaar gewijde stilte
vrouwen
droegen zijn
baar en legden
hem voorzichtig
in witte doeken op
de verhoogde rots
ook na hun
verzorging gaven
zijn verwondingen
nog hun afdrukken
zij fluisterden in
voelbaar gewijde stilte
rolden met vereende
krachten de
afsluitsteen in de
nauwe nis en
gingen ieder
bedrukt hun weegs
met de afspraak
om de volgende
ochtend nog even samen
te komen om ook
zijn laatste dromen
uitgeleide te doen
groot was echter
hun ontsteltenis
toen zij de toegang nis
naderden waar alleen
de witte doeken met
zijn tekeningen lagen
toch voelden zij
zijn aanwezigheid in
geruststellende vibratie
na het ordenen van zijn
rustplaats zijn ze met
zijn dromen op weg gegaan
Magisch schitterde
ik heb
de fee gezien
of gedroomd
misschien op haar
speelse ballerina's
in een jurk
die ruiste waar
haar schitterend
lichaam in huisde
met roesjes en kant
haren jeugdig
opgemaakt
frivool en blond
en toch met krul
en lange staart
ze schreed of
zweefde lichtjes
over de vloer
ik was gevangen
door haar ogen
en de tover die
op haar handen
in alle kleuren
magisch schitterde
blonk en vonkte
ze lachte innemend
de warmte in mij
wakker in verweer
werd ik dapper maar
de weerstand smolt
nooit heb ik haar
kunnen vergeten
in het besef en
zeker weten dat ik
haar warme liefde had
Een toren
ik wist al jong
dat de dagen
beschadigd waren
licht niet de
juiste kleuren had
met angst
in het contrast
gevoelig als
ik was proefde ik
de stemmingen
die ieder van
nature bij zich had
in zijn standaard
woordenschat
een snelle start
lag altijd binnen
bereik als alles
mee wilde werken
een gewoontegang
met geijkte en
beproefde zaken
naar school als
bron en verrassing
nieuwe dingen en
mensen ieder een
eigen stoel en graag
een speelclaim
op het hele lokaal
oneindig mijn tijd
om alleen een toren
te bouwen met een
geheim blokje als escape
als ik het de juf vertelde
was al mijn werk
voor niks geweest
Heksensabbat
je haar was
hanig hoog en
piekig gestyled
zwart reflecteerde
uit het niets
zijn kleur en om
je heen hing
de geliefde geur
van chloroform
uit jouw odeur
je ogen loensden
alle kleuren en de
oren waren wit
getipt op deze toch
weer aparte outfit
op de heksensabbat
die in zwart en glinster
paars een aardig stel
gaat vormen met de
lang gebaarde tovenaar
ik zag je staan
de nieuwe bezem
leunde lief tegen
een halve maan
rond je voeten
speelde vlam met
vuur op deze
godvergeten plaats
in het allerlaatste uur
kraaide jij eindelijk je haan
Het avonturenp pad
ik zag jouw
ogen dicht
maar in het
klein bewegen
volgde jij
toch het licht
waarmee
de dromen
opengingen
jij schaduwde
tot de cirkel
was gelopen en
je herinnering
en fantasie
terugdraaiend
naar een
volgende
scene gingen
in de mimiek
van je gelaat
kon je de
emoties zien
waarmee
alles gepaard
ging in spannen
en loslaten op
het avonturen pad
ook de grote
motoriek bleef
zichtbaar tot je
wakker werd weer
bij de tijd wilde zijn
om te weten waar
heen en waardoor
je zo ontzettend
kon verdwalen
Het ongewone
ik zag dat
je droomde
jij die altijd
lachte vertrok
je mond naar
het ongewone
een gespannen
strakke mimiek
met ogen die
draaiden en nog
even voorzichtig de
werkelijkheid aaiden
ik raakte je
handen en gezicht
in een warm
dichtbij komen
jij in een langzaam
terug uit nare dromen
zuchtte diep
keek me aan
ik hoorde je woorden
blij dat je er bent
heerlijk om met jou
weer bij de mensen te zijn
Van binnen uit
zoemend draaide
3d je lach in
alle dimensies
maar vergat
waar jouw ziel
haar zetel had
mooi om te
zien in de roze
rode kleuren
maar het stralend
tonen bleef het
gewone proberen
om van binnen uit
in huid emoties
gevoelvol te etaleren
als extra steun
werd geluid
synchroon bijgevoegd
maar beeld en audio
vielen zo net buiten
het realiteit concept
Geestje spelen
wij hadden
stiekem stukjes
van het universum
open gemaakt om
de hemel te vinden
we waren kinderen
als wij ons verveelden
gingen we geestje
spelen omdat dan
alles mocht en kon
maar wij werden
bedrogen door
volwassen ogen die
ons manipuleerden
om stilte te gaan leren
toch braken wij in
onder hun blikken
spraken wij zonder
stem en te stikken lieten
zomaar onze zielen zien
toen was er nog geen
duiveltje te bekennen
die kon ik pas later als
volwassene herkennen
en negeren als de pest
De traditionele leest
het was schijn
die mij beelden bracht
vaag en onaf
leven leek nog
zacht te trillen in
een beven als angst
zij contourden
een mooi contrast met
een al volwassen achtergrond
waarin hun pril
en kleurig bewegen
een vitale meerwaarde gaf
nog geen fantasie
want ook mijn geest
volgt de traditionele leest
pas later komen letters
ontrollen zinnen het festijn
van in een nieuwe dimensie te zijn
creatie waarbij
duurzaam lief is verwoord
in het scheppen van eeuwigheid
Het elfje libelle
er was eens een heel lief
elfje libelle
ze was prachtig om te zien
mooie vleugeltjes
en een heel mooi
lichtblauw kleedje
vandaag ging ze vliegen
door de lucht
en was nooit alleen
want er waren hele leuke
vogeltjes die gezellig
met haar praatten
na een tijdje werd ze moe
en ging in haar
prachtige boom zitten
die roze bloemetjes had
al spoedig viel ze in slaap
ja, het was voor het elfje
libelle een hele leuke dag.
ze was blij met haar leven.
De kabouters
de kabouters spelen
zij zijn heel klein
maar ze kunnen heel
goed met elkaar omgaan
ze wonen in een huisje
bij elkaar
en slapen bij elkaar
in een groot bed
de tuin om het huis
is heel mooi
prachtige rozen staan er
en ook verbouwen ze
veel groenten en aardappelen.
maar nu zijn ze aan het ballen.
dat is heel leuk.
ja, de kabouters hebben het
naar hun zin.
en zijn blij met elkaar.
De kaboutertjes
de kaboutertjes woonden
in een gezellig klein huisje.
ze waren met zijn zevenen.
en hadden het heel gezellig met elkaar.
ze sliepen met elkaar in een groot bed.
en ze hadden allemaal een taak in het huisje.
ja ze konden heel goed met elkaar opschieten.
puntmuts was de oudste, en verdeelde de taken.
op zondag deden ze niet veel.
meestal gingen ze in het bos wandelen.
daar genoten ze erg van.
ze liepen dan allemaal achter elkaar.
puntmuts vooraan.
ja, de kaboutertjes hadden een goed leven!
Het kleine elfje
het kleine elfje woont bij haar
moeder en vader elf.
ze zijn alle drie heel gelukkig.
en zijn vaak in de lucht te zien.
heerlijk vinden ze dat zo te zweven.
ze komen ook allerlei vogels tegen
ja, wat is het leven dan mooi.
hel kleine elfje komt
wel een beetje achteraan.
want ze heeft nog hele kleine vleugeltjes.
ze vindt het heerlijk in de lucht.
en geniet van het mooie weer.
ze gaan nog in een hele hoge boom zitten.
om even uit te rusten.
wat is de boom toch mooi.
hele mooie takken met prachtige blaadjes.
ze genieten er wel van.
in de boom zit ook een merel.
wat fluit die toch mooi.
de merel komt op het kleine
elfje haar handjes zitten.
en zingt zijn mooiste lied.
het elfje wordt heel blij.
en streelt de merel.
ja het is een mooie dag!
De zeemeermin
de zeemeermin kwam
helemaal boven het water.
en ging op het strand liggen.
lekker in de zon.
haar staart was mooi blauw
ze was een plaatje om te zien.
opeens kwam er een jongeman
naar haar toe.
hij was heel erg verbaasd
zo een mooie meermin te zien.
hij ging naast haar zitten.
en zei tegen haar,
wat ben je toch mooi,
ik heb nog nooit een meermin gezien.
de zeemeermin vond de jongen aardig
hij zag er ook heel goed uit.
ze hadden het heel goed met elkaar.
de zeemeermin vond het jammer
dat ze geen echt meisje was.
want nu kon ze niet een geliefde
van de jongen zijn
maar elke dag kwamen ze bij elkaar.
ja, ze hadden een goede vriendschap
en dat is ook heel wat waard..
ja, ze gingen heel veel van elkaar houden.
Het elfje
het elfje
zat met haar voeten in het water
wat heerlijk vond ze dat
met het prachtige weer.
ze spartelde met haar voetjes
en ineens kwam er een eendje
aan met zeven jonge eendjes.
het elfje vond het schattig.
en hield al gauw een klein
eendje in haar handjes.
o, wat vond ze dat prachtig.
ze kuste het en streelde het.
het eendje vond het heel fijn.
maar ze wilde toch wel weer
in het water.
bij de andere 6 eendjes.
hett elfje legde het eendje
in het water.
en ze bleef nog lang kijken
naar de schattige eendjes.
wat en mooie middag!
Gabriel en uriel
ja, gabriel en uriel zijn engelen
vandaag zitten ze op een wolk
en maken op hun harp hele mooie muziek.
gabriel en uriel houden veel van elkaar
de muziek die ze maken is prachtig.
veel vogeltjes komen luisteren.
ja, ze zijn allemaal in hogere sferen.
gabriel en uriel komen uit de hemel
maar ze vliegen graag
naar de wolken met hun harpen.
in de hemel kan het druk zijn
en op de wolken is het rustig.
de vogels zitten ook op een wolk
en luisteren en zijn stil.
ja, gabriel en uriel zijn gelukkig.
het zijn volmaakte wezens
kinderen van de hoogste god.
de wolken zijn lekker zacht.
en ze kunnen er heerlijk uitrusten.
Een elfje
een elfje voelde zich
helemaal alleen
ze wilde helemaal
niet meer vliegen
en ze had nog wel zulke
mooie vleugeltjes
ze zat bij de waterval
die vrolijk zijn water
naar beneden stortte
haar voetjes poedelden
in het water
ze voelde zich alleen
ze woonde alleen
in het grote bos
dat was helemaal niet leuk
opeens kwamen er hele mooie
koolmeesjes naast haar zitten
en praatten met haar
wat een mooie kleuren hadden ze
je hoeft niet meer zo alleen te zijn
zei het koolmeesje
wij willen altijd bij je blijven.
wat was het elfje blij.
nu was ze nooit meer alleen.
er kwamen nog meer vogeltjes.
ook lieve musjes en merels.
het werd een heel mooi gezang.
het elfje zong mee en het werd
een heel mooi concert
in dat diepe bos.
samen vlogen ze door de lucht.
wat was het leven toch mooi!
Dromen
Dromen,
ja dromen
zijn ze echt, bedrog
en kun je daar wel ooit achter komen?
Dromen,
ja dromen
laat ze maar komen
door me heen stromen
Ik wil ze voelen
en zien uitkomen
al mijn wensdromen...
Soms
Soms....
...speel ik met mijn herinneringen.
Ik schud ze door elkaar
en ze vallen....uit elkaar.....
.....Als een puzzel....
Ik neem een hoofd dat ik vind;
Het hoofd van een meisje
met een rode hoed.
En ik neem een stukje
Van de blauwe lucht
Dat ik vind.
Ze passen niet
in elkaar.
Ik denk:
Het lijkt maar zo.
En ik doe
of ze wel passen.
De blauwe lucht, het hoofd
Zit diep diep verstopt.
Het is een meisje;
Een klein meisje.
Ze huilt, ze is ongelukkig.
Dat meisje.....
ben ik...
De blauwe lucht
herinnert me aan vandaag.
De toekomst.
De alledaagse dingen.
De dingen die het dichtst
In mijn herinnering liggen:
Plezier, geluk, duidelijkheid.
Het gras is groen.
Het herinnert me aan
Dat ik jong ben.
Dat ik nog moet leren
Van mijn fouten
en mijn geluk.
Als ik deze herinneringen
samensmelt...
...maakt de blauwe lucht
het meisje gelukkig.
Ik laat haar lopen
in het groene gras en
ze leert van haar fouten.
En zo maak ik
mijn eigen dromen.
Het helpt om dingen
duidelijker te zien
Het helpt om
ongeluk in
geluk te veranderen.
Want iedere dag
Geeft een herinnering.
En herinnering geeft dromen.
En in dromen mag je toch zelf uitmaken
Hoe het afloopt?
Het vlindertje en de bloem
het vlindertje had het goed
op de bloemenstruik
ze sprak ook tegen de bloem
waar ze op zat
en zei wat ben je toch mooi
ik kom graag bij je
jij bent nog mooier vlindertje
met je prachtige kleuren
ik heb maar een kleur
ja, maar jij ruikt lekker, bloempje
ja, dat vond het bloempje ook
ze hadden het heel leuk samen
en hielden hele gesprekken
kom je morgen weer terug, vlinder?
ja natuurlijk, ik kan je niet missen.
het vlindertje werd een beetje
verliefd op de bloem
zo mooi vond ze haar
en de bloem dacht hetzelfde
heel vaak ging het vlindertje
naar de bloem toe.
dat was feest voor hun beiden!