Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Ze snijdt zichzelf
Het meisje sneed op haar huid
niemand kon haar helpen
gekrast, tot bloedens toe
ze kon nergens anders met haar zorgen heen
want ze was dit leven moe
Het meisje kende verdriet
het stond in haar lichaam gekerfd
ze durfde het niemand vertellen
want ze vertrouwde niemand niet
Het meisje maakte haarzelf kapot
elke dag sneed ze dieper en dieper
ze werd overgelaten aan haar lot
en littekens op haar huid
ze sneed zichzelf verrot
Ze kon het niet laten
elke dag had ze ‘dat mes' nodig
met niemand kon ze erover praten
en daardoor ging ze zichzelf nog meer haten ...
Littekens op haar armen en haar benen
daar waar niemand het ooit zou merken
daar sneed ze, elke dag opnieuw
want het bloed, was haar verdriet
in plaats dat ze echt kon wenen ...
*********************
Ik heb het gevoel van zoveel meisjes (proberen) te omschrijven ...
Jullie zullen het misschien niet begrijpen, maar 10 % van de bevolking snijdt zichzelf ... om met verdriet, pijn en andere negatieve gevoelens om te gaan ... Het is hetzelfde als sporten ... Er komt een stof vrij in je hersenen en dat zorgt voor een gelukzalig gevoel ...
Jij, blijkt het voor mij te zijn..
Wij samen, op één lijn.
Alleen het idee vind ik al fijn.
Fijn, qua idee dat ik er voor jou mag zijn.
pijn, als jij zegt de ware niet voor mij te zijn,
want IK zal altijd verbonden met jou zijn.
Veel verdriet en zo intens,
al zijn je woorden dan nog zo klein.
Ik zal je nooit kunnen los laten.
Ik zal je nooit zomaar kunnen verlaten.
Ik wil alles samen met jou uit praten.
Mijn liefde voor jou,
houdt jou in de gaten.
Voor m'n woorden,
kan ik mezelf nog net niet haten.
Lieverd kom bij me terug,
nu of wanneer het jou zal baten.
Hoeveel tijd je nodig zal hebben,
ik zal op je wachten.
Gevoelens zo intens, en blije gedachten.
Je weet niet wat je met me doet,
al is het alleen de pijn verzachten.
Mijn dag heldert op,
al weet jij niet wat je straks kan verwachten.
Wij samen op één lijn.
Alleen het idee, vind ik al fijn.
Fijn, qua idee dat ik er voor jou mag zijn.
Pijn, als jij zegt de ware niet voor mij te zijn,
want IK zal altijd verbonden met jou zijn.
Veel verdriet en zo intens,
al zijn jouw woorden dan nog zo klein.
Je had toch gelijk
jouw bedoelingen waren duidelijk
jouw gevoelens vol met zorgen
ik voel me zo vreemd
mijn hart zit denk ik verborgen
vraag me niet hoe ik me voel
ik weet het even niet meer
ik wilde je niet kwetsen
maar het gebeurde voor een keer
duizend vragen zweven door mijn hoofd
ik had het niet verwacht
misschien had je in me geloofd
sorry dat ik je gekwetst heb
ondanks dit blijf je voor altijd in mijn hart
je wil me niet meer zien
je wil me niet meer horen
de vogels zijn gevlogen en ik zit hier maar alleen
de dag op vandaag ben ik je verloren
al hoop ik dat je op een dag weer verscheen!!
Het schrijven van gedichten
Uit gedichten kan je zoveel halen
verdriet en pijn
kun je eruit vertalen
Gedichten zeggen meer
dan woorden ...
in het schrijven
kan je zoveel verwoorden
Schrijven is verwerking
van je zorgen en je leed
gedichten en verhalen
staan vol intense gevoelens
het is maar dat je het weet
Schrijven is zoveel meer
dan een ander denken kan
van poëzie maken
zeg nu zelf:
“daar weten toch alle schrijvers van”
Een laatste kans
hij, een oude man zoals zij
een oude vrouw is
wanhopig op zoek naar een
nieuw begin
een soort tweede jeugd
de eerste hebben ze niet
echt op waarde geschat
ze deden maar wat
(arrogantie van de jeugd)
oh, zo pijnlijk zijn verlangens
naar de lusten van toen
die niet meer voorhanden zijn
hij, een oude man zoals zij
een oude vrouw is
wanhopig op zoek naar
wat had kunnen zijn
dan kan dát gedeelte in ieder
geval niet meer stuk
want alleen is maar alleen
Een blakerende kust
een blakerende kust
met een waaier wit
golft de groenblauwe zee
het verre schip zweeft mee
caleidoscopisch krioelt
leven zonder rust
op een blakerende kust
flaneerders
bang voor plakkend zand
kiezen charmant de boulevard
pas avonds laat
verdringt de wind met zilt
de stank van frites en bitterbal
zakt de zon in zee
keert stilte terug met op
het strand een aangespoelde kwal
Je beschuldigde me
Je beschuldigde me
van diefstal
je bracht me zelfs voor
de politie
dat was slecht van je
want ik was me van geen
kwaad bewust.
De politie vond me er eerlijk
uit zien gelukkig,
dus geen boete of cel of zo.
Ik heb het je vergeven,
maar wat kunnen mensen
je soms veel pijn doen!
Loneliness
Loneliness is a bad thing
it is not nice at all
I am often lonely
then my feelings are sad.
Feelings are important
it is not always that I
feel lonely, but there are
moments that the world
don't look nice at all.
Loneliness stay away,
so that I feel lucky again!
Ik ben blij
Nu ben ik blij
om alles wat me is
gegeven
de dromen de gedachten
de blijdschap
wat is er fijner om blij
te zijn
het zonlicht niet uit je ogen
laten ontwijken
maar gewoon gelukkig zijn!
De droom
Ik had een mooie droom
vannacht
Ik was gezond
en praatte met mensen
over Jezus
Velen geloofden niet
er is nog veel werk te
doen voor Gods
Koninkrijk
want ik droomde ook dat
alle mensen eens gelukkig worden
en behouden blijven.
Ik droomde dat ik stil mijn
eigen weg ging
en bleef evangeliseren.
Het was een mooie droom!
Ik was heel; gelovig in de droom
en de Heilige Geest woonde in me.
Mooi om zo geïnspireerd te worden!
De angst in mij
De angst in mij
is vaak groot
ik wil de angst zo
graag kwijt
en weet er niet mee
om te gaan
angst om zo door te
moeten gaan
toch weet ik dat ik eens
zonder angst zal zijn!
Roze brillen staan me niet
zijn plagende ogen, ik sla de mijne
verlegen neer.
zijn sensuele mond die me doet
verlangen naar een zoen en misschien
naar nog wel veel meer
en als hij me eindelijk zoent zie ik vanaf
dat moment, het leven door een roze bril
hij spreekt van liefde maar ook over
alledaagse dingen... ik denk dat ik hem hou
hij heeft een plekje in mijn hart en
in mijn leven
hete liefdesnachten beleven we samen
hij heeft me naakt gezien
en ik was bloedmooi
oh, hij heeft wel wat, nét dat kleine beetje meer
maar helaas, roze brillen staan me niet
Haar verlichte vleugels
Een engel stond aan mijn bed
verlicht door haar vleugels
ze maakte me wakker
en zei voor mij een gebed
Ze beloofde
altijd goed voor mij te zorgen
als ik het maar nodig had
gisteren, vandaag en morgen
Ik vroeg haar
blijf even bij me staan
dan kan ik je mijn zorgen vertellen
voor je weer weg moet gaan
Maar ze zei me
ik loop altijd met je mee
moet je even iets kwijt
vertel het me gewoon
want ik voer met jou een eerlijke strijd
Dat was een engel
toen ging ze bij me weg
ik zag haar naar boven vliegen
de poort ging open
en daar was ze verdwenen
maar dat ik haar ooit nog eens mag zien
mag ik hopen
In vreemde buitens
kom de laatste tijd
in vreemde buitens
waar bloemen hun hart
niet meer sluiten
dag en nacht
niet meer strijden
schemering vermijden
in het licht van samen zijn
vogels het vliegen
zijn verleerd
omdat zij zweven
in leven met lucht
eten uit de hand
in een land dat
geen contrasten kent
het geven is gewend
waar overvloed
ieder als koning weet
melk en honing deelt
zonder onderscheid
M'n hartje, is weer van mij..
Mijn hartje is weer van mij,
al heb jij hem niet terug gegeven.
Ik wou jou maar jij liet mij,
moest ik doorknokken,
of was het juiste toch opgeven?!
Ik heb je nodig, hier bij mij,
om me heen en het liefste nu meteen.
Ik wil dat je voelt, wat ik voel,
dat je inziet en begrijp wat ik zie en bedoel.
Ik heb een grote fout gemaakt,
met een kleine daad. Ik wou de fout herstellen,
maar daarvoor is het nu te laat.
Met gevoelens mag en kan je niet spelen,
littekens die niet helen.
Maar mijn leven verder.. wil ik met jou delen.
Ik zou e alles voor doen, terug de tijd in, zoals toen.
Een korte herinnering, kleffe handjes en op het
werk onze eerste, spontane zoen.
Vlinders in m'n buik,
ik word blij als ik jou luchtje, one million ruik.
Knikkende knieën, maar voldaan ben ik,
als ik bij jou het bed in kruip.
De gedachte dat we zonder hulp uit elkaar zijn gegaan,
en dat na bijna zeven jaar.
Over m'n wang, rolt een traan.
In m'n hartje zit jij verstopt, toch wil ik je niet laten gaan.
Z'n afstand tussen ons ontstaan,
maar gelukkig woon je niet ver bij me vandaan.
Waarom doet liefde, als je verliest,
toch z'n pijn?
Grote woorden die jij uitsprak, maar je daden zo klein,
betekenen opeens niks meer voor mij.
Ik weet dat ik te laat ben om je terug te winnen,
ergens tegen beter in, wil ik samen met jou opnieuw beginnen.
Ik wil er voor je zijn, ook in moeilijke tijden, lachen en huilen,
er voor elkaar zijn, samen genieten en elkaar beminnen.
Ik wil je om een kans vragen.
1 kans en ik zal slagen,
jou zware lasten mee te dragen.
Ik zal er voor je zijn, wij hand in hand samen,
en dan hoor je mij niet meer klagen.
Hopelijk komen dromen, wensen en
positieve gedachtes uit,
want JIJ bent de persoon waar ik aan denk,
voordat ik me ogen sluit.
Je mist pas iets, als het er niet meer is.
En als het er niet meer is, is DAT het gene
wat je eigenlijk mist.
Mijn hartje is weer van mij,
al heb jij hem niet terug gegeven.
Ik wou jou maar jij liet mij,
moest ik doorknokken,
of was het juiste toch opgeven?!
Aan de andere kant denk ik van,
we hebben er samen z'n puinhoop van gemaakt.
Niet uit onze woorden komen, elkaar naar beneden halen,
smijten met spullen en de een die de ander slaat.
Houden van is niet meer, dan genoeg.
Irritaties, nare herinneringen, woorden die ik onbewust begroef.
Laat staan de angst die ik continu om jou, niet door jou, bij me droeg.
Voorheen ging alles vanzelf, makkelijk en waren we elkaars z'n uitlaatklep en doel.
Nu gaat alles bergafwaarts, pijnlijk en stroef.
Ik wou zo graag, maar het mocht niet zo zijn,
dat is wat ik eerder zij.
Samen zo stil, maar toch vertrouwd,
en dubbelzinnig, want er is geen wij.
Zo dichtbij, maar toch net niet op 1 lijn.
Door leeftijdsverschil? Die kans lijkt mij toch, om hoe ik je ken, klein.
Wanneer we in elkaars z'n ogen kijken,
hoop ik dat alle pijn,verdriet en angst weg zal zijn.
Tot die tijd, kan m'n hartje herstellen bij mij.
Mijn hartje is weer van mij,
al heb jij hem niet terug gegeven.
Ik wou jij maar jij liet mij,
moest ik door knokken,
of was het juiste toch opgeven?!
De blik zag wereldwijd
ontmoette haar of hem
de stem indifferent
heel anders
dan ik ooit had gekend
de lucht
droeg geen woorden
maar ik kon de resonans
diep van binnen horen
de blik
zag wereldwijd
en toch gericht op mij
in het leggen van contact
voelde een hand
aarde wilde mij niet dragen
ik was verlicht
met zoveel vragen
een lach spleet
onverwacht de hemel open
ik viel kwam neer
in mijn hand een witte veer
De blauwe vlinder
de kleur van een bananenboom
in de vroege ochtend...
het heetst van de middag roept
hen naar binnen
geuren van planten, een blos bij
een niet verwachte bloemenhulde
kleurt haar gelaat donkerder
dit is mijn nooit vergeten land
een meisje zingt, ik gaf haar mijn
oor. zie de blauwe vlinders diep in
de jungle (wonderschoon)
hoor hoe een oude man zijn verhalen
begint, bij de aanvang van de avond
de verhalen zijn oud en bekend
genieten van een bami en bier
de bries die de klamme huid verkoelt
komt van de Suriname rivier
lui in een hangmat, snelt de nacht
voorbij. wat een tijd
soms sluipt weemoed even binnen
I love you Lord,
My thoughts are for you,
dear Saviour.
I cannot live without you
you make me glad
You tell me that I am a child
from you
And that is wonderful
You are a Saviour for all people
and that makes me happy.
All people will love you once.
And that is the best where I can
dream about!
De droom
Ik droomde dat je zo maar
bij me kwam
heel lief en aandoenlijk
ik heb je lief dat weet ik zeker
je zei zo lief je bent mijn bruid
en ik voelde me zo blij
je bent echt de enige ware
en hoop dat je snel komt
lieveling
blijf niet te lang weg
maar maak mijn droom waar.
Ook droomde ik dat we in een
lief huis gingen wonen met
groene dakpannen
en gingen trouwen
in een klein kapelletje.
Lieveling, ik was gelukkig,
maak dat mijn droom spoedig
waar kan zijn lieverd!
Er is moed nodig
Er is moed nodig
om dit leven te leven.
Het vraagt veel van ons.
Goede dagen zijn er,
die tellen heel veel mee.
Maar ook donkere dagen,
die willen we zo gauw mogelijk
vergeten.
Moed hebben we nodig
om alle kritiek te dragen
Moed is nodig
om een goed plekje te vinden
in dit leven.
Ik hoop moedig te zijn in dit
korte leven.