Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Speel met mij mee
speel met mij mee
laat onze kunst
hen eens verrassen
zij moeten
op de woorden passen
waarmee wij jongleren
eerst wat
klein spul omhoog
in lettergrepen tellen
ritme en klank
maken muziek
door vaardige hand
dan wat trager
grote woorden zijn dragers
van gewichtige begrippen
jij kijkt verbaasd
als mijn handen stoppen
rusten hebben geen haast
alles is afgewogen
het laatste woord
kent eigen spanningsbogen
maar stilte
zal altijd triomferen
ook in ons jongleren
Nog warm ik mijn hand
ik kan je nog zien
horen en voelen
ogen en handen
samen kunnen we
lachen maar de
verhalen zijn al verteld
ik proef de
nuances van je stem
ook al ben je er niet
jij deelt mijn denken
al zoveel jaren
toch laat het daar los
breekt in besef
dat ik alleen sta voor
vraag zonder antwoord
kijk in reflex
naar ogen die er niet zijn
zij bevestigen mijn pijn
jij aan de andere kant
en nog warm ik mijn hand
aan wat wij samen hadden
Wat witte wolken
ik heb de zomer getekend
diepblauw de lucht boven groen van de bomen
wat witte wolken in oplossende vlucht
zon zee en strand spelender hand
maar ben het intense genieten vergeten
gehurkt in het zand
tong uit het bekkie speelt hij
met de wereld op zijn eigen stekkie
water en schelpen in een stralende zon
wind door de krullen hij maalt er niet om
als klokken het heetst van de dagen luiden
vogels het zinderen in schaduw gaan mijden
dan looft het groen van de eik weer zijn koelte
weten werkers stilte en rust als hun loon
eten en drinken loom gestrekt voor een droom
Waarom
waarom antwoord je nou niet?
Jou vergeten kan ik toch niet.
ik heb jou teveel aangedaan,
ben te ver gegaan.
maar ik wil je terug als vriend,
al heb ik jou misschien niet verdiend.
misschien geef je niks meer om mij,
maar je moet weten ook jij maakte me blij.
is dit het einde?
Na al die jaren?
gewoon omdat we niet vrijden?
we kunnen elkaar misschien maar nog amper zien,
maar ik vind dat ik nog een kans verdien.
Ik kom niet tussen jou en je vriendin,
zit daar maar niet mee in.
still love you, my friend <3
Verleden
Ik zit alleen in het donker,
M'n gedachten maken overuren,
Ik denk na over m'n leven,
Dingen die ik zou willen vergeten,
Maar nooit zal kunnen vergeten,
Ik zou dingen willen loslaten,
Terwijl ik weet dat ik het nooit zal kunnen loslaten,
Dit ben ik,
En daar moet ik het mee doen,
Ik zal dingen nooit kunnen vergeten,
Maar ik zal ze een plekje moeten kunnen geven,
Zodat ik verder kan met mijn leven,
En niet meer hoef terug te kijken naar het verleden.
Vergeten
Zou ik het kunnen
vergeten
loslaten
Niets over zeggen
niet over praten
Geen schuld
geen spijt
geen pijn
Vergeten
loslaten
Hoe zal het zijn
gevoelens
gedachten
laat het gaan
Maar als je loslaat
weet je dan
waar je zal staan?
Op een ster
Ik zit op een ster,
zo'n heerlijk geschitter
ik kijk naar beneden,
wat was is daar bitter
Laat me blijven,
't is hier zo fijn
waarom zou ik ooit nog
aan de overkant willen zijn
De rust, de planeten, de zalige maan
laat mij hier liefst nooit meer weggaan
zo zonder problemen en zonder geklaag
en toch.... toch zie ik je graag
Ik voel me hier goed,
maar ook wel alleen
Ik mis je geschitter,
Ik mis jou om me heen
Boosheid en verdriet
Boosheid en verdriet,
Dat is wat niemand bij me ziet
Want ik laat het niet zien!
Boos, omdat ik dit toch niet verdien?
Ik ben boos ik ben alleen
En dat met vrienden om me heen...
Maar zien zullen ze het niet,
Want ik heb alleen verdriet
Sarcasme, pessimisme alle maskers komen voorbij,
Blijdschap en ook enthousiasme staan in die rij
Maar wat niemand ziet,
Dat is mijn verdriet
Want wat doet het toch een pijn
Om ineens alleen te zijn
En dat allemaal om jou
Omdat ik, hoe cliché ook,... van je hou
Maar het is me niet gegund,
Soms denk ik, wie heeft het op mij gemunt?
Mag ik dan niet gewoon gelukkig zijn?
Was het eerder al niet genoeg pijn ?
Ik voel boosheid en verdriet,
Maar er is niemand die het ziet...
Liefde
Het gevoel in mijn buik is niet te stoppen
Daardoor blijft mijn hart maar kloppen
De vlinders hou je niet tegen
Maar het gevoel houdt me verlegen
Mijn hart is veilig bij jou
Dus je weet dat ik van je hou
Het lange lome
koortsig
dwaal ik rond
op deze hete dagen
het lange lome
komt met
overspannen dromen
wiek om koelte
voor de schaduw
die ik was
ontheemd
sluit ik me af met
een been in het graf
delirium
krijgt realiteit in
wartaal en wat spoken
de lijn is niet gebroken
rafels zijn er nog als
waarschuwing van boven
Het leven als een bloem
Als een bloem zo is het leven
't begin is teer en klein
De een die bloeit uitbundig
de ander geurt heel fijn
Sommige bloemen blijven lang
weer anderen blijven even
Vraag niet bij welke bloem je hoort
dat is 't geheim van het leven
Eenzaamheid
Mijn liefde blijft aanwezig
zal niet worden uitgeblust
Maar er is geen hand meer in de mijne
geen mond meer die mij kust
Geen lach meer in de verte
geen streling door mijn haar
Niet meer samen zitten
en kijken naar elkaar
Onwerkelijk is nog het gemis
maar ik moet nu leven
met hoe eenzaam, eenzaam is.
Eindelijk
Ik voel me vlinderachtig licht en klein
Laat me altijd jouw zomer zijn
Onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren
Bedwelmend, zoals bloemengeuren
Ik dans, lach, bemin, voel me vrij
Het zingt in me, je houdt van mij!
Met stukjes leven
ik ben geïmponeerd
door de immense muren
de vele stenen gevoegd
met stukjes leven uit
een lang vervlogen tijd
handen hebben
gesjouwd en gebouwd
samen gevouwen in gebed
de hoop op een spoedige
voltooiing is al te vaak voorzegd
nog spreken de stenen
over de cultuur van eeuwen
met hun naam in de groeven
is het monumentale erfgoed
door de tijd nog niet geslecht
Intimiteit voor beiden
ja ik was van glas
zo doorzichtig
dat transparantie
niets wist van
mijn leven en gezicht
ik ben gaan slijpen
kleine stukjes
stralen weer kleur
kaatsen terug
wie ik wil zijn
de hoekige lijn
is gepolijst
scherpe kanten
zijn weg met
compromis en overleg
jij kunt mij strelen
zonder de pijn
van het snijden
eindelijk intimiteit
voor beiden
De zuivere koers
ik heb alles uitgeplozen
weg gedaan in dozen
wat niet van waarde was
zaken waar ik
ooit om heb gegeven die
deel uit maakten van mijn leven
zij bleken enkel franje
versierselen van een andere tijd
gekocht uit onbenulligheid
ik kijk nu om me heen
en nee ben niet alleen
jij bent bij mij gebleven
storm en rotsen getrotseerd
de zuivere koers gehouden
liefde waar ik op kan bouwen
Zag je ogen gloeien
mijn woorden
hadden deze keer
precies dat pigmentje meer
ik zag je ogen gloeien
wist dat de aparte kleur
jou mateloos zou boeien
voelde je aandacht komen
uit lethargie en lome dromen
in het schilderen van ons verhaal
je neuriede de melodie
terwijl ik bezig was met
componeren van het lied
over de kunst van samenzijn
door het penselen van akkoorden
in kleurrijke woorden op ons schilderij
Tot aan de goot
zij stonden langs de weg
dicht op elkaar
schreeuwden moord
en brand in rood
het waren er een hoop
waar groen in gras
afwachtend was
gaven zij met steel
en bloem zich bloot
tot aan de goot
door roet en gas
zijn zij snel
in elkaar geklapt
het waren rozen die
wij niet wilden gedogen
Als ik door dit ijs zak
ik weet me op glad ijs
maar geef toch alle twijfels prijs
die mij een leven lang beheersen
ben ik wel vrij
als alles is voorzegd
door toeval of karma lijkt vastgelegd
vinden mijn daden genade
word ik bekeken en bestuurd
of als netwerker slechts ingehuurd
er is mij een vrije wil gegeven
maar als ik door dit ijs zak
bid ik wanhopig voor een ander leven
Blij blijven
ik wil blij blijven
met een verlicht hart
blij zijn met de kleine dingen
blij dat ook ik leef
te midden van gelukkige mensen
het is zo mooi om
van het leven te houden
ik ben blij met jou
die mijn hart heeft gestolen
ja blij zijn is een hemelse gave!