Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het bruinverbrande bloot
ik zag je in het avondrood
na een dag vol zee en zon
je oogde lief het bruinverbrande bloot
dat contrasteerde met het
fraai oplichtend blond waarin ik
sporen van de golven vond
je kus was koel en zilt
het waterzout vroeg dorsten
lessend om nog meer
je hand speelde met zand
jij blikte met helder blauwe ogen
het genieten van een dagje strand
wij zijn samen weggegaan
op de hoogste duin keken wij om
naar de verdronken zon en rode maan
Snijden
Snee na snee
Doet het pijn
om te weten dat ik er niet wil zijn
Vechten doe ik niet
Ik heb enkel pijn en verdriet
Toch moet ik verder
Ook al wil ik niet
Toch doe ik het
Omdat niemand het ziet...
Geen demasque
je acteert volleerd op
het podium van leven
waar schijnwerperlicht
jouw gezicht laat stralen
speelt in een
zelfgekozen decor van
spiegels die kaatsen om je
volledig zichtbaar te maken
maar na het doek
is er geen demasqué
alleen wie aandacht heeft
leeft in jouw idee
het donker neemt
je naamloos mee
er is geen spiegel die
nog groet of zegt tabee
In zachte ondertonen
zij heeft zich
met stilte gekleed
in zachte ondertonen
haar ogen
licht geloken
hoofd peinzend gebogen
maar de lach is
al omvattend
in tevreden weten
er is niets vergeten
de boeken liggen open
spreken hun eigen taal
warm zing jij
mantra's en speelt
met hun eentonigheid
je kijkt me aan
of ik met je mee wil gaan
voor even los uit dit bestaan
Je ging heen, lieve broer
we hebben afscheid van je genomen
je ging heen, lieverd, je werd gecremeerd
en ik begrijp niet dat je lichaam
er helemaal niet meer is
in je ogen zal ik niet meer kunnen kijken
ik zal je niet meer kunnen horen praten
ik zal je niet meer kunnen kussen en dat doet pijn.
afscheid nemen van jou heeft tijd nodig
ik zal je nooit meer vergeten lieverd
wees gelukkig
eens zal ik je weer zien,
dat weet ik zeker lieve broer
het leven is oneindig.
Glazen toontjes
jij spreekt met
glazen toontjes
die verwaaien
in de wind
waar ik vaagjes
melodieën hoor
uit jouw jeugd
als spelend kind
in je haren
dartelt zon
op zoek naar
lichtend blond
heldere ogen
kaatsen lente
als jij dansend
naar mij komt
wij schaduwen
de boulevard
spiegelen samen
het verliefde paar
Hazenslaap met helm op
ben de angst voorbij
schiet ik hem nu
of doodt hij later mij
voor even rust in
de kapot geschoten huizen
waar het sterft van de muizen
eten en drinken zijn
de eerste behoeften in het
sluipend bewegen om te overleven
de idealen zijn vergeten
in het stinkend vuil
waarin wij al weken zweten
afgestompt in primitief
ageren branden wij kaarsen
om de vijand te desoriënteren
in een hazenslaap met helm op
explodeert de oorlog dood en verderf
tot in de diepste dromen van mijn kop
Mijn glazen gordijnen
gelukkig braken
mijn glazen gordijnen
het zonnige licht
zijn schijnen
kleurde het zwart
van de nacht in met wit
zonder schemering
en hint van mijn
liefste grijze tint
Leonie
Je kent me niet
En jij met iemand anders maakt me ziek
Maar overal waar ik kijk zie ik jou
maar misschien doe ik wel een beetje flauw
In leeftijd verschillen we drie jaar
maar wij kijkt daar nog naar
In mijn hoofd zijn we perfect samen
maar in de realiteit zou jij je maar schamen
Ik ben nog een kind en jij al volwassen
maar voor jou wil ik me aanpassen
Het maakt niet uit hoeveel geld ik aan je uitbesteed
dus wil je met mij op een date?
Mijn alles
Baby.
Jij bent m'n alles.
Jij bent anders dan de rest.
Ik wil alles voor je zijn.
Zoals je alles bent voor mij.
Niemand die jou plekje inneemt.
Je bent van mij.
Wil je echt nooit meer kwijt, schatje.
M'n alles, dat ben jij.
De laatste tint grijs
het geheim van
het ultieme paren is niet
komen maar die energie vergaren
door een leven lang op
talloze manieren over de weg naar
het moment suprême te dromen
samen schil voor schil
het intens genot te pellen
door het eindeloos uit te stellen
mee te gaan in fantasieën
waar dominantie onderdanig is
pijn als lust en vuur wordt ervaren
het binnenste zich naar buiten keert
in een volledig overgeven
aan het geboeide en gebonden leven
omdat remmingen verdwijnen
en als nieuwe erogene zones verschijnen in
de hongerige zoektocht naar het cruciale punt
om dan totaal uitgeput alles
los te laten en weer te starten in een
nieuw ervaren met de opgespaarde energie
wat wij weten fysiek en in geesten
wordt ooit door de laatste tint grijs gedekt
tegen de weg erheen wordt hemel gezegd
Geen afstand
je bent ongeveer kilometers
van mij verwijderd,
toch ben je zo dichtbij,
oh schat, ik neem je overal waar ik heen ga
in mijn hart...
het is voor jou.
ik hou zielsveel van jou!
Wat echte vrienden zijn?
Echte vrienden zijn degenen die je troosten.
Die je steunen bij pijn en verdriet.
Ze zullen je nooit voor iets of iemand laten vallen.
En in de steek laten doen ze niet.
Echte vrienden zijn degenen die je laten lachen.
Die alles laten staan omdat jij hen nodig hebt.
Ze staan altijd en overal voor je klaar.
Ookal gaat het een periode nog zo slecht.
Echte vrienden bewaren de diepste geheimen.
En accepteren hoe je echt bent.
Ze zullen je van hun leven nooit verraden.
En staan altijd achter je voor 100 procent.
Echte vrienden zijn goud waard.
Open kaart
je handen
speelden met geheimen
die ik in je ogen las
hun aanzet
stond in de lijnen
die het leven jou ooit gaf
een open kaart
is nooit gespeeld omdat
het bestaan geen fout vergeet
wij zijn gaan lopen
hebben het verleden opgebroken
en de obstakels geslecht
een nieuwe weg
met strakke contouren
is door ons aangelegd
in het perspectief van
openheid en liefde hebben wij
onze toekomst neergezet
Vechten
Na leven komt dood
Wat komt er dan na de dood?
Je moet sterven om herboren te worden
Toch werken mijn pogingen niet
Het is mijn leven, mij verantwoordelijkheid
Ik moet altijd beloven dat ik mezelf niets aan doe
Waarom beloven als ik niet wil?
Waarom vechten als ik niet kan?
Waarom leven als ik dood wil?
Ik vecht niet voor mezelf,
Ik vecht voor anderen
Die om me geven,die pijn hebben als ik weg ben
Ik weet wat pijn is ik wil hun dat niet aan doen
Er zijn mensen die om me geven
Mensen met een hart, een goed hart
Mensen die van me houden
Toch doet het pijn
Ik vecht voor de mensen
Die er niet meer zijn...
Het oude goud
je lach koestert nog
het oude goud dat van
diamanten en briljanten
in een klassieke setting houdt
je nipt de rode port
zoals in vroeger tijden
koket en welbespraakt
kon jij iedereen verleiden
ogen twinkelen als voorheen
toen jij het stralend
middelpunt van de society was
in een aangeboren gastvrouw schap
jij bent niet op retour
het tikje ouder wijt je
aan de tijd die sneller gaat
dan er voor aangename dagen staat
Steps in life
Step one,
Step two,
I'm moving closer to you.
Step three,
Step four,
Can't take it anymore.
Step five,
Step six,
There's a wall made of bricks.
Step seven,
Step eight,
I think we are too late....
De laatste trein
ik zoek beschutting
tegen de tocht
bij kale muren
de muziek is oud
sterft in klanken
tussen roestige spanten
neon brandt koud
in dit oord waar mijn
reis ruw is verstoord
wacht gelaten op
de laatste trein die
er al lang had moeten zijn
weet dat die nog gaat komen
met wagons uit mijn dromen
ik heb hem al eerder gezien
stellen met geboorte en jeugd
rijtuigen met beslagen ramen
de kussen en afscheid in tranen
ik hoor en voel al
de lucht dikker worden bij
zijn nadering van het station
maar in lichte flitsen
van ogen en gezichten razen
wagons in volle vaart voorbij
laten mij alleen
gestrand op een donker perron
zonder trein op weg naar de zon
Overal draadjes
ik zie dat
mijn bolletje wol
zich steeds sneller ontrolt
overal draadjes
die rafelen en pluizen
in een chaos structuur
los van het uur
en leven dat al
geregen moet zijn
in verbazing en pijn
maak ik haast om
de eindjes te knopen
de draad weer
op te rapen en het
patroon te vervolmaken
Het podium der stilte
ik ben een der spelers
op het grote wereldtoneel
kijk naar mijn buren
ook zij spelen mee
ieder draagt bloemen
gerangschikt naar smaak
we delen lachen en groeien
in woordloze samenspraak
het voelt als eigen
in een decor zonder end
we raken en begrijpen
omdat ieder elkaar kent
in een massa zonder geluid
spreekt op het podium der stilte
het nieuwe leven zijn eerste
woorden in lichaamstaal uit