Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Dicht bij mezelf
ik heb
in mijn leven nooit
echte vleugels gekregen
wilde het aardse
ontstijgen om elders
dicht bij mezelf te blijven
ver weg van de
heersende meerderheid
met hun democratisch gelijk
toch ben ik ontkomen
aan hun dwingende macht
met mijn geesteskracht
waarin ik leef en lach
in de vrijheid van mijn
zelfgekozen dromen
geketend in bestaan
trek ik toch ieder vrij moment
mijn virtuele vleugels aan
De laatste dromen
de golven zijn verdwenen
het water spiegelglad
doorzichtig tot de bodem
die in vroeger tijden
nooit echt aanwezig was
de wind is
langzaam afgenomen
in het eerder schuimend
kielzog drijven nog
de laatste dromen
toch ben je
hele dagen bovendeks
en checkt omstandigheden
de toekomst lijkt helaas
steeds meer op het verleden
Intrige en ogenvenijn
de luwte is groot
als je geen haantje
de voorste wilt zijn
ver van intrige
en ogenvenijn
red je het wel
kun jij die
talenten ontvouwen
waarop mensen vertrouwen
zonder onderling
gekissebis weet jij snel
wat er echt aan de hand is
waar anderen krakelen
over handen wapperen
heb jij ze allebei aan bed
en wuift
zonder hak te zetten
in vriendelijk gebaar al klaar
Naamloze passanten
ik wist
de donkere luchten
het zachte zuchten van de wind
geruisloos
nestelt stilte zich
in bomen tussen blad
hoor het vage
breken van een tak
door naamloze passanten
zag de bliksem pas
toen het donkere loof
diep voor de regen boog
de spanning die
het onweer lading gaf
is stilaan verdwenen
zomer is in gouden
luchten weer verschenen
mijn angsten kunnen vluchten
Schrijft met schaduw
jij schrijft
met schaduw
woorden van licht
lacht vaak
je ziel bloot in
een stralend gezicht
weet met
handen ook het
kleinste geluk te vangen
oogt omfloerst
stukjes liefde in
paradijselijke koers
met jou
aan mijn zij
is de hemel dichtbij
Lucht is goud vandaag
zacht kleurt zon
met leven uit de bron
mijn nog lichte huid
gewoon een plaatsje
op het strand met zee
en golven bij de hand
geen overlast
van een druk terras
maar stilte puur natuur
vanzelfsprekend
wel een schermpje
de wind is nog wat guur
de scene inviteert
tot spelen van het
schelp en waterspel
de stroming snel
het zand wat traag
de lucht is goud vandaag
paradijselijk om zon te eren
totdat mijn schouders prikken
ben vergeten om ze in te smeren
In een snelle beat
er is geen klarinet
die nog klagend huilt
als liefde even pruilt
trompetten worden
niet gestoken want er
gaat geen klank naar boven
tenor en alt zijn
uit het zicht verdwenen
toen rappers zijn verschenen
het is de tijd
van rauwe woorden
in een snelle beat
hese stemmen van
wat dronken gasten
en een verlopen griet
lasers rook en stroboscoop
hun gezichten grimassen
de schaduw van de kleine dood
Het stil bewegen
ik heb de verte
nooit goed
in beeld gehad
er was altijd
een horizon
die leven gaf
het stil bewegen
voorkwam
een verder gaan
ik heb ooit op
het punt gestaan
om alles los te laten
zag mezelf slapen
tot ik bewoog
en wist dat dood
geen verte brengt
alleen leven ons een
echte einder schenkt
Die blijdschap kleurde
jij was als een bloem
die blijdschap kleurde
liefde geurde uit haar hart
tussen onkruid en stenen
bracht jij bij slecht tij
jouw vitale genen tot vrucht
ook zij zijn opgeschoten
in regen en wind
uit een woelige lucht
pas later hebben ze de
koestering van zon genoten
de kopjes bijeen gestoken
door samen groeien
hebben zij jou hun verrassing bereid
in nieuwe kleuren zal jij zomer bloeien
Samen loslaten
ik weet
dat je bidt
als de tijd
vleugels krijgt
je gezicht
keert in
als je voelt
dat het begint
een spannend
verwijlen
als de wielen
gaan ijlen
de rust is
terug in samen
loslaten voor
een veilige vlucht
Weer
Weer een gebroken hart.
Weer een nieuwe start.
Al mijn energie naar werk.
Zodat ik het niet merk.
Weer een liefde verloren.
Kan iemand mij horen?
Maar we gaan weer door.
En geven geen gehoor.
Aan weer een gebroken hart.
Maar aan een nieuwe start!
Ogen vrolijken
met handenvol zomer
kom jij terug
uit het vakantieleven
de zon
heeft kleur aan
gezicht en lijf gegeven
ogen vrolijken
ontspanning en rust
ik heb je te lang niet gekust
mijn omarming voelt
de branding van een warme zee
in fraaie overslaande golven
je lach deint langzaam mee
als ik vertel van kou en regen hier
jij uitbundiger over jouw vertier
zo heerlijk dat jij hebt genoten
eindelijk bloeien de bloemen weer
omdat jouw zomer ze heeft geopend
Oase van rust
langs wijkende bomen
in zachte glooiingen
van het landschap loopt
het eeuwenoude pad
een natuurlijke oase
van rust geflankeerd
door het groenende leven
van boom struik en blad
generaties zijn langs gegaan
met uitzicht op morgen
huis en haard achtergelaten
verdronken in zorgen
anderen zijn gekomen
hebben in het volgen
van vroegere dromen
dorpen en steden gesticht
het pad dat
eerder de weg wist
begeleidt zijn passanten door
hen richting te geven in leven
Mijn laatste zon
ik schijn
in het verdwijnen
mijn laatste zon
heb nog
een aantal planeten
als zegen weg te geven
een universum
vol onbekend leven in
de theatrale afscheidsregen
heb te veel gereisd
om de man met
de zeis te ontlopen
zag hem in de ruit
hij lachte in verwelkomen
ook mijn dromen logde ik uit
Vol onbegrip
ik ken je lach
hooghartig
uit een adembenemend
zwart gat
waar warmte en liefde
verdwenen is
gesloten lichaamsfront
de strakke mond
afwijzend in geluid
het schrille
geen tegenspraak willen
punt uit
heb je gesmeekt
om clementie
je keek niet eens
vol onbegrip
soleer jij je macht
terwijl ik stik
Verleidelijk
rood staat
voor gevaar
zij ligt daar maar
verleidelijk
met ronding
te kleuren
hoe ik ook kijk
ik kom haar
steeds weer tegen
een open
uitnodiging
om te bewegen
ik haal uit
stilte rinkelt
een gebroken ruit
Een ongeziene werkelijkheid
ik ervaar extreme krachten
beredeneer hogere machten
in een ongeziene werkelijkheid
ons tijdpad is
voortschrijdend leven
waarin begin en eind ontbreken
mythen sagen en legenden
tonen ons de wereld die wij
slechts uit overlevering kennen
in een existentieel verlangen
naar het levengevend licht
krijgt het spirituele zijn gezicht
nog zoekt de mens naar zekerheid
raakt aan religie en magie maar
weet bij god niet eens van wie
Nooit echt gekend
Lieve opa en oma,
Ik heb jullie niet echt gekend,
tot mijn verdriet.
Ik was een paar maand oud,
toen jullie ons verlieten.
Ik had jullie graag gekend,
ik mis jullie zo erg.
Elke dag, elke nacht denk ik aan jullie,
kunnen jullie me zien?
Ik hoop het stiekem wel,
hoop dat jullie trots op me zijn.
Lieve opa en oma,
ik hou van jullie.
De baby
de baby was geboren
maar was niet helemaal goed
het had het syndroom van down
de ouders waren verdrietig
maar ze wilden het kind alles geven
het zag er zo lief uit
ze knuffelden het babietje
en waren er best gelukkig mee
hen was wel een last opgelegd
maar ze wilden er goed voor zorgen
en het groot brengen.
het kindje had hun zorg nodig
en gaven het de mooie naam Robbie.
met liefde zullen ze hem liefhebben.
het kindje was hen toevertrouwd.
My dearest love
my dearest love
i love you with all my heart
with you disappears
my pain and sorrows
the day that i met you
was the most wonderful day
a day full butterflies
and happiness
please love me too
we shall be happy
all the days of our life.
i cannot miss you.
please come again
darling!