Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Regendruppellicht
ik zag
de wereld in
regendruppellicht
boven de mist
in een mêlee van
grijs en donkerbuiig
geen open hart
of warmbloedig
koesterend maar
wel weer passend
bij mijn nog lang
niet verteerde smart
waarin ik niet
polair of extreem
lineair in slijten ben
maar wel stukje bij
beetje aan het
schuren en polijsten
van de emoties
en gevoelens die
vaak ernstige
beschadigingen
hebben opgelopen
in uiterst woelige jaren
want nog koester
ik de mooiste
momenten in hun
zeldzame helderheid
heb ik spijt dat alles
nog steeds mank loopt
Een huilende regen
ik heb
de herfst
uiteen zien
dwarrelen onder
een huilende regen
snel verloren
kleuren hun
pigmenten
verterend in
kleine segmenten
tot een
walmende
composthoop
klaar met verval
naar duurzaamheid
zo dekt aarde nu
met herfst en
vochtig warme
vruchtbaarheid
zijn toekomst toe
Kanttekening
ik zag
de contrasten
valer worden
waar het groen
en donker
gestippeld
werd door
lichtgele tinten
stengels zonder
blad domineerden
het struikgewas
gaf ruimte aan
tal van soorten
extensies waar
de wind nog leven
bracht in 3d
met kanttekening
van magie dromen
en mystiek in
sprookjes die in
het bosdecor
levendig floreren
al dan niet met
kabouters en feeën
verlicht door
dwalend gas
dat danst boven
het zwart van de
plas met een grote
geelwitte maan
die iedere nacht een
stukje eigen laat gaan
Jouw stukjes leven
in onverwachte
pijn maakten
jouw stukjes leven
zich kenbaar
in mijn zijn
we waren al
een leven lang
zo close
als ik in de
spiegel keek
wist ik precies
hoe jouw
oordeel was
wat jij vond en
hoe wij dan
samen handelden
met elkaar
leven was
on losmakend
voor ons
organisch
vergroeid in
jeugd en tijd
en ouder worden
nu komen er
al stukjes los
die in komend
gemis de pijn gaan
genereren van er
mogelijk dadelijk
niet meer zijn in
definitief afscheid
Ouder worden
de fracties
mindering doen
ongestoord hun ding
over de hele lijn
waar reserve en
conditie borg
stonden voor
adequaat
functioneren
daar is het nu
jezelf stoten en
het opnieuw
proberen tot ook
dat proces weer
geëigend is
en het wachten
wordt op een
nieuwe gebeurtenis
ouder worden
in gelijkmatigheid
is algehele renovatie
in voortdurende
bijstelling van alle
limieten die te
maken hebben met
behoefte aan zorg
en communicatie
in leven en
veranderingen
in de directe
omgeving waar
maatschappelijk wijs
in het natuurbeleid
presteren vervangen
gaat worden door
in liefde beheren
De bron
jij bent
de bron van
schoonheid
bij jou borrelt
leven in alle
helderheid op
schijnt zon in
een doldrieste
waterval onze
regenbogen
en kleurt het
vruchtwater
voor weer een
schitterende
aardse groeispurt
naar bloei in
een fantastisch
magische palet
Vlakbij de dood
de stilte
vlakbij de dood
bekende geen
kleur meer in
bewegingloze melodie
ondefinieerbaar
beklemmend grijs
sloeg vaag neer
in vertragend
afdekkende tijd
de condoleancerij
schuifelde op
geluidwerend tapijt
waarboven muziek
met donkere tonen
het verdriet van
de afgelopen tijd
heel lichtjes
in tranen deed
weg stromen
Herkenbaarheid kleurde
er gonsden
wat tonen in
harmonie met de
gekleurde wanden
van een aangenaam
beklede ruimte
geen weerspiegeling in
het glas wel wisselende
stukjes natuur uit
een ver tropisch land
omringd met
woeste zeegezichten
wij wisten dat we
van de wereld
waren afgestapt
een innerlijke drempel
markeerde de
geestelijke ruimte
emoties delen
was bedwelmend in
hoeveelheid en van
een volle intensiteit
die verbijsterend was
en ons klein maakte
behoedzaam werden
wij benaderd door
comfortabele geestelijk
steun en warmte waarbij
medemenselijke liefde
herkenbaarheid kleurde
Het bivalente
ik schoof
het vroege
ochtendlicht
van heel ver
nog even dicht
kneep ogen samen
maar voelde
hoe de zorgen
naast mijn bed
ook weer zoals
dagelijks hun
plaats innamen
ben opgestaan
heb de gordijnen
opengedaan in
een vriendelijk
welkom voor
deze vreemde dag
zal ik alles op
een rij zetten
of de ellende
van alledag als
handbagage naast
me neerleggen
ik had gelukkig
het bivalente
van de dag
goed aangevoeld
zondag dus de
keuze uitgesteld
mocht ook wel
na alle hectiek
was ik uitgeteld
geen nieuw begin
wel veel sores en
ik er middenin
Vrouwelijke magie
ik heb
geprobeerd
jou met
andere ogen
te bekijken
dan het wonder
van verschijnen
dat je nu bent
natuurlijk
heb ik jou
gemystificeerd
jij mij met
jouw vrouwelijke
magie onder
diepe hypnose
gebracht
waardoor ik
in ontmoeten
ineens alles
heel anders zag
maar ik kan
niet meer terug
jij bent met wie
ik altijd praat
die ik wonderwel
versta ook in de
woorden waarmee
wij stilte vullen
die laten bloeien
zodat onze liefde
ook in diepte kan
blijven groeien
De mooiste benen
ze had zo
haar eigen
choreografie
limieten in tijd
een rekbare
spanningsboog
voor overmoedige
werelddagen
zij liep
de kilometers
waren haar
beloning zij
voelde zich
koningin
met de mooiste
onderdanen
showde haar
elegante energiek
dansende stijl
in lichte tred
alsof het haar altijd
voor de wind ging
vermoeidheid lag
te rusten in bed
Hoogpolig stiltekleed
alleen al
de oogopslag
zat vroeger
barstensvol
wetenschap
over tal van
communicatie
mogelijkheden en
het aanverwante
sociale gebeuren
een afscheid
met een zwaai
gaf eerder een
eigen draai aan
alles wat er
besproken was
zo dat niemand
meer iets vervelends
op de lever had of
nog ergens mee zat
de geëigende
aandacht cirkels
hadden zo hun
speciale structuur
voor stad en wijk
familie en gezin
met praktiserende
religie als moreel
warm contact
tussen alles in
het sociale
netwerk is vrijwel
verloren gegaan door
gebrek aan tijd
waar bestaan zoveel
inspanning vraagt
dat kinderen zijn
uitbesteed of aan
het gamen gaan op
hoogpolig stiltekleed
Beeld en gelijkenis
ik heb
de glimp
gezien van
volmaakt
bewegen
gedragen
door jouw
creatieve blik
in ogen
die het tempo
soms vertragen
waardoor je
bijna stikt
in het
genot van een
hemels orgasme
gegeven aan
de mens om
zijn schepping
veilig te stellen
naar zijn beeld
en gelijkenis
wat is er toen zo
vreselijk misgegaan
Wolken donkerden
luchten pakten
samen tot
zeer zwaar weer
wolken donkerden
hun dreigende
onderkanten
nog scheen
er zon maar
in de verte
brak al een
regenboog
de horizon
de gespannen
atmosfeer
wilde ontladen
maar op
bodemniveau
was geen geleiding
zo ontstond
een vurige bol
die levensgevaarlijk
aan de rol ging
in groen licht en
sterke ozongeur
het waren
componenten
van de hel
gelukkig sloten
zijn poorten zich
uitermate snel
Existentieel samen
ik zag je
met een lach
naar de
bloemen kijken
in het hoge gras
vingers streelden
de tere kleuren alsof
je de aarde ontmoette
in haar dagelijks
draaiende beweging
ik smolt om
bij je te zijn in
dat intiem samen
onder zomerluchten
zonder namen
in die stilte
van het leven
schoonheid te
horen in het lieflijk
kleuren wiegen
van de wind
in een volmaakt
natuurlijke setting
zo opent universum
zachtjes de hemel
Zwarte letters
ik zag
de nieuwe
boeken in
een kleurige
vloed van
spraakmakende
titels aanspoelen
uit de wit
kuivende zee
van literatuur
met stevige
deining in de
heersende
westenwind
krulden zwarte
letters de
kletsnatte rug
het leven in
verhaal van de
schrijver terug
met boek
en broodje
in de hand lag
men op strand
te smullen van
kommer en kwel
die de schrijver
in klagerig beklag
over zichzelf
uitgestort had
Dit stukje hemel
toen jij
hier voor de
eerste keer
kwam leek alles
tot leven te komen
veranderde
het licht van wit
steriel naar de
warme kleur van
intieme gezelligheid
alles waarnaar
jij keek deed
meteen van zich
spreken liet stralend
de ziel even zien
het was alsof
jouw ogen hen
deed oplichten
naar ontspanning
en innerlijke rust
zij vergaten hun
kleine mankementen
in de cirkel van
volmaakt liefdevolle
menselijke aandacht
stegen boven
zichzelf uit in
gevatheid hielden
elkaars hand vast
in beleven van geluk
namen omarmend
afscheid in het
samen delen van
deze ervaring dit
stukje hemel van jou
Een teruglopende tijd
zacht warm
voelde jij aan
in lieflijke kleur
opende in vol
vertrouwen
jouw emoties
spiritueel
zong je stem
het ijle lied
van de prille
dagopening
naar boven
bij de
invallende
avond donkerden
doorleefde tonen
van het dagelijks
sluiten van voorbij
altijd klaarden
je ogen op
als jij mij zag
kregen jouw
blikken weer hun
flonkerende sterren
uit het verst
van de nacht
droomden wij
wegebbende
liefde in een
teruglopende tijd
zo dansten wij
het bestaan in een
harmonisch leven
waar geven
belangrijker
is dan nemen
Voort gezet Onderwijs
in het spelen
was ik altijd
razend snel
ook waren er
meisje maar in
de poppenhoek
echt meisjesgedoe
vrijwel nooit
samen de scholen
hielden de groepen
gescheiden pas in de
hogere klassen van de
lagere school gingen
groepen samen
er gingen vreemde
verhalen over bloot
dansen in de klas
bij kleine feestjes
maar de jongens
gingen daarna toch
weer liever voetballen
of vlotje varen in de
nabijgelegen sloot
meteen nat pak en
de stank van modder
voor thuis ja je
was zomaar gevallen
net als fikkiestoken
de geur van rook
hing nog dagen in
de kleren die meteen
gemoderniseerd
werden door meisjes
in de diverse klassen
te plaatsen
Herfstgezicht
ik zag je in
een fladderend
openwaaiende jas
de hoek omgaan
het leek alsof
je schaduw als
een lichte plek
op het trottoir
bleef staan
nog hoorde ik
het tikken van
je hakken in een
geluid dat aan
de muren van
huizen leek te
blijven plakken
jij die frank en vrij
in het jeugdig fris
met lange doel
gerichte passen
straten vulden
samen met een
stormachtig wind
slagregens tegen
striemend in het
lachend geheven
herfstgezicht