Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Krullig schrift
ik zag haar gezicht
en profiel in de
spiegelruit dacht
dat zij a-live
naar binnen
zou stappen
waar ik van
de wereld in
de ban van haar
heftig geëmotioneerde
blik de ogentaal aan
het ontcijferen was
die was gemarkeerd
met een buitengewone
hoeveelheid expressie
in kleur en haar gezicht
etste een bizarre
schoonheid ter plaatse
in ruil voor een
vreemde hand die
de deur snel sloot
ze lachte verleidelijk
toen haar jas ons
afscheid nog adem gaf
later zag ik haar iets
schrijven in het meest
krullige schrift ooit
in een handschrift van
een vrouw met
een circulair hart
wulpse draaien om de
overmaat aan warme
emotie te compenseren
met het vloeiend ronde
dat naadloos uit
lange vingers
met schitterende
sterren nagels
lijkt te komen en
dromen schrijft die
mogelijk ooit uit
zullen komen
Het einde der cirkel?
mag ik U
een oneindige
wandeling aanbieden
langs de ontelbare
kleuren waarmee wit
licht is samengesteld
op een pad waarvoor
wij alle tijd van de
wereld nemen om
ons doel het begin en
einde van de cirkel van
dood en leven te bereiken
gelukkig kunnen wij
nooit verdwalen
want wij zijn deel van
deze wereld en willen
onze verbinding met deze
wereld met jou delen
wel zullen wij onze
begrippenmatrix
naarstig bij moeten
stellen in vele
verhoudingen groot
en klein licht en donker
waarin al ontelbare
nuances hun eigen
bestaansrecht iedere
seconde bewijzen omdat
zij eenvoudig in elkaars
bestaan en verlengde liggen
De remise
als altijd
vingen wij
elkaar op
aan de kleine
kootjes hakend
met licht
verheven stem
gaan praten
en de stappen
te nadrukkelijk
ferm neergezet
aan de gevaarlijke
kant van de weg
jij had de
accenten
van mijn
woorden
net even
anders
gelegd in
herhaling
dan komt er
een kei op de
weg die ons
zeker de kop
gaat kosten
nog vaker
gestopt en
afgekoppeld
vast gezeten
in eigen val gelokt
blokkeren stootblok
en verstrengeling
van sporen
zijn het einde
van dit rangeer-
terrein een grote
beurt in de remise
zou aangenaam zijn
De killer
zacht rolde
de bal zijn
richting uit
inlopen of
gewoon blijven
staan en met een
schijnbeweging
in de aandacht
van de toeschouwer
blijven en hen de
kans en tijd geven
om iets te doen
dat redelijke
gevolgen heeft
voor het verdere
spel hij zag hoe
het publiek al ging
verzitten toen hij
in beweging kwam
een aanloop nam
en de bal met een
boogje over
de keeper heen
in het doel
terecht kwam en
zo de match
gewonnen werd
weergaloos
duizenden keren heeft
hij het filmpje bekeken
dat zijn leven totaal
heeft veranderd en
ieder moment de
spanning van de
beslissing gevoeld
het was of de bal
hem uitdaagde
te schieten zonder
vragen en zo de killer
ontdekte die hij diep
in zijn hart eigenlijk
altijd al geweest was
Stralen nog geboortelicht
nog zijn zij
bescheiden
hangen niet
vooraan maar
waar de grote
verdwijnen is er
voor de kleine
weer een
nieuwe plaats
ook het groen
is duurzaam
geworden
de naalden
blijven langer
leven zo stekkert
hij twee weken
langer in de jong
groen aanstand
wel rinkelen
de klokjes
glinsteren
ballen
en slingers
tussen
vrij dansend
engelenhaar
in alle tinten
toch is de boom
minder vol
wel bol gesierd
in familie kleuren
van herinnering nog
lichtjes vlammend
en de nieuwste
ballen stralen
nog geboortelicht
Jij bloeide stilte
je vriendinnen
zaten met
stralende ogen
geanimeerd te
babbelen over
liefdesdingen
wachtend op de
vonkjes die maar niet
wilden overspringen
jij bloeide stilte
met warme uitstraling
in dit joyeuze gezelschap
waarvan de groene
bloei van de jeugd
al even voorbij was
en nu in volkleurige
nabloei was van
rijkere exemplaren
voor jou was het
een feest van
vrij bewegen
op muziek ieder met
eigen inbreng en
bijbehorend fysiek
soms een ideale
combinatie of pas
beginnend talentvol
tot andere zaken
die ook te maken
hadden met dansen
tijd en plaats kwamen
opeisen en het rijke
verwachtingsvolle
uitliep op de makkelijke
helaas gewone routine
passend bij die leeftijd
De echte vooruitgang
de seconden
gaan weer tikken
rondom spijtige en
blijde blikken
introversie vlaagt
en klaagt in prikkels
over het afgelopen jaar
toch glanzen er
ook ogen die het
afgelopen jaar goed
hebben gewogen in
belangrijke beslissingen
en daar nu de rijpe
vruchten van plukken
nog zijn de mouwen
opgestroopt is de
wilskracht niet geknapt
door tegenvallers want
het nieuwe genereert
vooruitgang op nog
onbekend terrein
waar werken nog met
hoofdletters geschreven
wordt en afwezig zijn
voelt als pijn juist die wil
om de schouders eronder
te zetten zal hopelijk de
echte vooruitgang zijn
Koosnaampjes
nog steeds
springt de blonde
lok voor je ogen
als je gezicht naar
mij gebogen is
dan twinkelen
donkere ogen
het spannend licht
dat zich in vingers
en handen bevindt
zacht fluisteren
we de woorden
die horen bij
onze pas geleerde
liefdestaal in gebaar
alleen het oefenen
heeft ons te vaak
beentje gelicht
want wij dachten
nog veel te weinig
in lichaamstaal terwijl
de practijk van het
leven een andere
woordenschat vereist
dan koosnaampjes
Immense stilte
geruisloos
daalde de
immense stilte op
de wereld neer
decibel voor
decibel verdween
en nam de
laatste echo mee
naar het
waarheen
liet zich raden
in eeuwig dalen
ver weg van het
wanhopig gegil
en geschreeuw
om communicatie
armen klagen
de hemel aan met
beschuldigende vingers
roepen zijn naam
maar de atmosfeer
palmt de geluiden in
verspreidt de
vrijgekomen energie
geeft de mens
zijn dromen terug die
in de eindeloze herrie
zijn omgekomen
nog probeert hij
met extravagantie te
domineren maar moet
elk antwoord ontberen
zijn medemenselijke
spiegel kaatst het heden
het laatste woord is
stilte uit het verleden
De illusie volmaakt
het zonlicht
schuurde ongenadig
langs een optisch
bijna volmaakte huid
zelfs het kleinste
kratertje wierp zijn
slagschaduw ver vooruit
het was alsof
de maan onder de
diepploeg was gegaan
en het oppervlak
alleen uit kaarsrechte
lijnen en scherpe
kruisingen bestond
daar waar erosie
de kleuren licht had
gehouden kon men
het beste zijn structuur
aanschouwen
geen gesloten geheel
wel een plaveisel schotsen
die gehavend door
teveel botsen een
mooie afsluiting vormden
geen batterij schijnwerpers
voor mij ik was al blij
dat ik eindelijk van de
illusie volmaakt was bevrijd
Die schatkamerden
ondanks je
standvastigheid
was er in je
houding iets
breekbaars
gekomen
je lach
was zachter
geworden net als de
vroeger voor zich zelf
sprekende uitdrukking
op je gezicht
die maakte in contact
een warme verbinding
dat een surplus aan
innemendheid gaf in
een direct toegang tot
je diepste geheimen
die schatkamerden
in je grote hart
dat zacht kloppend
deelt en geeft aan
hen die deze warmte
net even nodig hebben
In beeld gehouwen
ik heb de
beschavingen
in beeld gehouwen
gevoeld en gezien
griekse romeinse en
etruskische lijnen
neuzen ogen en
monden die in
schoonheid hun
hemel vonden en
lichaamsdelen die
het oog deden strelen
zij waren trots op
hun fysiek verschijnen
maar wel in balans niet
in de huidige te veel
geproportioneerde
uitdagende curves
naast het lichamelijke
te portioneren hadden
zij ook oog voor de
emotionele en
duidelijk mentale impact
en uitstraling van het geheel
zo werden karakter
in herkenbaarheid zonder
enige terughoudendheid
en scene gezet op een
platform speciaal
voor de begunstigden
Het donkerde
het donkerde meer
dan me lief was
in de klamme kou
met flarden mist
tussen de bomen
ze raakten mij
met lange vingers
van de grond kroop
het vocht lanzaam op
en vergezelde mij
zo ook de anderen
die mij al eerder
hadden verlaten maar
die altijd rond deze
dagen hier waren
om even aandacht
te vragen ookal waren
zij ons al jaren voorgegaan
toch bleef de herinnering
aan samen bestaan
lopend langs de beek
gaf ieder even acte de
presence en nog was
het niet druk we hadden
nog een stukje wal te gaan
voordat we met de voeten
het water konden begroeten
dat die nat werden
zal ook echt niemand deren
op water lopen is te leren
Ruimtegruis
ik heb nog niet
zo lang geleden
het eerste ruimtegruis
in de oogopslag
van mensen gezien
als stukjes aandacht
merkwaardig zonder
enige verbondenheid
met moeder aarde
in buitenissige kleuren
en adembenemende
vorm en outfit
nog waren het
incidentele
ontmoetingen
maar hun aantal
werd snel groter in
modiaal constateren
bijzonderheden
waren hun motoriek
en de manier
van communiceren
dat plaats vond op
uitwisseling van contact
neuraal electrisch niveau
zo ongeveer als delen
van ons zenuwstelsel
en hersenen net als
het bewegen en soepel
coordineren van spieren
nog was er geen paniek
voelde de mens zich
niet overvallen maar hoopte
op kennis en kunde van
de groepen buitenaardsen
bij de dreigende apocalyps
De nieuwe verte
ik waan mij
met het trapje
hoger weer
verder in het
exploreren
van mijn
vergezicht
dat zonder
te bewegen
naderbij is
gekomen
op de ladder
van mijn eys-
opener dromen
ik wist de
aarde rond
maar dichtbij
gekomen doet
de nieuwe verte
optisch aan
vervlakking
het eind-
resultaat
van mijn
waarneming
die weer naar
een hoger
plan is getild
Gezamenkijke finaliteit
zacht zong
de zaal het
donkerblauwe
lied van
welwillendheid
bewogen armen
met open handen
omhoog in de
ultieme vraag om
voldoende response
om het steeds
verder afglijdend
leven weer voor de
mens kans op
bestaan te geven
nog waren er
klimaat depots
waar mensen
het buitenleven
konden afgeven
in de hoop dat
zorg en liefde
het bestaande
leven zou kunnen
verlengen naar zaad
maar de drukte
was over na de
begintijd toen
enthousiastelingen
het laatste omarmden
maar helaas ook zelf
begonnen te vervloeien
aan de extremiteiten
ondanks proces
vertragende medicatie
zodat zij de depots
moesten verlaten om met
de laatste kracht van de
zon met opgeheven hoofd
ten onder te gaan
waarbij toch de
grootsheid van het
mensdom in zijn
gezamenlijke finaliteit aan
het universum getoond werden
Ik zag je weer
het sprookje
ging haar vooruit
in sluier traan
en satijn
met hun
schitterend
zachte kleuren
de jonge huid
transparant
adorerend
waarbij
raken al
een beleven
was en stilte
juist de monden
voeding gaf
aan de spanning
van haar fraai
gebeeldhouwde
aanwezigheid die
deze momenten
in warme
nieuws- en
muziek vibraties
voel- en
zichtbaar
maakten in
talloze glanzend
blinkende en
verliefde ogen
Kant nog wal
mijn woorden
raakten kant
noch wal dreven al
snel weg naar
open water
waar de letters hun
verbanden met
de zinnen verloren
zo kwamen zij
steeds dieper
in het water te liggen
verdronken omdat
de betekenissen
voor het geheel
te weinig draagvlak
bleken te hebben
ik voelde dat ik
aan mijn stuk liefde
te weinig boeggolf
had toegevoegd om
aan de greep van
het vaste land te
ontsnappen zo verloor
mijn opzet zijn doel
de zelf gebouwde
steiger van stukken
zekerheid bleek ook
niet bestand tegen de
de ontsnappende
trekkracht waarmee
het water aan mijn
beschreven vrijheid trok
omdat open water
mijn liefde zonder
begrenzing zou
kunnen bevatten
was het accepteren
een strijd van krachten
na een eeuwigheid wachten
Gedichtenhemel
het was geen ticje
dat jij had maar als jij
mij op een bepaalde
manier aankeek
verschoot er iets
in de werkelijkheid
alsof er wat van heen
naar terug ging uit stilstand
naar een andere dimensie
en wij elders waren beland
jij merkte daar zichtbaar
nooit iets van
ik ervaarde het wel
alsof er bij jou een warmer
filter voor het contact
werd gezet waarvan jij
overigens nooit iets
zegt gemerkt te hebben
jij bent en blijft jezelf
alleen in communicatie
kom je in een bepaalde
stemming jij en ik kunnen
dat niet sturen het
overkomt mij en bij jou is
het een onderdeel van
jouw communicatieproces
in contact leggen en
de conversatie onderhouden
het geeft een heerlijk surplus
aan onze gesprekken
die ons een beetje dichter
bij de hemel laten komen
net als onze dromen die
van boven tot ons komen
of zou jouw ticje de
dichtershemel al zijn
Iets eigens
vroeger had ik
iets waar ik heel
trots op was
het was mijn schat
die ik voorzichtig
bewaarde in
mijn jaszakken
het waren mijn
warme handen
altijd was er wel
iemand die het
onderwerp aanroerde
met een eigen ervaring
vooral de meisjes
waren buitengewoon
geïnteresseerd
want jongens waren
bonkig en ruw
hadden altijd
koude tengels die
nooit schoon waren
ik ontmoette een
uitzondering en buitte
die uit met eens
gegeven blijft gegeven
tot de aandacht zich
verlegde naar gewone
omgangstaal en de
dagelijkse onderwerpen
behalve bij mij
want ik heb de
handen altijd iets
eigens gegeven
ter onderscheid en
wat dat was wilde zij
wel heel graag weten